Ο ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΣ

 Πόση δύναμη έχει ο Άγγελος

 Βοηθάει ακόμη και με την σιωπή Του    

 Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Γέροντα, οἱ Χαιρετισμοί τῆς Παναγίας εἶναι δοξολογία;

 –Γέροντα, οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Παναγίας εἶναι δοξολογία;

–Δοξολογία εἶναι. Μπορεῖς νὰ τοὺς λὲς σὰν εὐχαριστία στὴν Παναγία, ὅταν ἐκπληρώνη κάποιο αἴτημά σου. Ὄχι ὅλο νὰ ζητᾶμε ἀπὸ τὴν Παναγία, ἀλλὰ νὰ Τὴν εὐχαριστοῦμε κιόλας. Οἱ Χαιρετισμοὶ τῆς Παναγίας ἔχουν πολλὴ Χάρη. Ἀνώνυμος τοὺς ἔγραψε. Νὰ τοὺς μάθης ἀπ’ ἔξω καὶ νὰ τοὺς λὲς καὶ μέσα στὴν ἡμέρα.

Αγιος Παϊσιος Αγιορείτης

Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να απαντάμε σε ό, τι μας ρωτούν...!

Ο Μακρυγιάννης ζούσε πνευματικές καταστάσεις. (Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης)

 

Ο Μακρυγιάννης ζούσε πνευματικές καταστάσεις. 

Αν γινόταν καλόγερος, πιστεύω ότι από τον Άγιο Αντώνιο δε θα είχε μεγάλη διαφορά. Τρεις χιλιάδες μετάνοιες έκανε και είχε και τραύματα και πληγές. Άνοιγαν οι πληγές του, έβγαιναν τα έντερά του, όταν έκανε μετάνοιες, και τα έβαζε μέσα. Τρεις δικές μου μετάνοιες κάνουν μία δική του. Έβρεχε το πάτωμα με τα δάκρυά του. Εμείς, αν ήμασταν στη θέση του, θα πηγαίναμε στο νοσοκομείο να μας υπηρετούν…

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης

«Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137). (ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡ’ΙΑ)

 

ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Ένας ασκητής βλέποντας την αδικία πού υπάρχει στον κόσμο προσευχόταν στο Θεό και του ζητούσε να του αποκαλύψει το λόγο που δίκαιοι και ευλαβείς άνθρωποι δυστυχούν και βασανίζονται άδικα, ενώ άδικοι και αμαρτωλοί πλουτίζουν και αναπαύονται.

Ενώ προσευχόταν ο ασκητής να του αποκαλύψει ο Θεός το μυστήριο, άκουσε φωνή που του έλεγε:

- Μη ζητάς εκείνα που δε φτάνει ο νους σου και η δύναμη της γνώσης σου. Ούτε να ερευνάς τα απόκρυφα, γιατί τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος. Αλλά, επειδή ζήτησες να μάθεις, κατέβα στον κόσμο και κάθισε σ' ένα μέρος και πρόσεχε αυτά που θα δεις, για να καταλάβεις από τη μικρή αυτή δοκιμή, ένα μικρό μέρος από τις κρίσεις του Θεού. Θα γνωρίσεις τότε ότι είναι ανεξερεύνητη και ανεξιχνίαστη η προνοητική διακυβέρνηση του Θεού για όλα.

Ο γέροντας, όταν τ' άκουσε αυτά, κατέβηκε με πολλή προσοχή στον κόσμο κι έφτασε σ' ένα λιβάδι που το διέσχιζε ένας πολυσύχναστος δρόμος. Εκεί κοντά ήταν μία βρύση κι ένα γέρικο δέντρο, στην κουφάλα του οποίου μπήκε ο γέροντας και κρύφτηκε καλά.

Μετά από λίγο πέρασε ένας πλούσιος πάνω στο άλογό του. Σταμάτησε για λίγο στη βρύση, για να πιει νερό και να ξεκουραστεί. Αφού ξεδίψασε, έβγαλε από την τσέπη του ένα πουγκί με εκατό φλουριά και τα μετρούσε. Όταν τελείωσε το μέτρημα, θέλησε πάλι να τα βάλει στη θέση τους. Χωρίς όμως να το καταλάβει, το πουγκί έπεσε στα χόρτα. Έφαγε, ξεκουράστηκε, κοιμήθηκε και μετά καβαλίκεψε το άλογο κι έφυγε χωρίς ν' αντιληφθεί τίποτα για τα φλουριά. 

Μετά από λίγο ήρθε άλλος περαστικός στη βρύση, βρήκε το πουγκί με τα φλουριά, το πήρε κι έφυγε τρέχοντας μέσ' απ' τα χωράφια. Πέρασε λίγη ώρα και φάνηκε άλλος περαστικός. Κουρασμένος, όπως ήταν, σταμάτησε κι αυτός στη βρύση, πήρε λίγο νεράκι, έβγαλε και λίγο ψωμάκι από ένα μαντήλι και κάθισε να φάει.

Την ώρα, που ο φτωχός εκείνος έτρωγε, φάνηκε ο πλούσιος καβαλάρης εξαγριωμένος, με αλλοιωμένο το πρόσωπο από οργή, και όρμισε επάνω του. Με θυμό φώναζε να του δώσει τα φλουριά του. Ο φτωχός, μη έχοντας ιδέα για τα φλουριά, διαβεβαίωνε με όρκους πως δεν είδε τέτοιο πράγμα. Εκείνος όμως, όπως ήταν θυμωμένος, άρχισε να τον δέρνει και να τον χτυπά, μέχρι που τον θανάτωσε. Έψαξε μετά όλα τα ρούχα του φτωχού, δεν βρήκε τίποτα και έφυγε λυπημένος.

Ο γέροντας εκείνος τα έβλεπε όλα αυτά μέσα απ' την κουφάλα και θαύμαζε. Λυπόταν πολύ κι έκλαιγε για τον άδικο φόνο που είδε και προσευχόμενος στον Κύριο, έλεγε:

- Κύριε, τι σημαίνει αυτό το θέλημά Σου; Γνώρισε μου, Σε παρακαλώ, πώς υπομένει η αγαθότητα Σου τέτοια αδικία. άλλος έχασε τα φλουριά, άλλος τα βρήκε κι άλλος άδικα φονεύθηκε!

Ενώ ο γέροντας προσευχόταν με δάκρυα, κατέβηκε ο άγγελος Κυρίου και του είπε: Μη λυπάσαι, γέροντα, ούτε να σου κακοφαίνεται και να νομίζεις ότι όλα αυτά γίνονται τάχα χωρίς θέλημα Θεού. Αλλά άπ' αυτά πού συμβαίνουν, άλλα γίνονται κατά παραχώρηση, άλλα για παίδευση κι άλλα κατά οικονομία. άκουσε λοιπόν:

Αυτός που έχασε τα φλουριά είναι γείτονας εκείνου που τα βρήκε. Ο τελευταίος είχε ένα περιβόλι αξίας εκατό φλουριών. Ο πλούσιος, επειδή ήταν πλεονέκτης, τον εξανάγκασε να του το δώσει για πενήντα φλουριά. Ο φτωχός εκείνος, μη έχοντας τι να κάνει, παρακαλούσε το Θεό να κάνει την εκδίκηση. Γι' αυτό και οικονόμησε ο Θεός και του τα έδωσε διπλά. 

Εκείνος, πάλι, ο φτωχός, ο κουρασμένος, που δεν βρήκε τίποτα και φονεύτηκε άδικα, είχε κάνει μια φορά φόνο. Μετανόησε όμως ειλικρινά και σ' όλη την υπόλοιπη ζωή του τα έργα του ήταν χριστιανικά και θεάρεστα. Διαρκώς παρακαλούσε το Θεό να τον συγχωρέσει για το φόνο που διέπραξε και συνήθιζε να λέει: «Θεέ μου, τέτοιο θάνατο πού έδωσα, ίδιο να μου δώσεις!». Βέβαια, ο Κύριός μας τον είχε συγχωρέσει από την πρώτη στιγμή πού εκδήλωσε τη μετάνοιά του. Συγκινήθηκε όμως ιδιαίτερα από το φιλότιμο του παιδιού του, το οποίο όχι μόνο φρόντιζε για την τήρηση των εντολών του, αλλά ήθελε και να πληρώσει για το παλιό του φταίξιμο. Έτσι δεν του χάλασε το χατίρι, επέτρεψε να πεθάνει με βίαιο τρόπο - όπως του το είχε ζητήσει - και το πήρε κοντά Του, χαρίζοντας του μάλιστα και λαμπρό στεφάνι γι' αυτό του το φιλότιμο!

Ο άλλος, τέλος, ο πλεονέκτης, που έχασε τα φλουριά κι έκανε το φόνο, θα κολαζόταν για την πλεονεξία και τη φιλαργυρία του. Το άφησε λοιπόν ο Θεός να πέσει στο αμάρτημα του φόνου για να πονέσει η ψυχή του και να έρθει σε μετάνοια. Με την αφορμή αυτή αφήνει τώρα τον κόσμο και πάει να γίνει καλόγερος!

Λοιπόν, πού, σε ποια περίπτωση, βλέπεις να ήταν άδικος ή σκληρός και άπονος ο Θεός; Γι' αυτό στο εξής να μην πολυεξετάζεις τις κρίσεις του Θεού, γιατί Εκείνος τις κάνει δίκαια και όπως ξέρει, ενώ εσύ τις περνάς για άδικες.

Γνώριζε επίσης ότι και πολλά άλλα γίνονται στον κόσμο με το θέλημα του Θεού για λόγους που οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν. Κι έτσι το σωστό είναι να λέει ο καθένας: «Δίκαιος ει Κύριε, και ευθείαι αι κρίσεις σου.» (Ψαλμ. ΡΙΗ, 137).

Πηγή: isagiastriados

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

 

Εμείς οι Χριστιανοί, τα δικαιώματά μας 

τα έχουμε πάνω στον Ουρανό. 

Μας τα φυλάει ο Θεός 

στο Ουράνιο ταμιευτήριο

 Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

"Παναγία μου πάρε αυτά τα λουλούδια από το περιβολι σου"

 

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

Γέροντα, ένα παιδάκι πόσο πρέπει να νηστεύη;

Γέροντα, ένα παιδάκι πόσο πρέπει να νηστεύη;

Αν το παιδί είναι γερό, έχη υγεία, μπορεί να νηστεύη.

Άλλωστε τώρα υπάρχουν ένα σωρό τροφές νηστίσιμες.

Παλιά τα παιδιά νήστευαν και όλη μέρα έτρεχαν και έπαιζαν, αλλά έτρωγαν πολλές φορές.

Στα Φάρασα, την Μεγάλη Σαρακοστή όλοι, μικροί-μεγάλοι, έκαναν ενάτη.

Μάζευαν οι γονείς τα παιδιά στο Κάστρο, τους έδιναν παιχνίδια, για να παίζουν, και στις τρεις το απόγευμα, που χτυπούσε η καμπάνα για Προηγιασμένη, πήγαιναν και κοινωνούσαν.

Έλεγε ο Άγιος Αρσένιος:

«Τα παιδιά ,όταν παίζουν όλη την ημέρα, δεν θυμούνται το φαγητό. Τώρα που θα βοηθήση και ο Χριστός, δεν θα αντέξουν; »

Και οι μεγάλοι, όταν δεν νηστεύουν, ελέγχονται βλέποντας τα παιδιά να νηστεύουν.

Όταν μικρός δούλευα με τον μάστορά μου για πολύ καιρό σε κάποιο σπίτι και τρώγαμε εκεί, Τετάρτη και Παρασκευή έφευγα και πήγαινα να φάω στο σπίτι μου, γιατί αυτοί δεν νήστευαν.

Μια φορά, Τετάρτη ήταν. Έφεραν να με κεράσουν μπακλαβά.

– Ευχαριστώ, τους είπα, αλλά νηστεύω.

-Για δες, είπαν, μικρό παιδί να νηστεύη και εμείς μεγάλοι άνθρωποι να τρώμε!

Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Δ´

Ιερόν Ησυχαστήριον ”Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”

ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ

 

“Πάτερ, έχασα την επαφή με τα παιδιά μου, έχασα τα παιδιά μου…” ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ

  

«Μία ημέρα, ήλθε ένας πλούσιος από την Αθήνα και μου λέει:

“Πάτερ, έχασα την επαφή με τα παιδιά μου, έχασα τα παιδιά μου…”.

“Πόσα παιδιά έχεις;”, του λέω.

“Δύο”, μου λέει. “Τα μεγάλωσα με του πουλιού το γάλα. Τί ήθελαν και δεν το είχαν; Ακόμη και αυτοκίνητο τους πήρα!».

Από την συζήτηση βγήκε ότι, είχε και αυτός δικό του αυτοκίνητο και η γυναίκα του δικό της και τα παιδιά δικό τους...

“Ευλογημένε”, του λέω “εσύ, αντί να λύσεις τα προβλήματά σου, τα μεγάλωσες.

Τώρα θέλεις ένα μεγάλο γκαράζ γιά τα αυτοκίνητα, έναν μηχανικό να τον πληρώνεις τετραπλάσια, γιά να τα διορθώνει, χώρια που κινδυνεύετε και οι τέσσερις κάθε στιγμή να σκοτωθήτε.

Ενώ, αν είχες απλοποιήσει την ζωή σου, θα ήταν ενωμένη η οικογένειά σου, θα καταλάβαινε ο ένας τον άλλον και δεν θα είχες αυτά τα προβλήματα.

Δεν φταίνε τα παιδιά σου τώρα, εσύ φταις, που δεν φρόντισες να δώσεις, άλλη αγωγή στα παιδιά σου…”».

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΙΑ!..

 

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΙΑ!

 ΚΑΛΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ ΕΩΣ ΤΕΛΟΥΣ... 

ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ

 

Βλέπω σήμερα πού ἀπομακρύνουν τα παιδιά από την Ἐκκλησία, πῶς ἔχουν ἀγριέψει!

Βλέπω σήμερα πού ἀπομακρύνουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, πῶς ἔχουν ἀγριέψει!

 Ἐνῶ στὴν Ἐκκλησία τὸ παιδάκι θὰ ἠρεμήση, θὰ γίνη καλὸ παιδί, 

γιατὶ δέχεται τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ἁγιάζεται. 

Δὲν τὰ ἀφήνουν νὰ πηγαίνουν στὴν Ἐκκλησία, γιὰ νὰ μὴν ἐπηρεασθοῦν 

ἀπὸ τὰ πνευματικά! Ἀπὸ τὶς ἄλλες ἀνοησίες ὄχι μόνον δὲν τὰ ἀπομακρύνουν, 

ἀλλὰ τοὺς τὶς διδάσκουν κιόλας!  

 

... σκοπὸς τοὺς τώρα εἶναι νὰ ἀπομακρύνουν τὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. 

Τα δηλητηριάζουν, τὰ μολύνουν μὲ διάφορες θεωρίες, κλονίζουν τὴν πίστη τους. 

Τα ἐμποδίζουν ἀπὸ τὸ καλό, γιὰ νὰ τὰ ἀχρηστέψουν. 

Τα καταστρέφουν ἀπὸ μικρά. 

Ἅγιος Παΐσιος

 

π. ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΑΡΚΕΙ [τοῦ Ἀντιχρίστου] ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ. Ἢ ΤΟΝ ΔΕΧΕΣΑΙ Ἢ ΤΟΝ ΑΡΝΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟΠΟΙΕΙΣΑΙ»

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο «Γέρων Παΐσιος – ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ»

-Μαρτυρίες Μοναχῶν καὶ Προσκυνητῶν

–Γέροντα, τὸν ρώτησα, εἴπατε πρὶν στοὺς ἀνθρώπους ὅτι αὐτὰ εἶναι µακρινὰ 

γεγονότα. Πόσο µακρινὰ εἶναι; Ἂς ποῦµε, ἐµεῖς θὰ τὰ ζήσουµε;

Ὁ Γέροντας ἔγινε πολὺ σοβαρὸς καὶ µοῦ ἀπάντησε:

–Ἐγώ, ὄχι. Ἐσύ, ναί.

–Ὁ λογισµὸς ὅμως µοῦ λέει κάτι: Ὅτι κάθε φαινόµενο ποὺ προηγεῖται 

τῆς παρουσίας τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς προετοιµασία, χρειάζεται 

καὶ τὸν δικό του χρόνο γιὰ νὰ ὡριµάσει καὶ νὰ ἐπιβληθεῖ φυσιολογικά, 

ὡς χρόνο προετοιµασίας θὰ χρειαζόµασταν πολλὲς δεκαετίες. Δὲν εἶν᾽ ἔτσι;

–Ὄχι, ἔκανε αὐτὸς κουνώντας ἀρνητικὰ τὸ κεφάλι του. 

Ὅσο πλησιάζουµε πρὸς τὰ κεῖ, τὰ πράγµατα θὰ γίνονται ὅλο καὶ πιὸ γρήγορα, 

ἕως ὅτου καταλήξουν νὰ ἐξελίσσονται µ’ ἀστραπιαία ταχύτητα. 

Ἡ τηλεόραση δὲν θὰ προλαβαίνει ν’ ἀνακοινώνει στοὺς ἀνθρώπους

 τὰ καινούργια γεγονότα. Κι ὅλο αὐτὸ τότε θὰ θεωρεῖται σὰν θρίαµβος

 τοῦ κακοῦ καὶ τοῦ Ἀντιχρίστου, ἐνῶ στὴν πραγµατικότητα 

ὁ Χριστὸς θὰ ἐπιτρέψει αὐτὴν τὴν ἐξέλιξη προνοούµενος τὰ δικά Του παιδιὰ 

καὶ συντέµνοντας τὸν χρόνο ταλαιπωρίας τους.

.        Χαµογέλασε.

–Πόσο χρόνο θὰ πάρουν; τὸν ρώτησα. Ἐγὼ ὅμως θὰ τὰ προλάβω, 

ἔ; ζήτησα νὰ τὸ διευκρινίσω.

–Ναί, ἔκανε ὁ Γέροντας κουνώντας καταφατικὰ τὸ κεφάλι του. 

Ἐσὺ θὰ τὰ προλάβεις καὶ θὰ τὰ ζήσεις.

.              Ὁ γερο-Παΐσιος µοῦ ἔκανε µιὰ πάρα πολὺ χρήσιµη διευκρίνηση:

–Ὅταν ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, δὲν θὰ προσπαθήσει νὰ ἐξαπατήσει τοὺς ἀνθρώπους 

γιὰ νὰ περάσει κρυφὰ τὸ 666. Ὁ Ἀντίχριστος θά ᾽ναι τὸ ὄχηµα τοῦ Σατανᾶ 

κι ὁ Σατανᾶς δὲν γνωρίζει τίποτε ἀπὸ τὴν ἔννοια τῆς ἐλευθερίας 

ἢ τῶν προσωπικῶν δικαιωµάτων. Ὅταν λάβει τὴν ἐξουσία ἀπὸ τὸν Χριστό, 

θὰ ἐπιβληθεῖ σὰν τύραννος: ὁ πιὸ ἀπαίσιος ἀπ᾽ ὅσους γνώρισε ἡ ἀνθρωπότητα. 

Θ᾽ ἀπαιτεῖ νὰ τὸν ἀναγνωρίσεις σὰν θεὸ καὶ νὰ τὸν προσκυνήσεις. 

Καὶ δὲν θὰ τὸν νοιάζει ἂν ἐσὺ αὐτὸ τὸ θέλεις καὶ ἂν συµφωνεῖς.  

Τὰ πάντα τότε θὰ γεµίσουν καταπίεση καὶ τρόµο, διότι ὁ διάβολος 

θὰ ζητάει προσωπικὰ κι ἐνσυνείδητα τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν ἀποδοχὴ 

τὴν δική του.  Δὲν θὰ τοῦ ἀρκεῖ οὐδετερότητα καὶ δὲν θὰ ὑπάρχουν ὑπεκφυγές. 

Ἢ τὸν δέχεσαι κι ὑφίστασαι τὴν ἐγκατάλειψη τῆς χάριτος 

ἢ τὸν ἀρνεῖσαι καὶ περιθωριοποιεῖσαι µ᾽ ὅλες τὶς συνέπειες ποὺ γράφει 

στὴν Ἀποκάλυψη: Ὅτι αὐτοὶ δὲν θὰ µποροῦν νὰ πουλήσουν 

ἢ ν᾽ ἀγοράσουν τίποτα, διότι δὲν θά ᾽χουν τὸ σῆµα τοῦ Ἀντιχρίστου

–Καὶ τί θὰ γίνει µ᾽ αὐτούς; ρώτησα τὸν Γέροντα. Θὰ πεθάνουν ἀπ’ τὴν πείνα;

–Ἔ, ὄχι εὐλογηµένε κι ἔτσι… Θά ᾽χουν οἱ ἄνθρωποι τὸ ψωµάκι τους, τ᾽ ἀλεύρι τους,

 τὶς ἐλίτσες, τὰ φροῦτα … Ἀλλοίµονο ὅµως σ᾽ αὐτοὺς ποὺ εἶναι µαθηµένοι 

σὲ πλούσια τράπεζα. Αὐτοὺς δὲν θὰ τοὺς ἀρκοῦν τὸ ψωµάκι κι οἱ ἐλίτσες 

καὶ θά ᾽ναι βαρὺ τὸ δίληµµα.

. Ἐπειδὴ οἱ καλοµαθηµένοι καὶ καλoβoλεµέvoι χριστιανοὶ ἔχουν ἐφεύρει 

τὴν «ἰδεολογία τοῦ κρυπτοχριστιανοῦ», νοµίζω, ἔγινε σαφὲς 

ὅτι τέτοιο ἐνδεχόµενο δὲν ὑπάρχει. Ἐδῶ θὰ ἐφαρµοστεῖ αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστὸς 

στὸ Εὐαγγέλιο: «Ἢ µὲ ὁµολογεῖς ἔµπροσθεν τῶν ἀρχόντων 

καὶ σὲ ἀποδέχοµαι στὴν Βασιλεία µου ἢ µὲ ἀρνεῖσαι κι ἐγὼ σὲ ἀπορρίπτω».

ΠΗΓΗ: https://salpismazois.blogspot.com/?m=1

 

Μπορούμε να προσευχόμαστε στους Αγίους αλλά χρειάζεται απλότητα...

 

Μπορούμε να προσευχόμαστε στους Αγίους αλλά χρειάζεται απλότητα. 

Να τους μιλάμε απλά. Τους Αγίους τους φωνάζεις και έρχονται.

 Η δουλειά όλων γενικά των Αγίων είναι, να βοηθούν και να προστατεύουν 

εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους, από τους ορατούς και τους αοράτους πειρασμούς.

Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους.. .Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού

 "Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. 

Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. 

Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. 

Δίπλα της όλα λειώνουν"

Άγιος Παΐσιος 

ΣΧΌΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: ..να κάνουμε έναν έλεγχο στον εαυτό μας...! Δείχνουμε άραγε, την ίδια αγάπη προς όλους ή στρέφουμε μόνο το ενδιαφέρον μας, προς τα εκεί που υπάρχει κάποιο προσωπικό συμφέρον;;;

Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό (Αγίου Παισϊου)

 

Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγματα και από τα ψυχικά πάθη, εκτός από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας.

Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό.

Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο παππούς μας, ο προπάππος μας, όλες οι γενεές. «Δες τι απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται.

Αν όμως είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήση. Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε τον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.

Από το βιβλίο: «Λόγοι Δ, ‘Οικογενειακή Ζωή, και Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου

Λόγοι, τόµος 6ος, Περί Προσευχής, Ι. Η. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,

2002 Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Δεν πάμε καλά, γιατί κλείνουμε γραμματικά λάθος, το ρήμα εγώ!

 

"Δεν πάμε καλά, γιατί κλείνουμε γραμματικά λάθος, το ρήμα εγώ! 

Εμείς το κλείνουμε, εγώ, εσύ αυτός, ενώ το σωστό είναι: 

Αυτός, εσύ, εγώ!.." 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης