Κάνε αγάπη, γέροντα! Κάνε υπακοή και φάε και από αυτό... φάε και από εκείνο...

 Κάποτε, κάποια πνευματικά τέκνα ενός γέροντα κάλεσαν τον γέροντα στο σπίτι τους. 

Ο γέροντας δέχτηκε και μια μέρα πήρε το γαϊδουράκι του (Μάρκο τον φώναζε) και κατέβηκε από το μοναστήρι για το σπίτι των παιδιών. 

Εκεί τον περίμεναν με χαρά τα πνευματικά του τέκνα.

Το τι ετοιμασίες και το τι φαγητά τού ετοίμασαν, δεν περιγράφεται! 

Ο γέροντας όμως ήταν εγκρατής και δεν έτρωγε πολύ. Ωστόσο, ο οικοδεσπότης τον προέτρεπε να φάει, λέγοντάς του:

- Κάνε αγάπη, γέροντα! Κάνε υπακοή και φάε και από αυτό... φάε και από εκείνο...

Το αποτέλεσμα ήταν να φάει ο γέροντας πολύ, για τα δικά του δεδομένα.

Όταν τελείωσαν το γεύμα, ο γέροντας τούς ευχαρίστησε και πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το μοναστήρι. 

Στον δρόμο σταματήσανε σε έναν ποταμό, για να πιει νερό ο Μάρκος.

 Όταν το ζώο ήπιε, όσο ήθελε, ο γέροντας, λέει στον γάιδαρό του:

- Μάρκο, πιες λίγο νεράκι! Μάρκο, κάνε υπακοή, δείξε αγάπη και πιες ακόμα λίγο νεράκι!

Τίποτα. Ο Μάρκος, αμετακίνητος!

 Βλέποντας ο γέροντας ότι ο γάιδαρος δεν πίνει άλλο νερό, του λέει:

- Αχ, Μάρκο, εσύ έπρεπε να πας στο γεύμα και όχι εγώ!

Καταλάβατε; Ακόμα και αυτά τα ζώα μας διδάσκουν την εγκράτεια.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

"Ακούμε τον ιατρό και δεν ακούμε τον Χριστό" Δημήτριος Παναγόπουλος

 

Αν ο ιατρός μας βάλει μία δίαιτα, για το καλό της υγείας μας,

με θρησκευτική ευλάβεια θα την εφαρμόσουμε.

Τι είναι η δίαιτα; Νηστεία είναι και μάλιστα αποχή,

από πολλά φαγητά.

Την νηστεία όμως που θέσπισε ο Θεός, δεν την εφαρμόζουμε.

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας

"Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί.." Δημήτριος Παναγόπουλος

Το ημερολόγιο ενός παιδιού γράφεται, όταν γίνει η σύλληψή του στην κοιλιά της μητέρας του. Συνελλήφθη το παιδί τώρα; Από τώρα το παιδί γράφει το ημερολόγιό του! Όχι από τότε που θα γεννηθεί, αλλά από τότε που θα συλληφθεί...

Ακούστε λοιπόν ένα ημερολόγιο ενός παιδιού, που δεν τελείωσε...

5 Οκτωβρίου: Σήμερα άρχισε η ζωή μου (προφανώς σήμερα συνελήφθη). Οι γονείς μου, δεν το ξέρουν ακόμη... Είμαι μικρότερο και από το σπόρο ενός αχλαδιού! Αλλά, οπωσδήποτε είμαι εγώ! Θα γίνω μάλιστα ένα κοριτσάκι!! Και θα έχω ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και θα αγαπώ πολύ τα λουλούδια.

19 Οκτωβρίου: Μεγάλωσα λίγο ακόμη... αλλά είμαι τόσο μικρό, που κανείς δεν ξέρει για την ύπαρξή μου, τίποτα ακόμη... Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει, πως με έχει κάτω από την καρδιά της και που με τρέφει με το αίμα της μέσα στην κοιλιά της.

27 Οκτωβρίου: Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σήμερα μόνη της. Από τώρα θα χτυπά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου, χωρίς καμμία διακοπή (Δηλ. και μέσα στην κοιλιά της μάνας μου και έξω που θα βγω). Έτσι μετά από κάμποσα χρόνια θα κουραστεί, θα σταματήσει και θα πεθάνω. Τώρα όμως δεν είμαι στο τέλος, αλλά στην αρχή...

2 Νοεμβρίου: Κάθε μέρα μεγαλώνω και λίγο. Τα χέρια μου και τα πόδια μου σχηματίζονται. Αλλά θα χρειαστεί να περιμένω πολύ, ώσπου τα μικρά μου πόδια, να μπορέσουν να τρέξουν, ως τα γόνατα της μαμάς μου και τα χέρια μου να μπορέσουν, να αγκαλιάσουν τον μπαμπά μου.

20 Νοεμβρίου: Σήμερα ο ιατρός είπε στην μητέρα μου για πρώτη φορά, πως υπάρχω εγώ κάτω από την καρδιά της (Δηλ. ότι είναι έγκυος). Δεν είσαι ευτυχισμένη μαμά; (Ρωτάει τώρα η μικρή τη μαμά της). Σε λίγο καιρό θα με έχεις στα χέρια σου...

25 Νοεμβρίου: Ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, δεν ξέρουν πως είμαι ένα μικρό κορίτσι. Ίσως περιμένουν ένα αγόρι ή και δύο μωρά μαζί... αλλά θα τους κάνω έκπληξη!... και θέλω να με φωνάζουν Κατερίνα!! Όπως λένε και την μαμά μου...

10 Δεκεμβρίου: Το πρόσωπό μου έχει εντελώς σχηματιστεί. Πόσο θέλω να ομοιάσω της μανούλας!...

24 Δεκεμβρίου: «Μαμά, άκουσα χθες την καρδιά σου να χτυπάει... Αναρωτήθηκα όμως, αν άκουσες και εσύ, το φτερούγισμα της δικής μου καρδιάς. Θα έχεις μαμά, μια γερή μικρή κόρη. Ξέρω, πως μερικά μωρά, έχουν δυσκολίες για να έρθουν στον κόσμο, αλλά ο καλός Θεός μαμά έχει και ιατρούς, που βοηθούν τις μητέρες και τα μωρά. Ξέρω ακόμα, πως υπάρχουν μητέρες, που δεν θέλουν τα παιδιά τους. Εγώ όμως περιμένω ανυπόμονα, να με πάρεις στα χέρια σου! Να αγγίξω το πρόσωπό σου! Να κοιτάξω μέσα στα μάτια σου! Με περιμένεις όμως, όπως εγώ μαμά; Δεν είναι έτσι;»...

28 Δεκεμβρίου: Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί...

Το πέταξε η μαμά... το σκότωσε η Μαμα! Αυτό που συνέλαβε στις 5 Οκτωβρίου, το πέταξε στις 28 Δεκεμβρίου και το ημερολόγιο, έμεινε κατά το δη λεγόμενο ατελείωτο...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

"Ο Παράδεισος είναι «οικόπεδο» του Θεού, είναι δικό Του παλάτι και ό,τι θέλει κάνει"'

 Ο Προτεστάντης λέει: επειδή πιστεύω στο Θεό θα πάω στον Παράδεισο.

Ο Παπικός λέει: επειδή κάνω καλά έργα, θα πάω στον Παράδεισο.

Η Ορθόδοξος λέει: ''και πιστεύω στο Θεό και πράττω αγαθά, 

αλλά θα πάω στον Παράδεισο, εάν θέλει Εκείνος. 

Αυτή είναι η σωστή τοποθέτηση! 

Εάν σκέφτεσαι και πράττεις έτσι, 

τότε στέκεσαι καλά...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 -1982)

"Η προσευχή δεν έχει σκοπό να φύγουμε ξεκούραστοι..." Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Φωτογραφίση: Γεώργιος Παπαδημόπουλος (Τοποθεσία: Αγιο Ορος. Προς σκήτη Αγίας Άννης)

 Στην Εκκλησία δεν πηγαίνουμε να καθίσουμε, αλλά να κουραστούμε. 

Στάσου όρθιος και μη κάθεσαι και θα διαπιστώσεις όταν φύγεις, 

ότι δεν θα είσαι κουρασμένος! 

Η προσευχή δεν έχει σκοπό να φύγουμε ξεκούραστοι. 

Θα φύγουμε ίσως κουρασμένοι στο σώμα, 

αλλά αναπαυμένοι στην ψυχή.

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

"Από πάνω πατέρα, από τον ουρανό υπάρχει και άλλος δρόμος! Μήπως μας βλέπουν από εκεί"

 

Ένας πατέρας πήγε κάποτε να κλέψει.

Πήρε μαζί και το γιό του, μαθητή του δημοτικού, και του είπε :

- Θα κοιτάς αυτόν το δρόμο αριστερά, θα κοιτάς και αυτόν το δρόμο δεξιά. 

Εάν δεις κάποιον να έρχεται, να με ειδοποιήσεις σφυρίζοντας.

- Άλλος δρόμος πατέρα δεν υπάρχει ; ρώτησε ο γιός.

- Όχι, αυτούς που σου λέω εγώ..

- Υπάρχει και άλλος δρόμος πατέρα !

- Ποιός είναι ο άλλος δρόμος ;

- Από πάνω πατέρα, από τον ουρανό υπάρχει και άλλος δρόμος. 

Μήπως μας βλέπουν από εκεί;

Ο πατέρας συγκλονίστηκε από τα λόγια του παιδιού του και δεν έκανε την κλοπή !

Πήρε το παιδί του και έφυγε μετανοιωμένος

Δημήτριος Παναγόπουλος