Δευτέρα 8 Μαρτίου 2021

Η εξομολογηση του λησταρχου Νταβελη


Ο παπα-Νικόλας Πλανάς στην εποχή του λειτουργούσε σε δυο-τρία εκκλησάκια. Ο προφήτης Ελισσαίος στην πλαγιά του Λυκαβηττού, του ήταν πολύ αγαπητό. Φαίνεται πως η τελευταία εκκλησία που έκλεινε την πόρτα, για να μείνουν μόνοι οι Άγιοι στα εικονοστάσιά τους, ήταν του προφήτη Ελισσαίου.

Ο παπα- Νικόλας συντρόφευε τους Αγίους με τις προσευχές του, μέχρι να πέσει η βαθειά νύχτα. Έτσι, ένα απόβραδο, αφού άναψε την κανδήλα της παρακαταθήκης κι ενώ ακόμη δεν είχε δρασκελίσει την βορεινή πόρτα του ιερού βήματος, βλέπει να ανοίγη η μικρή πόρτα της εκκλησιάς, να κλείνη βεβιασμένα και ο αρχιληστής Νταβέλης, αρματωμένος σαν αστακούδι, να αμπαρώνη την πόρτα με σύρτες και με μάνταλα.

Ο παπάς μαρμάρωσε. Κοντανάσαινε. Και ο νους του ήρθε σε μεγάλη αμηχανία. Οι λογισμοί του είπαν: «Θα νομίζη ο καημένος πως οι άνθρωποι που με πλησιάζουν, μου αφήνουν χρήματα και ήρθε να με ληστέψη». «Κύριε, το τέλος μου εγγίζει: μη επιτρέψης να θορυβηθή η ψυχή μου».

 Ο ληστής ξαρματώθηκε. Άφησε την πανοπλία του στα στασίδια και με βαριά βήματα προχώρησε στον ξαφνιασμένο παπά.

– Παπά- Νικόλα, ήρθα να εξομολογηθώ, να ξεκριματιστώ. Φόρεσε το πετραχήλι.

Γονάτισε στο πετραχήλι ο κατάδικος και είπε κάθε αναισχυντία της νύχτας και της μέρας: τους θανάτους, τις ληστείες και τις βιαιότητες. Ο Όσιος άκουγε τον ληστή, χωρίς να αποδοκιμάζη την πώρωση της ψυχής του. Μόνον του είπε:

– Όλα αυτά θα σου τα συγχωρέση ο Θεός. Αν όμως η πολιτεία σε συλλάβη, με τους δικούς της νόμους δεν ξεύρω τι θα κάνη. Και του διάβασε συγχωρητική ευχή.

Ο ληστής ασπάστηκε το πετραχήλι και την δεξιά του, τις άγιες εικόνες, φόρεσε τα άρματά του κι έφυγε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας. Ο Όσιος ξημέρωσε στην εικόνα του Χριστού, ζητώντας την άφεση και την συγχώρηση του ληστού Νταβέλη.


Από το βιβλίο: «Μορφές που γνώρισα να ασκούνται στο σκάμμα της Εκκλησίας»

 




Μπορούμε να προσευχόμαστε στους Αγίους αλλά χρειάζεται απλότητα...

 


Μπορούμε να προσευχόμαστε στους Αγίους αλλά χρειάζεται απλότητα. 

Να τους μιλάμε απλά. Τους Αγίους τους φωνάζεις και έρχονται.

 Η δουλειά όλων γενικά των Αγίων είναι, να βοηθούν και να προστατεύουν 

εμάς τους ταλαίπωρους ανθρώπους, από τους ορατούς και τους αοράτους πειρασμούς.


Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

 


Κάνε αγάπη, γέροντα! Κάνε υπακοή και φάε και από αυτό... φάε και από εκείνο...



 Κάποτε, κάποια πνευματικά τέκνα ενός γέροντα κάλεσαν τον γέροντα στο σπίτι τους. 

Ο γέροντας δέχτηκε και μια μέρα πήρε το γαϊδουράκι του (Μάρκο τον φώναζε) και κατέβηκε από το μοναστήρι για το σπίτι των παιδιών. 

Εκεί τον περίμεναν με χαρά τα πνευματικά του τέκνα.

Το τι ετοιμασίες και το τι φαγητά τού ετοίμασαν, δεν περιγράφεται! 

Ο γέροντας όμως ήταν εγκρατής και δεν έτρωγε πολύ. Ωστόσο, ο οικοδεσπότης τον προέτρεπε να φάει, λέγοντάς του:

- Κάνε αγάπη, γέροντα! Κάνε υπακοή και φάε και από αυτό... φάε και από εκείνο...

Το αποτέλεσμα ήταν να φάει ο γέροντας πολύ, για τα δικά του δεδομένα.

Όταν τελείωσαν το γεύμα, ο γέροντας τούς ευχαρίστησε και πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το μοναστήρι. 

Στον δρόμο σταματήσανε σε έναν ποταμό, για να πιει νερό ο Μάρκος.

 Όταν το ζώο ήπιε, όσο ήθελε, ο γέροντας, λέει στον γάιδαρό του:

- Μάρκο, πιες λίγο νεράκι! Μάρκο, κάνε υπακοή, δείξε αγάπη και πιες ακόμα λίγο νεράκι!

Τίποτα. Ο Μάρκος, αμετακίνητος!

 Βλέποντας ο γέροντας ότι ο γάιδαρος δεν πίνει άλλο νερό, του λέει:

- Αχ, Μάρκο, εσύ έπρεπε να πας στο γεύμα και όχι εγώ!

Καταλάβατε; Ακόμα και αυτά τα ζώα μας διδάσκουν την εγκράτεια.


Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας

Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους.. .Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού


 "Η αγάπη μας πρέπει να είναι ίδια προς όλους. 
Μόνο τότε είναι αγάπη Θεού. 
Κάτω από αυτήν τα πάντα λυγίζουν. 
Δίπλα της όλα λειώνουν"

Άγιος Παΐσιος 


ΣΧΌΛΙΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ: ..να κάνουμε έναν έλεγχο στον εαυτό μας...! Δείχνουμε άραγε, την ίδια αγάπη προς όλους ή στρέφουμε μόνο το ενδιαφέρον μας, προς τα εκεί που υπάρχει κάποιο προσωπικό συμφέρον;;;

Χωρίς την αγάπη του Θεού, όλα γενικώς μας φαίνονται πολύ δύσκολα.

 


Δεν βρίσκει παρηγοριά ο άνθρωπος από τίποτε το ανθρώπινο, αν δεν αγαπά τον Θεό. 

“Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς ... Ὁ γάρ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστι”.

Η αγάπη του Θεού κάνει το φορτίο ελαφρύ. 

Χωρίς την αγάπη του Θεού, το φορτίο είναι βαρύ, δυσβάσταχτο.

Δεν μπορούμε να το σηκώσουμε. 

Χωρίς την αγάπη του Θεού, όλα γενικώς μας φαίνονται πολύ δύσκολα. 

Με την αγάπη του Θεού, όλα είναι εύκολα, γιατί τα ενεργεί ο Θεός.


Γέροντας Ευμένιος Σαριδάκης.

Δέσποινα παντευλόγητε, Υπέραγνε Παρθένε...

 

Ποίημα Αγίου Νεκταρίου προς την Υπεραγία Θεοτόκο (Θεοτοκάριον)

Δέσποινα παντευλόγητε, Υπέραγνε Παρθένε,
Παράδεισε πανθαύμαστε, κήπε καλλωπισμένε,
Σε δυσωπώ, Πανάχραντε, χαρίτωσον τον νουν μου,
κατεύθυνον τας σκέψεις μου, φώτισον την ψυχήν μου.

Κόρη με ποίησον αγνόν, πράον, σεμνόν, ανδρείον,
ησύχιον και κόσμιον, ευθύν, όσιον, θείον,
επιεική, μακρόθυμον, των αρετών δοχείον,
άμεμπτον, ανεπίληπτον, των αγαθών ταμείον.

Δος μοι σοφίαν, σύνεσιν και μετριοφροσύνην,
φρόνησιν και απλότητα και ταπεινοφροσύνην.
Δος μοι νηφαλιότητα, όμμα πεφωτισμένον,
διάνοιαν ολόφωτον, πνεύμα εξηγνισμένον.

Απέλασον την οίησιν, την υπερηφανίαν,
τον τύφον, την φυσίωσιν, και την αλαζονείαν,
την ύβριν, το αγέρωχον, την υψηλοφροσύνην,
γλώσσα μεγαλορρήμονα, ισχυρογνωμοσύνην.

Την αστασία την φρικτήν, την περιττολογίαν,
την πονηρία την πολλήν, και την αισχρολογίαν.
Χάρισαί μοι, Πανάχραντε, την ηθικήν ανδρείαν,
το θάρρος, την ευστάθειαν, δος μοι την καρτερίαν.

Δος μοι την αυταπάρνησιν, την αφιλαργυρίαν,
ζήλον μετ’επιγνώσεως και αμνησικακίαν.
Δος μοι ακεραιότητα, ευγένειαν καρδίας,
πνεύμα ευθές, ειρηνικόν, και πνεύμα αληθείας.

Φυγάδευσον, Πανάχραντε, τα πάθη της καρδίας,
τα πολυώνυμα, Αγνή, της ηθικής δειλίας.
Την αναδρίαν την αισχράν, το θράσος, την δειλίαν,
την ατολμίαν την δεινήν και την απελπισίαν.

Άρον μοι, Κόρη, τον θυμόν και πάσαν ραθυμίαν,
την αθυμία, την οργήν, ως και την οκνηρίαν.
Τον φθόνον, την εμπάθειαν, το μίσος, την κακίαν,
την μήνιν, την εκδίκησιν και την μνησικακίαν.

Την έριδα την ευτελή και την πολυλογίαν,
την γλωσσαλγίαν την δεινήν και την βωμολοχίαν.
Δος μοι, Παρθένε, αίσθησιν, δος μοι ευαισθησίαν.
Δος μοι συναίσθησιν πολλήν και ευσυνειδησίαν.

Δος μοι, Παρθένε, την χαράν Πνεύματος του Αγίου.
Δος μοι ειρήνην τη ψυχή, ειρήνην του Κυρίου.
Δος μοι αγάπην, έρωτα θείον, εξηγηγνισμένον,
πολύν, θερμόν και καθαρόν και εξηγιασμένον.
Δος πίστιν ζώσαν, ενεργόν, θερμήν, αγνήν, αγίαν,
ελπίδα αδιάσειστον, βεβαίαν και οσίαν.

Άρον απ’εμού, Παρθένε, τον κλοιόν της αμαρτίας,
την αμέλειαν, την μέθην, την ανελεημοσύνην,
τα κακάς επιθυμίας, την δεινήν ακολασίαν,
γέλωτας της ασελγείας και την πάσαν κακουργίαν.

Σωφροσύνην δος μοι, Κόρη, δος εγκράτειαν, νηστείαν,
προσοχήν και αγρυπνίαν και υπακοήν τελείαν.
Δος μοι προσοχήν εν πάσι και διάκρισιν οξείαν,
σιωπήν και ευκοσμίαν, και υπομονήν οσίαν.

Επιμέλειαν παράσχου, Δέσποινα, προς εργασίαν,
προς τελείωσιν και ζήλον αρετών προς γυμνασίαν.
Την ψυχήν μου, την καρδίαν και τον νουν μου, Παναγία,
τήρει εν αγιωσύνη, φύλαττε εν παρθενία.


Προσευχή στην Παναγία την Γιάτρισσα



Γλυκιά μου Παναγιά
Του Κύριου και Θεού μου η Μητέρα.
Ανθρώπων ασθενούντων Γιάτρισσα.
Στο Άγιο σου εικόνισμα,
 με αγάπη και δέος γονατίζω
Κάτι που θέλω να Σου πω, 
βγαλμένο απ’την ψυχή ,
Σου ψιθυρίζω

Με βρήκαν θύελλες ζωής, 
καλή μου Παναγία
Βάσανα και άτυχες στιγμές, 
μου έβλαψαν την υγεία.
Πονώ και κλαίω Μάνα μου 
και του Θεού μου Μάνα.
Με δάκρυα βγαλμένα απ’ την ψυχή 
και Σου ζητώ το θάμα.

Θεράπευσε με Παναγιά, 
τόσο που Σ’ αγαπώ, 
τόσο που Σε πιστεύω.
Τούτο το θαύμα Γιάτρισσα, 
για εμε να κάνεις , Σου γυρεύω.

Έχεις τον τρόπο Γιάτρισσα Παναγιά ,
έχεις τον τρόπο τον δικό Σου

Φτάνει μια λέξη, Μάνα ,Εσύ να πεις, 
στον Κύριο μου και Υιό Σου.

Γίνου για εμε μεσίτρια, 
μίλα για εμε, 
την χάρη θα στην κάνει.
Μια λέξη μόνο Παναγιά. 
Για να γίνω καλά,





Πώς να διαβάζεις τους ψαλμούς

 

Όταν διαβάζεις τους στίχους της ψαλμωδίας σου, μη σκέφτεσαι ότι είναι λόγια αλλουνού, που τα επαναλαμβάνεις κι αυτό, για να μη νομίσεις ότι οι ψαλμοί, πού έχεις μπροστά σου για πνευματική μελέτη, είναι ατέλειωτοι, και παραβλέψεις τελείως την κατάνυξη και τη χαρά που φέρνουν.

Εσύ, λοιπόν, όταν προσεύχεσαι, να διαβάζεις με κατάνυξη τους στίχους, σαν να είναι δικά σου λόγια, και να καταλαβαίνεις οσα λες, σαν να είναι το έργο σου αυτό, που πρέπει να το εκτελείς τέλεια.

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

7 Μαρτίου - Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου «η Εγγύηση των Αμαρτωλών».

Η ιερή εικόνα της Παναγίας «Η των Αμαρτωλών Εγγύησις»,

βρισκόταν παλαιότερα στη μονή του Ορντίσκ της επαρχίας Ορλώφ,

όπου και έγινε ονομαστή για τα θαύματα που επιτελούσε.

Ένα αντίγραφό αυτής της ιεράς εικόνας

φυλασσόταν στο ναό του Αγίου Νικολάου Χαμώνβικ της Μόσχας.

Η εικόνα κάθε βράδυ ακτινοβολούσε από θεϊκό φως.

Είναι χαρακτηριστική η επιγραφή που είχε χαραχθεί στην εικόνα:

«Εγώ είμαι η εγγύηση των αμαρτωλών προς τον Υιό».

Μπορεί να είναι εικόνα 2 άτομα


Μοναστηριακή συνταγή για κόλυβα



Υλικά :
1/2 κιλό σιτάρι με μακρόστενο καρπό και όχι αποφλοιωμένο
1/4 κιλού φρυγανιά τριμμένη
1/2 κιλό καρυδόψιχα χονδροκοπανισμένη
1/4 κιλού αμυγδαλόψιχα χονδροκοπανισμένη
1 ποτήρι ινδοκάρυδο
1/4 κιλού σταφίδα ξανθιά
100 γραμμάρια σταφίδα μαύρη
Σουσάμι
Ρόδι και μαϊδανό
Ξύσμα πορτοκαλιού
Για το στόλισμα:
Ασημένια κουφετάκια σε διάφορα σχέδια
Ζάχαρη ψιλή και όχι άχνη
1 μυτερή οδοντογλυφίδα
1 κόλλα χαρτί
1 δίσκο
1 λεκάνη βαθιά
1 πετσέτα

Εκτέλεση:
Πλένουμε το σιτάρι από το προηγούμενο βράδυ και το βάζουμε να μουλιάσει με κρύο νερό και λίγο αλάτι σε μία κατσαρόλα. Το πρωί το ξεπλένουμε να φύγει η μαυρίλα του και το βράζουμε καλά για 40 λεπτά. Το στραγγίζουμε καλά στο σουρωτήρι και φυλάμε σε μπολ τον χυλό του. Το απλώνουμε σε πετσέτα και το αφήνουμε να στεγνώσει και όχι να ξεραθεί. Ξεπλένουμε τις σταφίδες και τις βουτάμε για 3 λεπτά σε ζεστό νερό για να μαλακώσουν. Τις σουρώνουμε και τις στεγνώνουμε σε πετσέτα.

Στην συνέχεια, αδειάζουμε το στεγνωμένο σιτάρι και τις στεγνωμένες σταφίδες σε βαθιά λεκάνη και προσθέτουμε ένα-ένα τα υλικά μας, εκτός από την φρυγανιά και την ζάχαρη. Ανακατεύουμε με τις παλάμες το ινδοκάρυδο με το ξύσμα για να μη λασπώσει το ξύσμα και να απλωθεί ομοιόμορφα στο υλικό. Ζάχαρη στην γέμιση του κόλυβου δεν βάζουμε. Παίρνουμε ένα δίσκο και στρώνουμε στη βάση του μία λαδόκολλα, την οποία κόβουμε με το ψαλίδι στο σχήμα της βάσεως. Απλώνουμε το υλικό έτσι ώστε να σχηματισθεί ένα βουναλάκι χωρίς να είναι μυτερό και το συμπιέζουμε προς τα κάτω με τις δύο παλάμες.

Με το κουτάλι της σούπας αδειάζουμε προσεκτικά λίγη - λίγη την φρυγανιά από την άκρη του δίσκου προς το κέντρο και την "πατικώνουμε" με την κόλλα το χαρτί. Το ινδοκάρυδο το χρησιμοποιούμε για να απορροφά την υγρασία των υλικών της γέμισης, ενώ την φρυγανιά για να μην λιώσει η ζάχαρη και τα στολίδια και κολλήσουν. Στη συνέχεια, πασπαλίζουμε ανάλαφρα την ζάχαρη από το κέντρο του δίσκου προς τις άκρες και «πατικώνουμε» τη ζάχαρη με την άλλη όψη του χαρτιού. Αποφεύγουμε τη ζάχαρη άχνη διότι κρακελώνει και χαλάει το στόλισμα. Χρειάζεται 3 φορές πιο πολύ από την ψιλή ζάχαρη για να καλυφθεί ένας δίσκος και μόλις ανακατευθεί λασπώνει αμέσως το σιτάρι. Παίρνουμε μία μυτερή οδοντογλυφίδα και χαράζουμε ανάλαφρα πάνω στη ζάχαρη και συγκεκριμένα στο κέντρο του δίσκου ένα σταυρό και δεξιά και αριστερά του σταυρού 2 κυπαρισσάκια, 2 μαργαρίτες και στο περίγραμμα του δίσκου μία γιρλάντα. Αδειάζουμε σε ρηχό πιάτο τα ασημένια κουφετάκια και τα τοποθετούμε πάνω στην χαραγμένη από την οδοντογλυφίδα ζάχαρη.


Η συνταγή είναι από το βιβλίο "Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου".

ttps://goo.gl/7tMGU5


Οἱ προσευχὲς τῶν ζώντων γιὰ τοὺς κεκοιμημένους καὶ τὰ μνημόσυνα εἶναι ἡ τελευταία εὐκαιρία ποὺ δίνει ὁ Θεὸς στοὺς κεκοιμημένους νὰ βοηθηθοῦν,μέχρι νὰ γίνει ἡ τελικὴ Κρίση.Μετὰ τὴν δίκη δὲν θὰ ὑπάρχει δυνατότητα νὰ βοηθηθοῦν….

Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἔχει τὰ κόλλυβα, τὰ μνημόσυνα. Τὰ μνημόσυνα εἶναι ὁ καλύτερος δικηγόρος γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν κεκοιμημένων. 

Έχουν τὴ δυνατότητα καὶ ἀπὸ τὴν κόλαση νὰ βγάλουν τὴ ψυχή. Κι ἐσεῖς σὲ κάθε Θεία Λειτουργία νὰ διαβάζετε κόλλυβα γιὰ τοὺς κεκοιμημένους. Έχει νόημα τὸ σιτάρι: Σπείρετε ἐν φθορά, ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσία(Ἃ’ Κορινθ, κὲφ 15, ἒδ 42) (δηλαδὴ συμβολίζει τὸ θάνατο καὶ τὴν ἀνάσταση τοῦ ἀνθρώπου), λέει ἡ Γραφή…

ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΗΜΕΡΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ!!!

 


Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΑΣ

 
πολυτίκιον
Ἦχος δ’.
Τῶν οὐρανίων στρατιῶν ἀρχιστράτηγε, δυσωποῦμέν σὲ ἀεὶ ἡμεῖς οἱ ἀνάξιοι ἵνα ταῖς σαῖς δεήσεσι τειχίσῃς ἡμᾶς σκέπῃ τῶν πτερύγων τῆς ἀΰλου σου δόξης, φρουρῶν ἡμᾶς προσπίπτοντας ἐκτενῶς καὶ βοῶντας· ἐκ τῶν κινδύνων λύτρωσαι ἡμᾶς ὡς Ταξιάρχης τῶν ἄνω Δυνάμεων.

"""
Πάντας τούς τήν θείαν καί σεπτήν, Σού ἀσπαζόμενους εἰκόνα, Μιχαήλ Μέγιστε Πάσης ἀπολύτρωσαι ὀργῆς καί θλίψεως καί θανάτου ἁπάλλαξον, πικροῦ αἰφνιδίου, καί δεινῆς κακώσεως, σοφέ Ταξίαρχε, ὅπως προστασίαις Σου θείαις, πάντοτε σωζόμενοι πόθω, τό σεπτόν Σου ὄνομα γεραίρομεν».

ΆΜΗΝ.

Στην κάθε σου δυσκολία και μπλέξιμο λογισμών τρέχε στον πνευματικό σου!!!

 

Στην κάθε σου δυσκολία και μπλέξιμο λογισμών

τρέχε στον πνευματικό σου,

να σε ξεμπλέξει με την εμπειρία του

και την φώτηση του.

Και μόνον με την εξομολογηση

θα νοιώσεις ελάφρωση

και αναπτέρωση.


Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης

"Ακούμε τον ιατρό και δεν ακούμε τον Χριστό" Δημήτριος Παναγόπουλος

 

Αν ο ιατρός μας βάλει μία δίαιτα, για το καλό της υγείας μας,

με θρησκευτική ευλάβεια θα την εφαρμόσουμε.

Τι είναι η δίαιτα; Νηστεία είναι και μάλιστα αποχή,
από πολλά φαγητά.
Την νηστεία όμως που θέσπισε ο Θεός, δεν την εφαρμόζουμε.

Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας

Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό (Αγίου Παισϊου)

 


Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας. Γιατί η δική μας ελευθερία από τα υλικά πράγματα και από τα ψυχικά πάθη, εκτός από την δική μας ανακούφιση, έχει ως αποτέλεσμα και την ανακούφιση των κεκοιμημένων προπάππων όλης της γενιάς μας.

Οι κεκοιμημένοι νιώθουν χαρά, όταν ένας απόγονός τους είναι κοντά στον Θεό.
Αν εμείς δεν είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, τότε υποφέρουν οι κεκοιμημένοι γονείς μας, ο παππούς μας, ο προπάππος μας, όλες οι γενεές. «Δες τι απογόνους κάναμε!», λένε και στενοχωριούνται.
Αν όμως είμαστε σε καλή πνευματική κατάσταση, ευφραίνονται, γιατί και αυτοί έγιναν συνεργοί να γεννηθούμε και ο Θεός κατά κάποιον τρόπο υποχρεώνεται να τους βοηθήση. Αυτό δηλαδή που θα δώση χαρά στους κεκοιμημένους είναι να αγωνισθούμε να ευαρεστήσουμε τον Θεό με την ζωή μας, ώστε να τους συναντήσουμε στον Παράδεισο και να ζήσουμε όλοι μαζί στην αιώνια ζωή.

Από το βιβλίο: «Λόγοι Δ, ‘Οικογενειακή Ζωή, και Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου
Λόγοι, τόµος 6ος, Περί Προσευχής, Ι. Η. «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,
2002 Σουρωτή Θεσσαλονίκης

Γέρων Εφραίμ Φιλοθεΐτης: ‘Η φρικτή αρρώστια που έρχεται θα έχει πολλούς νεκρούς‘

 

Στον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας 

μίλησε το πνευματικοπαίδι του Οσιακού Γέροντα Εφραίμ Φιλοθεΐτη, 

ο π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος και αποκάλυψε τη νέα προφητική 

εμφάνισή του για μία φρικτή αρρώστια που έρχεται

Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟΥ ΒΙΝΤΕΟ: https://youtu.be/hSuJi3y_OyM

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2021

Εγώ ήρθα να γίνω καλόγρια, δεν ήρθα να γίνω τσομπάνης.



Ο Άγιος Νεκτάριος στην Αίγινα, όταν πήγε μία να γίνει καλόγρια, να πούμε, 
ήταν δόκιμη, λέει:

- Παιδί μου να βοσκήσεις, έχουμε πέντε - δέκα προβατάκια, να τα βοσκήσεις.

- Ε, να ‘ναι ευλογημένο.

Μιά μέρα, δυό, λέει:

- Γέροντα με πιάνουν και μένα οι λογισμοί, εγώ ήρθα να γίνω καλόγρια, 
δεν ήρθα να γίνω τσομπάνης.

- Παιδάκι μου, λέει, όταν θυμιάζω σε βλέπω στο στασίδι.

Η καλόγρια, καίτοι ήταν τσομπάνης, αλλά ο λογισμός της ήταν στην ευχούλα, 
στην μονολόγιστη ευχή ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με'', 
μέσα στην Εκκλησία ήταν ο λογισμός της, οπότε και ο Άγιος την έβλεπε μέσα.


Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, η μνήμη του τιμάται στις 14/27 Φεβρουαρίου.


ΠΗΓΗ: https://proskynitis.blogspot.com/?m=1

Ένας φοβερός διάλογος μεταξύ του Ηγουμένου της Μονής Αγίου Παύλου και ενός ρωμαιοκαθολικού Καρδινάλιου της παπικής Εκκλησίας

Ένας φοβερός διάλογος μεταξύ του Ηγουμένου της Μονής Αγίου Παύλου και ενός ρωμαιοκαθολικού Καρδινάλιου της παπικής Εκκλησίας

"Θα μου πάρουν το κεφάλι εάν τους πω ότι...'  

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ: https://youtu.be/8CptctWzud4