Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Στις 5 Μαρτίου, εορτάζει ο Όσιος Μάρκος ο ασκητής και Θαυματουργός

 Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς ἄγγελος ἔζησας, 
ἐν τῇ ἐρήμῳ σοφέ, 
καὶ ὤφθης ἀνάπλεως, 
τῶν ἐκ Θεοῦ δωρεῶν, 
ὦ Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν· 
ὅθεν ἐν σοὶ ἐξέστη, 
Σεραπίων ὁ θεῖος, 
καὶ ἤγγειλε τοῖς ἐν κόσμῳ, 
τὴν ἁγίαν ζωήν σου· 
μεθ’ οὗ ἀεὶ δυσώπει, 
ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

ο Όσιος Μάρκος ο ασκητής και Θαυματουργός

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐκ πόλεως ἤνθησας, 
τῶν Ἀθηνῶν τῆς λαμπρᾶς, 
καὶ βίον ἰσάγγελον, 
ἐπολιτεύσω ἐν γῇ, 
τρωθεὶς θείῳ ἔρωτι· 
ὅθεν ἐν τῇ ἐρήμῳ, 
ὁ ἀββᾶς Σεραπίων, 
εὗρέ σε θείᾳ νεύσει, 
Ὁσιώτατε Μᾶρκε·
 διὸ τῆς πολιτείας σου, τ
ὸν τρόπον ἀγάμεθα.

Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἐν ἐρήμῳ Ὅσιε, 
στερρῶς ἀσκήσας, 
καὶ τραφεὶς ὡς ἄγγελος, 
ἀπ’ οὐρανοῦ ὑπερφυῶς,
 Ἀγγέλων ὤφθης ἰσότιμος, 
Μᾶρκε παμμάκαρ, 
Ὁσίων ἀγλάϊσμα.

Μεγαλυνάριον

Βλάστημα ὑπάρχων τῶν Ἀθηνῶν, 
ἄνθος τῆς ἐρήμου, 
διὰ βίου ἀγγελικοῦ, 
Μᾶρκε ἀνεδείχθης, 
καὶ κόσμῳ διαπνέεις, 
τῶν ἀρετῶν σου Πάτερ, 
ὀσμὴν τὴν κρείττονα


Ο Βίος του Οσίου Μάρκου
Ο Όσιος Μάρκος ήταν Αθηναίος και έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αφού έλαβε αξιόλογη μόρφωση, εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στην Αντιόχεια, όπου μαθήτευσε κοντά στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου). Αργότερα εκάρη μοναχός και αφιέρωσε τον εαυτό του στην μελέτη των Θείων Γραφών και έφθασε στον ύψιστο βαθμό της αρετής. Φανερές αποδείξεις και οι λόγοι που εγράφησαν από αυτόν για την ωφέλεια και την ενέργεια των θαυμάτων. Γιατί κάποτε, ενώ ησύχαζε, πλησίασε αυτόν μια ύαινα που είχε το παιδί της τυφλό, με ταπεινή στάση σαν να παρακαλούσε να την ευσπλαχνισθεί για την τύφλωση του μικρού της. Και ο Όσιος, αφού κατάλαβε, έπτυσε στα μάτια του ζώου και αυτό βρήκε την όρασή του. Μετά από ημέρες ήλθε πάλι η ύαινα στον Άγιο, μεταφέροντάς του το δέρμα ενός μεγάλου κριαριού ως ανταπόδοση για την θεραπεία. Αυτός όμως δεν δεχόταν να το λάβει, προτού το θηρίο υποσχεθεί να μην βλάπτει πια τα πρόβατα των πτωχών.

Ο Όσιος είχε φθάσει σε τέτοια ύψη αρετής, ώστε ο πρεσβύτερος της μονής έλεγε ότι ποτέ αυτός δεν μετέδωσε Θεία Κοινωνία στον Όσιο, αλλά την παρείχε σε αυτόν χέρι Αγγέλου.

Ο Όσιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.

Από τα έργα του σώζονται μόνο μερικοί λόγοι, επιστολές και συμβουλευτικές πραγματείες. Είναι δε τόση η πρακτικότητα και η ωφέλεια τους, ώστε ελέχθη για τον συγγραφέα τους, ότι: «Πάντα πώλησαν καὶ Μᾶρκον ἀγόρασαν». Να όμως, και μερικά από τα πολύτιμα παραγγέλματα του:

«Προτιμότερον να σε βλάπτουν οι άνθρωποι παρά να σε εξουσιάζουν οι δαίμονες».

«Ο απλούς, αλλά ταπεινόφρων άνθρωπος είναι σοφότερος από τους σοφούς».

«Όποιος ενθυμείται τα προηγούμενα σφάλματα του, προφυλάσσεται από τα μέλλοντα».

«Εάν δεν υπέστης θλίψεις να μη νομίζεις ότι έχεις αρετήν. Διότι δεν είναι τίποτε ό,τι φύεται μέσα εις την άνεσιν».


«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου...»

 


"Σε ευχαριστώ Θεέ μου για όλα..."

 




«Στώμεν Καλώς»

 

Κάθε φορά, που ακούμε στη Θεία Λειτουργία 

το «στώμεν καλώς» του αρχαγγέλου 

να αναλογιζόμαστε 

πόσο στεκόμαστε καλά 

και σταθερά κοντά στο Θεό 

και ποιά τιμωρία χωρίς έλεος μας αναμένει, 

αν με τους εγωισμούς αρπάζομε την εξουσία από το Θεό, 

αν με τους σαρκικούς λογισμούς διακόπτομε την κοινωνία με το Θεό 

και αν με τις άδικες πράξεις παραδίνομε τους εαυτούς μας στη δικαιοσύνη του Θεού

"Φόβος Θεού.." Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

«Αν οι άνθρωποι είχαν έστω και το μισό φόβο για τον Θεό, 

απ' αυτόν που έχουν για τον θάνατο, δεν θα φοβόντουσαν τον θάνατο».

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς                                                                                                                             

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021

"Ας φροντίσωμε πρώτα να θεραπευθεί η ψυχή μας..." Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος (+1980)

 «Ας φροντίσωμε πρώτα να θεραπευθεί η ψυχή μας και τίποτε να μη μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού μας. Ο Χριστός δεν θα αφήσει την Εκκλησία Του, αλλά κι εμείς ό,τι μπορούμε να κάνουμε και μακάριοι όσοι θα μείνουν μέχρι θανάτου πιστοί, στην ορθόδοξη Πίστη και ομολογία» 

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος 

(+1980) 




ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ! ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ...!

 


Ο Άγιος Γαβριήλ και το αδέσποτο σκυλί...


Στο κελί του Αγίου Γαβριήλ πήγαινε συχνά ένα αδέσποτο σκυλί. 
Ο Άγιος το χαϊδεύε με τόση αγάπη. Του έβαζε φαγητό και έλεγε.

- Κοίτα το καημένο πεινάει.

Και το σκυλί βλέποντας τον άρχιζε τα παιχνίδια. 
Έπειτα ηρεμουσε και κοιτούσε τον γεροντα για ώρες. 
Κάποιος πιστός όμως μια μέρα του είπε ανήσυχος: 
-Γεροντα όταν τρώει κ σεις το χαϊδεύετε μπορεί να σας δαγκώσει.
Δεν φοβάστε;
Και ο Γέροντας γέλασε.
-Το ζώο διαισθανεται το "κακό" στον άνθρωπο 
και αυτό του προκαλεί εκνευρισμό. Γιαυτό και επιτίθεται. 
Αρκετό καιρό μετά κάποιοι σκότωσαν το σκυλί 
και ο Γέροντας πολύ θλιμμένος είπε. 
-Δεν ξέρουν τι κάνουν. Το σκυλί με καταλάβαινε, οι άνθρωποι όχι.

Αποσπασμα από το βιβλίο για τον  Άγιο Γαβριήλ τον Ομολογητή, μετάφραση της Νάνα Μερκβιλάτζε

             ΠΗΓΗ: https://proskynitis.blogspot.com/2021/02/blog-post_40.html?m=1

Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα - μεγάλος καβγάς.. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

 


"Ο εγωισμός είναι ένα πάθος που δύσκολα το αποβάλλει ο άνθρωπος. 
Μοιάζει με το στενό εκείνο ρούχο που φοράει και το βγάζει με μεγάλη δυσκολία. 
Ο εγωισμός είναι το πιο ζωηρό και ανάποδο παιδί της υπερηφανείας.."  

"..Ο μεγαλύτερος εγωιστής, είναι αυτός που ακολουθεί τους λογισμούς του 
και δεν ρωτάει κανέναν και έτσι αυτοκαταστρέφεται. 
Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα - μεγάλος καβγάς...."

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης


ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ: 11/11/2019 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ & 3/3/2021 ΣΕΙΣΜΟΣ 6.3 ΡΙΧΤΕΡ!!! ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ!!!


ΠΗΓΗ: facebook (Ευστράτιος Σιδέρης) https://m.facebook.com/hggiken.h.wra?lst=100022077091215%3A100003135799931%3A1614852158&refid=17&_ft_=mf_story_key.3774388476008975%3Atop_level_post_id.3774388476008975%3Atl_objid.3774388476008975%3Acontent_owner_id_new.100003135799931%3Athrowback_story_fbid.3774388476008975%3Aphoto_attachments_list.%5B3774384919342664%2C3774385039342652%5D%3Aphoto_id.3774384919342664%3Astory_location.4%3Astory_attachment_style.album%3Athid.100003135799931%3A306061129499414%3A2%3A0%3A1617260399%3A2286180410080098720&__tn__=C-R

Τετάρτη 3 Μαρτίου 2021

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ


 

Ποιός είσαι εσύ που λες: "εγώ και εγώ"; (Όσιος Άνθιμος της Χίου)

 


Ποιός είσαι εσύ που λες: "εγώ και εγώ";  
Από πού κατέβηκες; 
Από που ήρθες; 
Εκ του μη όντος δεν ήρθες στον κόσμο; 
Από μια χούφτα χώμα δεν σε έπλασε ο Θεός; 
Και πάλι, τί έχεις να γίνεις νομίζεις, μετά τον θάνατό σου; 
Χώμα! Σαν τι θεωρείς λοιπόν τον εαυτόν σου και κρατάς αυτό το εγώ;

 

(Όσιος Άνθιμος της Χίου)

"Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί.." Δημήτριος Παναγόπουλος

Το ημερολόγιο ενός παιδιού γράφεται, όταν γίνει η σύλληψή του στην κοιλιά της μητέρας του. Συνελλήφθη το παιδί τώρα; Από τώρα το παιδί γράφει το ημερολόγιό του! Όχι από τότε που θα γεννηθεί, αλλά από τότε που θα συλληφθεί...

Ακούστε λοιπόν ένα ημερολόγιο ενός παιδιού, που δεν τελείωσε...
5 Οκτωβρίου: Σήμερα άρχισε η ζωή μου (προφανώς σήμερα συνελήφθη). Οι γονείς μου, δεν το ξέρουν ακόμη... Είμαι μικρότερο και από το σπόρο ενός αχλαδιού! Αλλά, οπωσδήποτε είμαι εγώ! Θα γίνω μάλιστα ένα κοριτσάκι!! Και θα έχω ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και θα αγαπώ πολύ τα λουλούδια.
19 Οκτωβρίου: Μεγάλωσα λίγο ακόμη... αλλά είμαι τόσο μικρό, που κανείς δεν ξέρει για την ύπαρξή μου, τίποτα ακόμη... Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει, πως με έχει κάτω από την καρδιά της και που με τρέφει με το αίμα της μέσα στην κοιλιά της.
27 Οκτωβρίου: Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σήμερα μόνη της. Από τώρα θα χτυπά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου, χωρίς καμμία διακοπή (Δηλ. και μέσα στην κοιλιά της μάνας μου και έξω που θα βγω). Έτσι μετά από κάμποσα χρόνια θα κουραστεί, θα σταματήσει και θα πεθάνω. Τώρα όμως δεν είμαι στο τέλος, αλλά στην αρχή...
2 Νοεμβρίου: Κάθε μέρα μεγαλώνω και λίγο. Τα χέρια μου και τα πόδια μου σχηματίζονται. Αλλά θα χρειαστεί να περιμένω πολύ, ώσπου τα μικρά μου πόδια, να μπορέσουν να τρέξουν, ως τα γόνατα της μαμάς μου και τα χέρια μου να μπορέσουν, να αγκαλιάσουν τον μπαμπά μου.
20 Νοεμβρίου: Σήμερα ο ιατρός είπε στην μητέρα μου για πρώτη φορά, πως υπάρχω εγώ κάτω από την καρδιά της (Δηλ. ότι είναι έγκυος). Δεν είσαι ευτυχισμένη μαμά; (Ρωτάει τώρα η μικρή τη μαμά της). Σε λίγο καιρό θα με έχεις στα χέρια σου...
25 Νοεμβρίου: Ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, δεν ξέρουν πως είμαι ένα μικρό κορίτσι. Ίσως περιμένουν ένα αγόρι ή και δύο μωρά μαζί... αλλά θα τους κάνω έκπληξη!... και θέλω να με φωνάζουν Κατερίνα!! Όπως λένε και την μαμά μου...
10 Δεκεμβρίου: Το πρόσωπό μου έχει εντελώς σχηματιστεί. Πόσο θέλω να ομοιάσω της μανούλας!...
24 Δεκεμβρίου: «Μαμά, άκουσα χθες την καρδιά σου να χτυπάει... Αναρωτήθηκα όμως, αν άκουσες και εσύ, το φτερούγισμα της δικής μου καρδιάς. Θα έχεις μαμά, μια γερή μικρή κόρη. Ξέρω, πως μερικά μωρά, έχουν δυσκολίες για να έρθουν στον κόσμο, αλλά ο καλός Θεός μαμά έχει και ιατρούς, που βοηθούν τις μητέρες και τα μωρά. Ξέρω ακόμα, πως υπάρχουν μητέρες, που δεν θέλουν τα παιδιά τους. Εγώ όμως περιμένω ανυπόμονα, να με πάρεις στα χέρια σου! Να αγγίξω το πρόσωπό σου! Να κοιτάξω μέσα στα μάτια σου! Με περιμένεις όμως, όπως εγώ μαμά; Δεν είναι έτσι;»...
28 Δεκεμβρίου: Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί...
Το πέταξε η μαμά... το σκότωσε η Μαμα! Αυτό που συνέλαβε στις 5 Οκτωβρίου, το πέταξε στις 28 Δεκεμβρίου και το ημερολόγιο, έμεινε κατά το δη λεγόμενο ατελείωτο...
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

Μη νομίσεις ότι μόνον οι Μάρτυρες μεσολαβούν για μας αλλά και οι άγγελοι παρακαλούν τον Θεό στις θλίψεις μας! (Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

 
Αληθώς! Εαν ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών! «Κι αν ακόμη είναι αναρίθμητοι οι εχθροί, ο δικός μας υπερασπιστής είναι ισχυρότερος!

Κανείς να μην σε φοβίζει, ούτε οι διαδόσεις, ούτε οι ορδές των βαρβάρων, ούτε η πυκνή ομίχλη, οι συχνές δηλαδή δοκιμασίες και συμφορές...!
Να μην ανησυχείτε καθόλου, αλλά να κερδίζεται απ’ αυτά που γίνονται...!
Και η υπομονή εκείνων που αγωνίζονται ας γίνει σ’ εσάς δάσκαλος καρτερίας και βλέποντας όλη τη ζωή των γενναίων και μεγάλων ανδρών να υφαίνεται από τέτοια παθήματα, να μην συγχύζεστε, ούτε να ταράζεστε, ούτε απ’ τους δικούς σας ούτε και απ’ τους κοινούς πειρασμούς!
Κανείς να μην σε φοβίζει, ούτε οι διαδόσεις, ούτε οι ορδές των βαρβάρων, ούτε η πυκνή ομίχλη, οι συχνές δηλαδή δοκιμασίες και συμφορές!
Κι αν ακόμη είναι αναρίθμητοι οι εχθροί, ο δικός μας υπερασπιστής είναι ισχυρότερος!
Εκεί υπάρχει πλήθος βαρβάρων, εδώ φάλαγγα αγγέλων!
Στρατός αγγελικός υπερασπίζεται τους ευσεβείς, όμιλος Προφητών, η δύναμη των Αποστόλων, οι πρεσβείες των Μαρτύρων!
Μη νομίσεις ότι μόνον οι Μάρτυρες μεσολαβούν για μας αλλά και οι άγγελοι παρακαλούν τον Θεό στις θλίψεις μας!
Κι όχι μόνο παρακαλούν, αλλά ο ευεργέτης Θεός ανταποκρίνεται στο αίτημα μας…!
Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο των Αγγέλων και θα μας στείλει έναν Άγγελο και θα διασκορπίσει τη φάλαγγα των εχθρών!
(δαιμόνων και ανθρώπων ασεβών!)
Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος ✝️
Τριάς Αγία Δόξα Σοι! Υπεραγία Θεοτόκε σκέπε ημάς! Πάντες οι άγιοι πρεσβεύσατε υπερ ημών!

Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος....

 Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος....

Παιδί μου, εύχομαι να είσαι καλά.
Μόλις και εγώ έγινα κάπως καλύτερα.
Η ζωή μου εμένα έτσι επέρασεν, εις τον πόνον και τας ασθενείας. Και τώρα πάλιν δι’ εσάς ήλθα εις θάνατον. Είπα, ας αποθάνω εγώ, μόνον να ζήσουν τα πνευματικά μου παιδιά.
Και τελείως δεν έτρωγα.
Ήμουν και πρώην εξηντλημένος, και τώρα πάλιν τελείως νηστεία.
Εστείλατε τόσα γλυκά, μήτε που τα εγεύθην.
Τυρί δεν εδοκίμασα.
Μόνον χόρτα νερόβραστα δίχως ψωμί.
Δεν επέρασε πολύ, έπεσα. Εκατόν είκοσι ενέσεις…
Τρεις φορές με ενυκτέρευσαν ότι θα απέθνησκα.
Εφώναξαν όλους κοντά μου.
Τους ευχήθην δια τελευταίαν φοράν.
Έκλαιον επάνω μου νυχθημερόν. Τέλος και πάλιν εγύρισα.
Μου έστειλαν ένα ιδιότροπον φάρμακον και αυτό, μετά Θεόν, ήτο η θεραπεία μου.
Είχα σαράντα ημέρες να φάγω. Όταν επήρα το φάρμακον, έφαγα, εκοιμήθην, εκαλυτέρευσα.
Δόξα σοι ο Θεός! Άρχισα κάπως να κινούμαι, να γράφω.
Ενόσω, παιδί μου, ζώ, θα σε εύχωμαι· έως να γράψης ότι έγινες καλά.
Αν πάλιν αποθάνω, θα ενθυμήσαι ότι το Γεροντάκι αυτό αρρώστησε και απέθανε δια να σώση ημάς.
Θάρρος! Δεν είσαι μόνον εσύ.
Κόσμος είναι πολύς.
Εγώ, ήλθαν κοντά μου πολλοί, και με προσευχήν και νηστείαν εθεραπεύθησαν.
Τώρα όμως, δεν με ακούει ο Κύριος, δια να μάθω και τα φάρμακα και τους ιατρούς.
Να γίνω συγκαταβατικός εις τους άλλους.
Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος!
Εγώ ο πτωχός ασκητής όλο εις την έρημον εγήρασα και ήθελα μόνον με την πίστιν να θεραπεύσω.

Τώρα μανθάνω και εγώ ότι χρειάζονται και τα φάρμακα και η χάρις.
Λοιπόν τώρα θα λέγω και εγώ ωσάν τον Άγιον: Κύτταξε να γίνης καλά· να διορθώσης τα νεύρα σου με ό,τι τρόπον ημπορείς, και θα εύρης πάλιν την προσευχήν σου και την ειρήνην.
Φρόντισε να βοηθήσης όσον ημπορείς τον εαυτόν σου.
Να επιβάλλεσαι εις την όρεξιν να μην τρώγης ό,τι γνωρίζεις πως είναι βλαπτικόν της υγείας σου.
και θα σου λογισθή ως νηστεία ενώπιον του Κυρίου.
Και, μη λέγης, παιδί μου, με τον λογισμόν σου, διατί το ένα και διατί το αλλο. Άβυσσος τα κρίματα του Θεού.
Ας έχη δόξαν ο Κύριος όπου όλους μας αγαπά. Η αγάπη του εις τας ασθενείας μας και θλίψεις γνωρίζεται.
«Η γάρ δύναμίς μου, λέγει, εν ασθενείαις τελειούται».
Αυτή του Χριστού η αγάπη έκαμε και εμένα να λυπηθώ και να πάσχω μαζί σου. Όμως μη φοβήσαι τον πειρασμόν.
Δοκιμασία είναι.
Αφήνει ο Θεός όσον νομίζει και εις το τέλος η αγαθότης του θα νικήση.
Εγώ τώρα εικοσιπέντε δράμια ψωμί την ημέρα και ολίγον φαγάκι και αγρυπνία όλην την νύκτα.

Έρχεται ο Σατανάς μακρυά και ουρλιάζει, αλλά δεν πλησιάζει.
Πηγαίνει στ’ αδέλφια σου και με φαντασίες τους φοβερίζει.

Ας μη φοβούνται. Εμένα οκτώ χρόνια εις την αρχήν με πολεμούσαν οι Δαίμονες παντοιοτρόπως και πλάι δεν εκοιμήθην.
Όρθιος μόνον ή ολίγον καθήμενος.

Λοιπόν μη φοβήσθε.
Μόνον προσευχή, πίστις θερμή και δάκρυα. Μόνον οταν αμαρτάνη κανείς, αυτός να φοβήται τον διάβολον.
Τότε ημπορεί ο εχθρός να του κάμη κακόν, διότι αφήνει ο Κύριος.
Γέροντος Ιωσήφ, Έκφρασις μοναχικής εμπειρίας, Επιστολή 49, έκδ. Ι. Μ. Φιλοθέου, Άγιον Όρος 62003, σσ. 283-285.

Εἰσαγωγή στό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν, Του π. Αθανασίου Μυτηλιναίου

Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἀρχίζουμε. Φέτος τά θέματα πού θά κάνουμε θά εἶναι ἀπό τό Ψαλτήρι, ἀπό τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν. Ὅπως θά ξέρετε, τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν εἶναι ἕνα ἀπό τά σαράντα ἐννέα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, καί ὅλοι οἱ Πατέρες, καθώς καί οἱ νεώτεροι Ἑρμηνευτές, συμφωνοῦν πώς εἶναι ἡ καρδιά τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Μάλιστα λέγεται ὅτι τό τί εἶναι τό Ψαλτήρι θά μποροῦσε νά ἐκφραστεῖ μέ δυό μόνο λέξεις: εἶναι ὁ Θεός καί ὁ ἄνθρωπος! Καί αὐτό γιατί ἐκεῖ μιλάει ὁ Θεός μέ ἕναν τρόπο ἔντονο· ἀλλά καί ὁ ἄνθρωπος μιλάει πρός τόν Θεό μέ ἕναν τρόπο πολλές φορές δραματικό.

Γιά παράδειγμα, λέει ὁ Θεός: «πρόσχες μοι», πρόσεξέ με· κατά τόν ἴδιο τρόπο καί ὁ ἄνθρωπος λέει πρός τόν Θεό: «ἐνώτισε», ἄκουσέ με, βάλε καλά τά αὐτιά
Σου νά μ’ ἀκούσεις. Γίνεται δηλαδή ἕνα εἶδος πάλης ἀνάμεσα στόν ἄνθρωπο καί τόν Θεό. Τό Ψαλτήρι θά λέγαμε πώς εἶναι τό πιό δυνατό βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Καί ἀπ’ αὐτό τό βιβλίο, μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ φυσικά, θά κάνουμε φέτος ἀρκετά θέματα. Ἀλλά θά ἀναλύσουμε μόνο μερικούς ἀπό τούς Ψαλμούς, γιατί ἄν θά θέλαμε νά τούς ἀναπτύξουμε ὅλους, θά χρειαζόμαστε πολλά χρόνια· ἴσως πέντε… ἕξι… Ξέρετε τί θά πεῖ νά κάνεις πέντε - ἕξι χρόνια, γιά νά ἀναλύσεις αὐτό τό βιβλίο; Ξέρετε τί σημαίνει αὐτό; Γι’ αὐτό, εἰλικρινά σᾶς λέω, ἡ Ἁγία Γραφή δέν ἐξαντλεῖται.

Τό Ψαλτήρι, ὅπως σᾶς εἶπα, εἶναι τό βασικότερο βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, γιατί ἐπιπλέον περιέχει μέσα του κάθε πτυχή τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς! Ἄν θά ἀνοίξει κανείς τό Ψαλτήρι, θά βρεῖ τόν ἑαυτό του.

Ὁ μέγας Ἀθανάσιος λέει ὅτι σ’ ὅποια κατάσταση καί νά βρίσκεται ὁ ἄνθρωπος, θλιμμένη ἤ χαρούμενη, σέ ἀπόγνωση ἤ σ’ ἐνθουσιασμό ἤ σέ ἀπορία ἤ σέ ὁποιαδήποτε ἄλλη κατάσταση κι ἄν βρίσκεται, τό Ψαλτήρι ἔρχεται νά τοῦ ἀπαντήσει, ἔρχεται νά ταυτιστεῖ μέ τή δική του ψυχολογική κατάσταση, γιατί ἁπλούστατα γράφτηκε κάτω ἀπό ποικίλες ψυχολογικές συνθῆκες. Καί γι’ αὐτό εἶναι ἕνα βιβλίο ἰδιαίτερα κατάλληλο γιά ὅλους, προσαρμόζεται πραγματικά σέ κάθε ἀνθρώπινη ψυχή!

Ἔτσι, τό Ψαλτήρι, ἐκτός ἀπό τό ὅτι περιέχει ψυχολογικές καταστάσεις πού ἀνταποκρίνονται στήν ἀνθρώπινη ψυχή, ἔχει καί κάτι ἄλλο: περιέχει πλούσια θεολογία, εἶναι γεμᾶτο ἀπό χριστολογία. Ὅλοι οἱ Ψαλμοί, καί οἱ ἑκατόν πενήντα, εἶναι χριστολογικοί. Βέβαια μερικοί εἶναι κυρίως χριστολογικοί, δηλαδή ἄμεσα χριστολογικοί, ὅπως εἶναι ὁ 21ος Ψαλμός, ὅπως εἶναι ὁ 109ος Ψαλμός, πού εἶναι καί τό βαρύ πυροβολικό ὅλων τῶν Ψαλμῶν. Εἶναι μικρός, πολύ μικρός Ψαλμός σέ ἔκταση. Εἶναι αὐτός πού λέει: «Εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου κάθου ἐκ δεξιῶν μου…» καί τά λοιπά.

Αὐτός ὁ Ψαλμός εἶναι ἡ κορυφή ὅλων τῶν Ψαλμῶν ἀπό πλευρᾶς χριστολογικῆς, προφητικῆς. Ὡστόσο, ἐνῶ ἔχουμε Ψαλμούς ἄμεσα χριστολογικούς, ὅλοι ἔμμεσα εἶναι καί χριστολογικοί.

Ἔτσι ἔχουμε ἕνα βιβλίο, πού ἐνῶ εἶναι ποιητικό, ἐνῶ εἶναι συλλογή προσευχῶν, ἐνῶ εἶναι μία κραυγή τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεό, ταυτόχρονα, μέσα σ’ αὐτή τήν κραυγή, διακρίνει κανείς τό προφητικό στοιχεῖο πολύ ἔντονα, καί κυρίως τό χριστολογικό. Τό σπουδαῖο εἶναι ὅτι ὁ συντάκτης τοῦ Ψαλμοῦ ταυτίζεται μέ τόν Χριστό καί ἀποτελεῖ τύπον τοῦ Χριστοῦ.

Βέβαια, δέν σᾶς εἶπα, τό Ψαλτήρι δέν εἶναι γραμμένο μόνο ἀπό τόν Δαβίδ. Ἐπειδή ὅμως οἱ περισσότεροι Ψαλμοί εἶναι τοῦ Δαβίδ, λέγεται Ψαλτήρι τοῦ Δαβίδ. Οἱ Ψαλμοί δέν ἀνήκουν ὅλοι σ’ ἐκεῖνον, στή γραφίδα του, ἀλλά ἀνήκουν καί σέ ἄλλα πρόσωπα, καί φυσικά τά πρόσωπα αὐτά δέν εἶναι ὅλα σύγχρονα τοῦ Δαβίδ.

Ἐκεῖνος πού ἄρχισε νά γράφει τούς Ψαλμούς ὁπωσδήποτε εἶναι ὁ Δαβίδ, ἄσχετα ἄν στό Ψαλτήρι ἔχουμε κι ἕναν Ψαλμό πού ἀνήκει καί στόν Μωυσῆ. Ἕνας Ψαλμός μόνο ἀνήκει στόν Μωυσῆ, καί φυσικά αὐτός ὁ Ψαλμός εἶναι κατά τέσσερις περίπου αἰῶνες, ἤ πέντε, ἀρχαιότερος.

Ὁ Δαβίδ ὅμως εἶναι ἐκεῖνος πού εἶχε μία πολύ σημαντική παραγωγή Ψαλμῶν. Μετά ἔγραψαν κι ἄλλοι. Ὅλοι αὐτοί λοιπόν οἱ Ψαλμοί συλλέχθηκαν καί ἀποτέλεσαν τό βιβλίο τῶν Ψαλμῶν.

Απόσπασμα από το βιβλίο ‘’ΕΠΙΛΟΓΗ ΨΑΛΜΩΝ’’ Τόμος ά.
Της Ιεράς Μόνης Κομνηνείου, Κοιμήσεως θεοτόκου και Αγίου Δημητρίου.
Το βιβλίο περιέχει απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του μακαριστού Γέροντα Π. Αθανασίου Μυτιληναίου.
Η ανάρτηση γίνεται με την ευλογία της Ιεράς Μονής

«Ὁ σταυρός πού φοροῦσες, νά ξέρεις, σέ ἔσωσε ἀπό τόν κεραυνό». Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης

Από το χωριό Μικρομηλιά, οκτώ ώρες δρόμος με τα πόδια ήταν τό μοναστήρι, ξεκίνησε μία γυναίκα μέ τόν σύζυγό της. Είχε επτά παιδιά και περίμενε το όγδοο. Στον δρόμο σκεφτόταν νά μή το αφήσει να ζήσει, γιατί δεν θα μπορούσε να το μεγαλώσει και αυτό. Μετά από λίγο όμως σάν νά μετάνοιωσε γι' αυτά πού σκεφτόταν. 

Μόλις μπήκαν στην αυλή του μοναστηριού ο όσιος Γέροντας την φώναξε και της είπε: «Έλα, καλή νυφούλα, αυτό που έβαλες στο μυαλό σου βγάλτο. Εδώ θα φέρεις το μωρό να το βαφτίσουμε». Με δάκρυα κατόπιν διηγήθηκε: «Πού τα ήξερε ο καλόγερος όλα αυτά που εγώ σκεφτόμουν στόν δρόμο.

Τό παιδί αυτό έγινε εύλογημένο. Βαπτίσθηκε στο μοναστήρι, αλλά ο όσιος είχε τότε κοιμηθεί.

Ο πατέρας του παιδιού αυτού κτυπήθηκε από κεραυνό. Τρυπήθηκε τό καπέλο του, ή αλυσίδα που φορούσε στόν λαιμό του έλιωσε, όμως ο σταυρός δεν έπαθε τίποτε και ο άνθρωπος σώθηκε. Αργότερα ο όσιος του είπε: «Ο σταυρός που φορούσες, να ξέρεις, σε έσωσε από τον κεραυνό».

Η κάρα του Αγίου Νικολάου Πλανά

 




Παραθέτονται ελάχιστα από τα πολλά θαυματουργικά περιστατικά της ζωής τού αγ. Νικολάου Πλανά:


1. Εμφάνιση των αγ. Ιωάννου και Παντελεήμονος.

Κατά το έτος 1923 ένα πνευματικοπαίδι του εξαιρετικώς αγαπημένο από τον γέροντα, άνθρωπος γεμάτος από υγεία και δράση, έπαθε διάρρηξη σκωληκοειδίτιδος και έζησε οκτώ ημέρες. Μέσα σ’ αυτές τις λίγες ημέρες ο άγ. Νικόλαος «κατέβασε» τον ουρανό στη γη, από την αδιάκοπη και εγκάρδια προσευχή για να ζήσει το αγαπημένο του παιδί. Το βράδυ, όταν πήγε στο σπίτι του, λέει καταλυπημένος στους δικούς του: «Ο Ηλίας θα πεθάνει, μού το είπαν ο άγ. Ιωάννης και ο άγ. Παντελεήμων».
Πέρασαν τρείς μήνες, ώσπου να μπορέσει η αδελφή τού θανόντος -λόγω τού πένθους- να τον ρωτήσει πώς ακριβώς είδε την οπτασία. Της λέγει, λοιπόν, ότι «την ώρα πού λειτουργούσα, είδα απέναντι, όπισθεν της αγ. Τραπέζης, τον άγ. Ιωάννη και τον άγ. Παντελεήμονα και μού είπανε: “Διαβιβάσαμε την αίτησή σου στον Δεσπότη Χριστό, ο Οποίος μάς είπε ότι θα πεθάνει”. Ανωτέρα διαταγή, μού είπανε»...
Με την μεγάλη απλότητα που τον διέκρινε, διηγόταν: “Μια βραδυά χειμωνιάτικη, που καθόμασταν στο τζάκι είπα στον πατέρα μου: “Πατέρα, αυτή την στιγμή εβυθίσθη το καΐκι μας το “Ευαγγελίστρια” έξω από την Πόλη”. Έντρομος ο πατέρας μας, λέγει στην μητέρα μου: “Γυναίκα, τί λέγει το παιδί”; Και όντως, αυτή τη στιγμή επνίγη το καΐκι μας…”. Και για να αποφύγη τον θαυμασμό των άλλων, αλλά και τον πειρασμό της υπερηφανείας έλεγε, ότι “όλα τα παιδιά είναι προορατικά”.
2. Δεν πατάει στη γη.
Δύο μικροί φίλοι, καθώς βάδιζαν στο δρόμο, συνάντησαν τον άγ. Νικόλαο. Ο ένας από τούς δύο ήταν τύπος αγαθός· και επειδή ήταν αγαθός οι φίλοι του τον έλεγαν βλάκα, αλλά δεν συνέβαινε αυτό, ήταν απλώς αθώος και πολύ θρησκευόμενος.
Στο δρόμο πού συνάντησαν τον άγ. Νικόλαο, λέει ο αγαθός στον φίλο του: «Κοίταξε να δεις, ο παπάς δεν πατάει στη γη»! Και ο μεν αγαθός έβλεπε τον Άγιο 30 πόντους πάνω από το έδαφος, ο δε άλλος δεν μπορούσε να τον δει...
Τις πρώτες γραπτές μαρτυρίες για την αγιότητα του παπα-Νικόλα τις έχουμε από τον σύγχρονό του Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη.
Ο Παπαδιαμάντης ήταν ψάλτης του, στο Εκκλησάκι του Αγίου Ελισσαίου, κοντά στο Μοναστηράκι της Αθήνας. Έψαλλε στους εσπερινούς και τους όρθρους, στις λειτουργίες και τις ολονυκτίες, που τελούσε με κατάνυξη, αλλά και μεγαλοπρέπεια ο παπα-Νικόλας.
Και μπόρεσε να εισδύση στο βάθος της αγιαμένης αυτής ύπαρξης και να αντιληφθή το πλήθος των χαρισμάτων της, τα οποία ήταν επιμελώς κρυμμένα κάτω από το κέλυφος της απλότητας και της ταπείνωσης, γιατί ήταν και εκείνος εντεταγμένος στην ίδια προοπτική, ήταν, δηλαδή, φορέας της Ορθοδόξου Παραδόσεως.
Τον ονομάζει άξιο λειτουργό του Υψίστου και τον αντιπαραβάλλει με τους “επαγγελματικούς ιερείς”, όπως τους αποκαλεί, και συνεχίζει: “Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκότερος των ανθρώπων … είναι αξιαγάπητος, είναι απλοϊκός και ενάρετος, είναι άξιος του πρώτου Μακαρισμού του Σωτήρος”.
3. Επάνω σε σύννεφο.
Το 1920, την ημέρα των Χριστουγέννων, λειτουργούσε ο άγ. Νικόλαος στον Ι. Ναό τού αγ. Ιωάννου Βουλιαγμένης. Κοινώνησε μια δεκαπεντάχρονη ονόματι Ιουλία και μια κυρία κοινώνησε το βρέφος της, και μετά το δίνει στην Ιουλία για να κοινωνήσει και η ίδια.
Παίρνοντας το βρέφος η Ιουλία στα χέρια της, γυρίζει το βλέμμα της προς τον ιερέα και παραλίγο να της φύγει το παιδί από τα χέρια. Της λέει τότε η κυρία: «Πρόσεξε, τί έπαθες;». Και η Ιουλία της απαντά: «Βλέπω τον παπά να στέκει πάνω σ’ ένα σύννεφο»...

ΠΗΓΗ: Facebook (Ηλίας Καλλιώρας)

Πώς μαλακώνει μια σκληρή καρδιά; (Άγιος Νικόλαος Πλανάς)

 

Στην οικογένεια που συχνότατα πήγαινε ο Παππούς (άγιος Νικόλαος Πλανάς), τον χώρο τους εντός της αυλής τον είχε νοικιάσει ένας τσαγκάρης κομουνιστής, εκ των σημαινόντων στελεχών. Το μίσος του προς όλους, και εξαιρετικώς προς τους ιερείς, δεν είχε όρια. Εκεί που εργαζόταν παραληρούσε μονολογώντας, από πού θα αρχίσει με την παρέα του να σφάζουν τους παππάδες.

Και έλεγε:
– «Πρώτα – πρώτα, θα σφάξουμε τους παπάδες της Ζωοδόχου Πηγής».
Και έλεγε συνέχεια και για τους άλλους. Όπως σας είπα αυτός εργαζόταν εντός της αυλής. Ο Παππούς με την καλοσύνη του πήγε κοντά του και του λέει:
– «Καλησπέρα, παιδί μου».
Εκείνος, χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του από την δουλειά του, κάτι μουρμούρισε. Το άλλο Σάββατο πήγε πάλι ο Παππούς:
– «Καλησπέρα, Λουκά μου».
Εκείνος του απάντησε «καλησπέρα», και πάλι χωρίς να σηκώσει το κεφάλι του. Σε τρίτη επίσκεψη, του λέει πάλι ο Παππούς:
– «Καλησπέρα, Λουκά μου, τι κάνεις παιδί μου»;
Εδέησε να πει «καλά, παππού».
Συνέχεια ο Παππούς να τον επισκέπτεται εκεί που δούλευε, ώσπου έσπασε ο πάγος. Σηκώνεται από τη δουλειά του, τού ασπάζεται με σεβασμό το χέρι, και λέει σε μας:

– «Όταν θα σκοτώσουν τους παπάδες, εγώ θα πω για τον παπα-Νικόλα να μην τον σκοτώσουν. Και όχι μόνο θα πω, αλλά θα τον περιφρουρήσω».
Κατόπιν όταν ερχόταν ο Παππούς, έσπευδε αυτός να τον συναντά και να του φιλά το χέρι. Ούτε ήξερε ο Παππούς τις προθέσεις του, ούτε από κομμουνισμό είχε ιδέα, ούτε και την μεταβολή του κατάλαβε -έτσι νομίζουμε εμείς.- Ποιος ξέρει πώς έβλεπε αυτός με το διορατικό της ψυχής του.

Λοιπόν, ο κομμουνιστής αυτός, όσα κηρύγματα και αν άκουγε και όσες συμβουλές να του έλεγαν, τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε να επιδράσει στην πωρωμένη ψυχή του, όσο η αγαθότητα του πολιού αυτού γεροντάκου, με το να τον επισκέπτεται όρθιος κάθε φορά, αδιαφορώντας αν αυτός κατ’ αρχήν τον περιφρονούσε. Με την ευχούλα του Παππούλη μετανόησε. Και όταν σε λίγο καιρό αρρώστησε με μία ασθένεια (παράλυση των κάτω άκρων των ποδιών του) και πέθανε σε ηλικία 30 ετών, εκοιμήθη ως καλός χριστιανός και χωρίς να… σκοτώσει κανέναν.

Αυτήν την επίδραση είχε η φυσιογνωμία του Παππού σε όσους τον γνώριζαν. Και για αυτό δεν είχε εχθρό κανέναν. Μόνο τον σατανά, αλλά και αυτόν τον εκμηδένιζε δια της χάριτος του Αγίου Πνεύματος, που είχε εγκατασταθεί στην ψυχή του».


Πνευματικα μυνήματα.



 


ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΙΟΡΔΑΝΙΤΗΣ, Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

 

Ἅγιος Γεράσιμος ὁ Ἰορδανίτης
"Στήν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη" 

Ὁ Ἅγιος Γεράσιμος καί τό λεοντάρι. Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Τούς ἔδωσε δύο λιοντάρια γιά νά τούς ὁδηγήσουν!  

Προβληματισμοί της ομάδας της Περιβλέπτου αναφορικά με ό,τι λάβαμε ως απάντηση στην Ανοιχτή Επιστολή μας από την Ι. Μ. Φλωρίνης

 

Τετάρτη, 3 Μαρτίου 2021

 Σας παραθέτουμε το κείμενο το οποίο δεχθήκαμε ως απάντηση στην ανοιχτή επιστολή προς τον Μητροπολίτη Φλώρινας την οποία δημοσιεύσαμε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. Ευχαριστούμε για την άμεση ανταπόκριση αλλά αισθανόμαστε ότι ένα μεγάλο μέρος των ζητημάτων που θέσαμε δεν έχει απαντηθεί. 

Πραγματικά βλέπετε αρνητικό σκεπτικό σε εμάς που διαμαρτυρόμαστε για την επιλογή σας, και δεν μπορέσατε να διακρίνετε τίποτα το μεμπτό στον γελοιογραφικό υπόκοσμο του Χαντζόπουλου από τον οποίο αλιεύσατε το εν λόγω σκίτσο; Ρωτήστε τον σκιτσογράφο μήπως και αλλάξετε γνώμη. Θα θέλαμε να ξέρουμε τι αποκομίσατε εσείς από την επικοινωνία σας με τον εν λόγω σκιτσογράφο.

Ποια η σημειολογία και ποιος ο συμβολισμός του επίμαχου σκίτσου;

Ποιο μήνυμα θέλει να περάσει;

Προς τι ή μάσκα, το στηθοσκόπιο και η σύριγγα με τη βελόνα στο χέρι του αγίου;

Ποια η θέση του συγκεκριμένου σκίτσου σε ένα φορτωμένο με μεγάλο ιστορικό βάρος περιοδικό που φέρει τον εμβληματικό τίτλο "ΣΑΛΠΙΓΞ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ";

Πόσο συμβατό είναι το σκίτσο αυτό με τον τίτλο του περιοδικού και το Ορθόδοξο Ήθος εν γένει;

Πέραν της τυπικής απάντησης μέσω της γραμματείας της Μητροπόλεως θα επιθυμούσαμε την τοποθέτηση του Μητροπολίτη μας πάνω στα ζητήματα αυτά καθώς επίσης και σε εκείνα που τέθηκαν στην ανοιχτή επιστολή μας.


Με ειλικρινή αγωνία και θερμή προσευχή,


Τα μέλη της Περιβλέπτου


Το κείμενο της ανοιχτής επιστολής : https://perivleptosfl.blogspot.com/2021/02/blog-post_73.html