Είναι καλύτερο να σταματήσει ο ήλιος την τροχιά του, παρά να παραμένει το Ψαλτήριο αδιάβαστο στα σπίτια των Χριστιανών (Γέροντας Κλέοπας Ηλίε)

Ο Μέγας Βασίλειος λέει, ότι είναι καλύτερο να σταματήσει ο ήλιος την τροχιά του,

παρά να παραμένει το Ψαλτήριο αδιάβαστο στα σπίτια των Χριστιανών. 

Και, όπως ο ήλιος είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης ανάμεσα στους άλλους, 

έτσι και το Ψαλτήριο είναι ανάμεσα στα άλλα θεόπνευστα βιβλία. 

Να έχετε το Ψαλτήριο σαν ένα ηδύτατο γλυκό. 

Όταν πεινάτε, κόβετε μία φέτα και τρώτε λίγο. 

Κάνετε τις δουλειές σας. Μετά διαβάζετε πάλι ένα Κάθισμα, 

δύο, τρία,όσα μπορείτε."

Γέροντας Κλέοπας Ηλίε

ΠΗΓΗ: https://proskynitis.blogspot.com/?m=1

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΟΤΑΝ ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΣΕΙΣΜΟΣ

Εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος. Αμήν.

Δόξα σοί ο Θεός ημών, δόξα σοί.

Βασιλεύ ουράνιε, παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας, ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν, και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος, και σώσον, Αγαθέ, τάς ψυχάς ημών.

Δόξα Πατρί, και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Και νύν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

 Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς, Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου. Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.

Δόξα Πατρί, και Υιώ και αγίω Πνεύματι. 

Και νύν και αεί και εις τούς αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, έλθετω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.

Ο επιβλέπων επί την γην, και ποιών αυτήν τρέμειν, ρύσαι ημάς της φοβεράς του σεισμού απειλής, Χριστέ ο Θεός ημών, και κατάπεμψον ημίν, πλούσια τα ελέη σου, πρεσβείαις της Θεοτόκου, μόνε Φιλάνθρωπε.

Δι’ ευχών την αγίων Πατέρων ημών, 

Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ελέησον ημάς. Αμήν.

ΨΑΛΜΟΣ 17 -Όταν γίνεται σεισμός ή θεομηνία, κατακλυσμός και κεραυνοί

Εἰς τὸ τέλος· τῷ παιδὶ Κυρίου τῷ Δαυΐδ, ἃ ἐλάλησεν τῷ Κυρίῳ τοὺς λόγους 

τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ἡμέρᾳ, ᾗ ἐῤῥύσατο αὐτὸν ὁ Κύριος ἐκ χειρὸς πάντων 

τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαούλ, 2 καὶ εἶπεν·

ΑΓΑΠΗΣΩ σε, Κύριε, ἡ ἰσχύς μου. 

3 Κύριος στερέωμά μου καὶ καταφυγή μου καὶ ρύστης μου. ῾Ο Θεός μου βοηθός μου, ἐλπιῶ ἐπ᾿ αὐτόν, 

ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου καὶ ἀντιλήπτωρ μου. 

4 αἰνῶν ἐπικαλέσομαι τὸν Κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι. 

5 περιέσχον με ὠδῖνες θανάτου, καὶ χείμαρροι ἀνομίας ἐξετάραξάν με. 

6 ὠδῖνες ᾅδου περιεκύκλωσάν με,προέφθασάν με παγίδες θανάτου. 

7 καὶ ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπεκαλεσάμην τὸν Κύριον καὶ πρὸς τὸν Θεόν μου ἐκέκραξα·

ἤκουσεν ἐκ ναοῦ ἁγίου αὐτοῦ φωνῆς μου, καὶ ἡ κραυγή μου 

ἐνώπιον αὐτοῦ εἰσελεύσεται εἰς τὰ ὦτα αὐτοῦ. 

8 καὶ ἐσαλεύθη καὶ ἔντρομος ἐγενήθη ἡ γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τῶν ὀρέων ἐταράχθησαν 

καὶ ἐσαλεύθησαν, ὅτι ὠργίσθη αὐτοῖς ὁ Θεός. 

9 ἀνέβη καπνὸς ἐν ὀργῇ αὐτοῦ καὶ πῦρ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ καταφλεγήσεται, 

ἄνθρακες ἀνήφθησαν ἀπ᾿ αὐτοῦ. 

10 καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη, καὶ γνόφος ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. 

11 καὶ ἐπέβη ἐπὶ Χερουβὶμ καὶ ἐπετάσθη, ἐπετάσθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμων. 

12 καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυφὴν αὐτοῦ· κύκλῳ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ αὐτοῦ, σκοτεινὸν 

ὕδωρ ἐν νεφέλαις ἀέρων. 

13 ἀπὸ τῆς τηλαυγήσεως ἐνώπιον αὐτοῦ αἱ νεφέλαι διῆλθον, 

χάλαζα καὶ ἄνθρακες πυρός. 

14 καὶ ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ Κύριος, καὶ ὁ ῞Υψιστος ἔδωκε φωνὴν αὐτοῦ· 

15 ἐξαπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτοὺς καὶ ἀστραπὰς ἐπλήθυνε 

καὶ συνετάραξεν αὐτούς. 

16 καὶ ὤφθησαν αἱ πηγαὶ τῶν ὑδάτων, καὶ ἀνεκαλύφθη τὰ θεμέλια τῆς οἰκουμένης 

ἀπὸ ἐπιτιμήσεώς σου, Κύριε, ἀπὸ ἐμπνεύσεως πνεύματος ὀργῆς σου. 

17 ἐξαπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέ με, προσελάβετό με ἐξ ὑδάτων πολλῶν. 

18 ρύσεταί με ἐξ ἐχθρῶν μου δυνατῶν, καὶ ἐκ τῶν μισούντων με, 

ὅτι ἐστερεώθησαν ὑπὲρ ἐμέ. 

19 προέφθασάν με ἐν ἡμέρᾳ κακώσεώς μου, καὶ ἐγένετο Κύριος ἀντιστήριγμά μου 

20 καὶ ἐξήγαγέ με εἰς πλατυσμόν, ρύσεταί με, ὅτι ἠθέλησέ με. 

21 καὶ ἀνταποδώσει μοι Κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου 

καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταποδώσει μοι, 

22 ὅτι ἐφύλαξα τὰς ὁδοὺς Κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ Θεοῦ μου, 

23 ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ ἐνώπιόν μου, καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ 

οὐκ ἀπέστησαν ἀπ᾿ ἐμοῦ. 

24 καὶ ἔσομαι ἄμωμος μετ᾿ αὐτοῦ καὶ φυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου. 

25 καὶ ἀνταποδώσει μοι Κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου 

καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν αὐτοῦ. 

26 μετὰ ὁσίου ὅσιος ἔσῃ, καὶ μετὰ ἀνδρὸς ἀθῴου ἀθῷος ἔσῃ, 

27 καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ διαστρέψεις. 

28 ὅτι σὺ λαὸν ταπεινὸν σώσεις καὶ ὀφθαλμοὺς ὑπερηφάνων ταπεινώσεις. 

29 ὅτι σὺ φωτιεῖς λύχνον μου, Κύριε ὁ Θεός μου, φωτιεῖς τὸ σκότος μου. 

30 ὅτι ἐν σοὶ ῥυσθήσομαι ἀπὸ πειρατηρίου καὶ ἐν τῷ Θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος. 

31 ὁ Θεός μου, ἄμωμος ἡ ὁδὸς αὐτοῦ, τὰ λόγια Κυρίου πεπυρωμένα, 

ὑπερασπιστής ἐστι πάντων τῶν ἐλπιζόντων ἐπ᾿ αὐτόν. 

32 ὅτι τίς Θεὸς πλὴν τοῦ Κυρίου, καὶ τίς Θεὸς πλὴν τοῦ Θεοῦ ἡμῶν; 

33 ὁ Θεὸς ὁ περιζωννύων με δύναμιν καὶ ἔθετο ἄμωμον τὴν ὁδόν μου· 

34 καταρτιζόμενος τοὺς πόδας μου ὡσεὶ ἐλάφου καὶ ἐπὶ τὰ ὑψηλὰ ἱστῶν με· 

35 διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον καὶ ἔθου τόξον χαλκοῦν τοὺς βραχίονάς μου· 

36 καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμό σωτηρίας, καὶ ἡ δεξιά σου ἀντελάβετό μου, 

καὶ ἡ παιδεία σου ἀνώρθωσέ με εἰς τέλος, καὶ ἡ παιδεία σου αὐτή με διδάξει. 

37 ἐπλάτυνας τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οὐκ ἠσθένησαν τὰ ἴχνη μου. 

38 καταδιώξω τοὺς ἐχθρούς μου καὶ καταλήψομαι αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀποστραφήσομαι, ἕως ἂν ἐκλίπωσιν· 

39 ἐκθλίψω αὐτούς, καὶ οὐ μὴ δύνωνται στῆναι, πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου. 

40 καὶ περιέζωσάς με δύναμιν εἰς πόλεμον, συνεπόδισας πάντας τοὺς 

ἐπανισταμένους ἐπ᾿ ἐμὲ ὑποκάτω μου. 

41 καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον καὶ τοὺς μισοῦντάς με ἐξωλόθρευσας. 

42 ἐκέκραξαν, καὶ οὐκ ἦν ὁ σῴζων, πρὸς Κύριον, καὶ οὐκ εἰσήκουσεν αὐτῶν. 

43 καὶ λεπτυνῶ αὐτοὺς ὡσεὶ χνοῦν κατὰ πρόσωπον ἀνέμου, ὡς πηλὸν πλατειῶν λεανῶ αὐτούς. 

44 ρύσῃ με ἐξ ἀντιλογίας λαοῦ, καταστήσεις με εἰς κεφαλὴν ἐθνῶν.λαός, 

ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσέ μοι, 

45 εἰς ἀκοὴν ὠτίου ὑπήκουσέ μου· υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, 

46 υἱοὶ ἀλλότριοι ἐπαλαιώθησαν καὶ ἐχώλαναν ἀπὸ τῶν τρίβων αὐτῶν. 

47 ζῇ Κύριος, καὶ εὐλογητὸς ὁ Θεός μου καὶ ὑψωθήτω ὁ Θεὸς τῆς σωτηρίας μου, 

48 ὁ Θεὸς ὁ διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί, καὶ ὑποτάξας λαοὺς ὑπ᾿ ἐμέ, 

49 ὁ ῥύστης μου ἐξ ἐχθρῶν μου ὀργίλων, ἀπὸ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ᾿ ἐμὲ ὑψώσεις με,  

ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ρῦσαί με. 

50 διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἔθνεσι, Κύριε, καὶ τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ, 

51 μεγαλύνων τὰς σωτηρίας τοῦ βασιλέως αὐτοῦ, καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ, 

τῷ Δαυΐδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.

ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΟΥ

 

Δεν πάμε καλά, γιατί κλείνουμε γραμματικά λάθος, το ρήμα εγώ!

 

"Δεν πάμε καλά, γιατί κλείνουμε γραμματικά λάθος, το ρήμα εγώ! 

Εμείς το κλείνουμε, εγώ, εσύ αυτός, ενώ το σωστό είναι: 

Αυτός, εσύ, εγώ!.." 

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

Πόσο, μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς!

 

«Πόσο, μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς! Όλος χαρά, όλος αγάπη, όλος

 ειρήνη, όλος γαλήνη, όλος αγαλλίαση, όλος σκιρτήματα. Μα πόσο γλυκύς είναι ο Ιησούς!»

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης

ΠΗΓΗ: https://proskynitis.blogspot.com/?m=1

Στις 5 Μαρτίου, εορτάζει ο Όσιος Μάρκος ο ασκητής και Θαυματουργός

 Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ὡς ἄγγελος ἔζησας, 

ἐν τῇ ἐρήμῳ σοφέ, 

καὶ ὤφθης ἀνάπλεως, 

τῶν ἐκ Θεοῦ δωρεῶν, 

ὦ Μᾶρκε Πατὴρ ἡμῶν· 

ὅθεν ἐν σοὶ ἐξέστη, 

Σεραπίων ὁ θεῖος, 

καὶ ἤγγειλε τοῖς ἐν κόσμῳ, 

τὴν ἁγίαν ζωήν σου· 

μεθ’ οὗ ἀεὶ δυσώπει, 

ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.

ο Όσιος Μάρκος ο ασκητής και Θαυματουργός

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐκ πόλεως ἤνθησας, 

τῶν Ἀθηνῶν τῆς λαμπρᾶς, 

καὶ βίον ἰσάγγελον, 

ἐπολιτεύσω ἐν γῇ, 

τρωθεὶς θείῳ ἔρωτι· 

ὅθεν ἐν τῇ ἐρήμῳ, 

ὁ ἀββᾶς Σεραπίων, 

εὗρέ σε θείᾳ νεύσει, 

Ὁσιώτατε Μᾶρκε·

 διὸ τῆς πολιτείας σου, τ

ὸν τρόπον ἀγάμεθα.

Κοντάκιον

Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Ἐν ἐρήμῳ Ὅσιε, 

στερρῶς ἀσκήσας, 

καὶ τραφεὶς ὡς ἄγγελος, 

ἀπ’ οὐρανοῦ ὑπερφυῶς,

 Ἀγγέλων ὤφθης ἰσότιμος, 

Μᾶρκε παμμάκαρ, 

Ὁσίων ἀγλάϊσμα.

Μεγαλυνάριον

Βλάστημα ὑπάρχων τῶν Ἀθηνῶν, 

ἄνθος τῆς ἐρήμου, 

διὰ βίου ἀγγελικοῦ, 

Μᾶρκε ἀνεδείχθης, 

καὶ κόσμῳ διαπνέεις, 

τῶν ἀρετῶν σου Πάτερ, 

ὀσμὴν τὴν κρείττονα

Ο Βίος του Οσίου Μάρκου

Ο Όσιος Μάρκος ήταν Αθηναίος και έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. Αφού έλαβε αξιόλογη μόρφωση, εγκατέλειψε την Αθήνα και πήγε στην Αντιόχεια, όπου μαθήτευσε κοντά στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο (βλέπε 13 Νοεμβρίου). Αργότερα εκάρη μοναχός και αφιέρωσε τον εαυτό του στην μελέτη των Θείων Γραφών και έφθασε στον ύψιστο βαθμό της αρετής. Φανερές αποδείξεις και οι λόγοι που εγράφησαν από αυτόν για την ωφέλεια και την ενέργεια των θαυμάτων. Γιατί κάποτε, ενώ ησύχαζε, πλησίασε αυτόν μια ύαινα που είχε το παιδί της τυφλό, με ταπεινή στάση σαν να παρακαλούσε να την ευσπλαχνισθεί για την τύφλωση του μικρού της. Και ο Όσιος, αφού κατάλαβε, έπτυσε στα μάτια του ζώου και αυτό βρήκε την όρασή του. Μετά από ημέρες ήλθε πάλι η ύαινα στον Άγιο, μεταφέροντάς του το δέρμα ενός μεγάλου κριαριού ως ανταπόδοση για την θεραπεία. Αυτός όμως δεν δεχόταν να το λάβει, προτού το θηρίο υποσχεθεί να μην βλάπτει πια τα πρόβατα των πτωχών.

Ο Όσιος είχε φθάσει σε τέτοια ύψη αρετής, ώστε ο πρεσβύτερος της μονής έλεγε ότι ποτέ αυτός δεν μετέδωσε Θεία Κοινωνία στον Όσιο, αλλά την παρείχε σε αυτόν χέρι Αγγέλου.

Ο Όσιος Μάρκος κοιμήθηκε με ειρήνη σε βαθύ γήρας.

Από τα έργα του σώζονται μόνο μερικοί λόγοι, επιστολές και συμβουλευτικές πραγματείες. Είναι δε τόση η πρακτικότητα και η ωφέλεια τους, ώστε ελέχθη για τον συγγραφέα τους, ότι: «Πάντα πώλησαν καὶ Μᾶρκον ἀγόρασαν». Να όμως, και μερικά από τα πολύτιμα παραγγέλματα του:

«Προτιμότερον να σε βλάπτουν οι άνθρωποι παρά να σε εξουσιάζουν οι δαίμονες».

«Ο απλούς, αλλά ταπεινόφρων άνθρωπος είναι σοφότερος από τους σοφούς».

«Όποιος ενθυμείται τα προηγούμενα σφάλματα του, προφυλάσσεται από τα μέλλοντα».

«Εάν δεν υπέστης θλίψεις να μη νομίζεις ότι έχεις αρετήν. Διότι δεν είναι τίποτε ό,τι φύεται μέσα εις την άνεσιν».

«Σταυρέ τοῦ Χριστοῦ, σῶσον ἡμᾶς τῇ δυνάμει σου...»

 

"Σε ευχαριστώ Θεέ μου για όλα..."

 

«Στώμεν Καλώς»

 

Κάθε φορά, που ακούμε στη Θεία Λειτουργία 

το «στώμεν καλώς» του αρχαγγέλου 

να αναλογιζόμαστε 

πόσο στεκόμαστε καλά 

και σταθερά κοντά στο Θεό 

και ποιά τιμωρία χωρίς έλεος μας αναμένει, 

αν με τους εγωισμούς αρπάζομε την εξουσία από το Θεό, 

αν με τους σαρκικούς λογισμούς διακόπτομε την κοινωνία με το Θεό 

και αν με τις άδικες πράξεις παραδίνομε τους εαυτούς μας στη δικαιοσύνη του Θεού

"Φόβος Θεού.." Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

 

«Αν οι άνθρωποι είχαν έστω και το μισό φόβο για τον Θεό, 

απ' αυτόν που έχουν για τον θάνατο, δεν θα φοβόντουσαν τον θάνατο».

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς                                                                                                                             

"Ας φροντίσωμε πρώτα να θεραπευθεί η ψυχή μας..." Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος (+1980)

 «Ας φροντίσωμε πρώτα να θεραπευθεί η ψυχή μας και τίποτε να μη μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού μας. Ο Χριστός δεν θα αφήσει την Εκκλησία Του, αλλά κι εμείς ό,τι μπορούμε να κάνουμε και μακάριοι όσοι θα μείνουν μέχρι θανάτου πιστοί, στην ορθόδοξη Πίστη και ομολογία» 

Γέρων Φιλόθεος Ζερβάκος 

(+1980) 

ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΔΙΑΦΟΡΟΙ! ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΛΩΝ...!

 

Ο Άγιος Γαβριήλ και το αδέσποτο σκυλί...

Στο κελί του Αγίου Γαβριήλ πήγαινε συχνά ένα αδέσποτο σκυλί. 

Ο Άγιος το χαϊδεύε με τόση αγάπη. Του έβαζε φαγητό και έλεγε.

- Κοίτα το καημένο πεινάει.

Και το σκυλί βλέποντας τον άρχιζε τα παιχνίδια. 

Έπειτα ηρεμουσε και κοιτούσε τον γεροντα για ώρες. 

Κάποιος πιστός όμως μια μέρα του είπε ανήσυχος: 

-Γεροντα όταν τρώει κ σεις το χαϊδεύετε μπορεί να σας δαγκώσει.

Δεν φοβάστε;

Και ο Γέροντας γέλασε.

-Το ζώο διαισθανεται το "κακό" στον άνθρωπο 

και αυτό του προκαλεί εκνευρισμό. Γιαυτό και επιτίθεται. 

Αρκετό καιρό μετά κάποιοι σκότωσαν το σκυλί 

και ο Γέροντας πολύ θλιμμένος είπε. 

-Δεν ξέρουν τι κάνουν. Το σκυλί με καταλάβαινε, οι άνθρωποι όχι.

Αποσπασμα από το βιβλίο για τον  Άγιο Γαβριήλ τον Ομολογητή, μετάφραση της Νάνα Μερκβιλάτζε

             ΠΗΓΗ: https://proskynitis.blogspot.com/2021/02/blog-post_40.html?m=1

Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα - μεγάλος καβγάς.. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)

 

"Ο εγωισμός είναι ένα πάθος που δύσκολα το αποβάλλει ο άνθρωπος. 

Μοιάζει με το στενό εκείνο ρούχο που φοράει και το βγάζει με μεγάλη δυσκολία. 

Ο εγωισμός είναι το πιο ζωηρό και ανάποδο παιδί της υπερηφανείας.."  

"..Ο μεγαλύτερος εγωιστής, είναι αυτός που ακολουθεί τους λογισμούς του 

και δεν ρωτάει κανέναν και έτσι αυτοκαταστρέφεται. 

Όταν μας κυριεύει ο εγωισμός, μικρό θέμα - μεγάλος καβγάς...."

Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης

ΚΑΣΤΡΑΚΙ ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ: 11/11/2019 ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΩΝ & 3/3/2021 ΣΕΙΣΜΟΣ 6.3 ΡΙΧΤΕΡ!!! ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ!!!

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΔΩ: https://oukraniko.blogspot.com/2019/11/blog-post_98.html

ΠΗΓΗ: facebook (Ευστράτιος Σιδέρης) https://m.facebook.com/hggiken.h.wra?lst=100022077091215%3A100003135799931%3A1614852158&refid=17&_ft_=mf_story_key.3774388476008975%3Atop_level_post_id.3774388476008975%3Atl_objid.3774388476008975%3Acontent_owner_id_new.100003135799931%3Athrowback_story_fbid.3774388476008975%3Aphoto_attachments_list.%5B3774384919342664%2C3774385039342652%5D%3Aphoto_id.3774384919342664%3Astory_location.4%3Astory_attachment_style.album%3Athid.100003135799931%3A306061129499414%3A2%3A0%3A1617260399%3A2286180410080098720&__tn__=C-R

ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟΥ ΛΑΖΑΡΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΟΙΟ

 

Ποιός είσαι εσύ που λες: "εγώ και εγώ"; (Όσιος Άνθιμος της Χίου)

 

Ποιός είσαι εσύ που λες: "εγώ και εγώ";  

Από πού κατέβηκες; 

Από που ήρθες; 

Εκ του μη όντος δεν ήρθες στον κόσμο; 

Από μια χούφτα χώμα δεν σε έπλασε ο Θεός; 

Και πάλι, τί έχεις να γίνεις νομίζεις, μετά τον θάνατό σου; 

Χώμα! Σαν τι θεωρείς λοιπόν τον εαυτόν σου και κρατάς αυτό το εγώ;

 

(Όσιος Άνθιμος της Χίου)

"Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί.." Δημήτριος Παναγόπουλος

Το ημερολόγιο ενός παιδιού γράφεται, όταν γίνει η σύλληψή του στην κοιλιά της μητέρας του. Συνελλήφθη το παιδί τώρα; Από τώρα το παιδί γράφει το ημερολόγιό του! Όχι από τότε που θα γεννηθεί, αλλά από τότε που θα συλληφθεί...

Ακούστε λοιπόν ένα ημερολόγιο ενός παιδιού, που δεν τελείωσε...

5 Οκτωβρίου: Σήμερα άρχισε η ζωή μου (προφανώς σήμερα συνελήφθη). Οι γονείς μου, δεν το ξέρουν ακόμη... Είμαι μικρότερο και από το σπόρο ενός αχλαδιού! Αλλά, οπωσδήποτε είμαι εγώ! Θα γίνω μάλιστα ένα κοριτσάκι!! Και θα έχω ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια και θα αγαπώ πολύ τα λουλούδια.

19 Οκτωβρίου: Μεγάλωσα λίγο ακόμη... αλλά είμαι τόσο μικρό, που κανείς δεν ξέρει για την ύπαρξή μου, τίποτα ακόμη... Ούτε η μαμά μου δεν ξέρει, πως με έχει κάτω από την καρδιά της και που με τρέφει με το αίμα της μέσα στην κοιλιά της.

27 Οκτωβρίου: Η καρδιά μου άρχισε να χτυπά σήμερα μόνη της. Από τώρα θα χτυπά, σε όλη τη διάρκεια της ζωής μου, χωρίς καμμία διακοπή (Δηλ. και μέσα στην κοιλιά της μάνας μου και έξω που θα βγω). Έτσι μετά από κάμποσα χρόνια θα κουραστεί, θα σταματήσει και θα πεθάνω. Τώρα όμως δεν είμαι στο τέλος, αλλά στην αρχή...

2 Νοεμβρίου: Κάθε μέρα μεγαλώνω και λίγο. Τα χέρια μου και τα πόδια μου σχηματίζονται. Αλλά θα χρειαστεί να περιμένω πολύ, ώσπου τα μικρά μου πόδια, να μπορέσουν να τρέξουν, ως τα γόνατα της μαμάς μου και τα χέρια μου να μπορέσουν, να αγκαλιάσουν τον μπαμπά μου.

20 Νοεμβρίου: Σήμερα ο ιατρός είπε στην μητέρα μου για πρώτη φορά, πως υπάρχω εγώ κάτω από την καρδιά της (Δηλ. ότι είναι έγκυος). Δεν είσαι ευτυχισμένη μαμά; (Ρωτάει τώρα η μικρή τη μαμά της). Σε λίγο καιρό θα με έχεις στα χέρια σου...

25 Νοεμβρίου: Ο μπαμπάς μου και η μαμά μου, δεν ξέρουν πως είμαι ένα μικρό κορίτσι. Ίσως περιμένουν ένα αγόρι ή και δύο μωρά μαζί... αλλά θα τους κάνω έκπληξη!... και θέλω να με φωνάζουν Κατερίνα!! Όπως λένε και την μαμά μου...

10 Δεκεμβρίου: Το πρόσωπό μου έχει εντελώς σχηματιστεί. Πόσο θέλω να ομοιάσω της μανούλας!...

24 Δεκεμβρίου: «Μαμά, άκουσα χθες την καρδιά σου να χτυπάει... Αναρωτήθηκα όμως, αν άκουσες και εσύ, το φτερούγισμα της δικής μου καρδιάς. Θα έχεις μαμά, μια γερή μικρή κόρη. Ξέρω, πως μερικά μωρά, έχουν δυσκολίες για να έρθουν στον κόσμο, αλλά ο καλός Θεός μαμά έχει και ιατρούς, που βοηθούν τις μητέρες και τα μωρά. Ξέρω ακόμα, πως υπάρχουν μητέρες, που δεν θέλουν τα παιδιά τους. Εγώ όμως περιμένω ανυπόμονα, να με πάρεις στα χέρια σου! Να αγγίξω το πρόσωπό σου! Να κοιτάξω μέσα στα μάτια σου! Με περιμένεις όμως, όπως εγώ μαμά; Δεν είναι έτσι;»...

28 Δεκεμβρίου: Μαμά γιατί άφησες, να σταματήσουν τη ζωή μου; Θα ζούσαμε τόσες ευχαριστημένες μέρες μαζί...

Το πέταξε η μαμά... το σκότωσε η Μαμα! Αυτό που συνέλαβε στις 5 Οκτωβρίου, το πέταξε στις 28 Δεκεμβρίου και το ημερολόγιο, έμεινε κατά το δη λεγόμενο ατελείωτο...

Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 - 1982)

Μη νομίσεις ότι μόνον οι Μάρτυρες μεσολαβούν για μας αλλά και οι άγγελοι παρακαλούν τον Θεό στις θλίψεις μας! (Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

 
Αληθώς! Εαν ο Θεός μεθ' ημών, ουδείς καθ' ημών! «Κι αν ακόμη είναι αναρίθμητοι οι εχθροί, ο δικός μας υπερασπιστής είναι ισχυρότερος!

Κανείς να μην σε φοβίζει, ούτε οι διαδόσεις, ούτε οι ορδές των βαρβάρων, ούτε η πυκνή ομίχλη, οι συχνές δηλαδή δοκιμασίες και συμφορές...!

Να μην ανησυχείτε καθόλου, αλλά να κερδίζεται απ’ αυτά που γίνονται...!

Και η υπομονή εκείνων που αγωνίζονται ας γίνει σ’ εσάς δάσκαλος καρτερίας και βλέποντας όλη τη ζωή των γενναίων και μεγάλων ανδρών να υφαίνεται από τέτοια παθήματα, να μην συγχύζεστε, ούτε να ταράζεστε, ούτε απ’ τους δικούς σας ούτε και απ’ τους κοινούς πειρασμούς!

Κανείς να μην σε φοβίζει, ούτε οι διαδόσεις, ούτε οι ορδές των βαρβάρων, ούτε η πυκνή ομίχλη, οι συχνές δηλαδή δοκιμασίες και συμφορές!

Κι αν ακόμη είναι αναρίθμητοι οι εχθροί, ο δικός μας υπερασπιστής είναι ισχυρότερος!

Εκεί υπάρχει πλήθος βαρβάρων, εδώ φάλαγγα αγγέλων!

Στρατός αγγελικός υπερασπίζεται τους ευσεβείς, όμιλος Προφητών, η δύναμη των Αποστόλων, οι πρεσβείες των Μαρτύρων!

Μη νομίσεις ότι μόνον οι Μάρτυρες μεσολαβούν για μας αλλά και οι άγγελοι παρακαλούν τον Θεό στις θλίψεις μας!

Κι όχι μόνο παρακαλούν, αλλά ο ευεργέτης Θεός ανταποκρίνεται στο αίτημα μας…!

Ας παρακαλέσουμε τον Κύριο των Αγγέλων και θα μας στείλει έναν Άγγελο και θα διασκορπίσει τη φάλαγγα των εχθρών!

(δαιμόνων και ανθρώπων ασεβών!)

Αγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος 

Τριάς Αγία Δόξα Σοι! Υπεραγία Θεοτόκε σκέπε ημάς! Πάντες οι άγιοι πρεσβεύσατε υπερ ημών!

Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος....

 Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος....

Παιδί μου, εύχομαι να είσαι καλά.

Μόλις και εγώ έγινα κάπως καλύτερα.

Η ζωή μου εμένα έτσι επέρασεν, εις τον πόνον και τας ασθενείας. Και τώρα πάλιν δι’ εσάς ήλθα εις θάνατον. Είπα, ας αποθάνω εγώ, μόνον να ζήσουν τα πνευματικά μου παιδιά.

Και τελείως δεν έτρωγα.

Ήμουν και πρώην εξηντλημένος, και τώρα πάλιν τελείως νηστεία.

Εστείλατε τόσα γλυκά, μήτε που τα εγεύθην.

Τυρί δεν εδοκίμασα.

Μόνον χόρτα νερόβραστα δίχως ψωμί.

Δεν επέρασε πολύ, έπεσα. Εκατόν είκοσι ενέσεις…

Τρεις φορές με ενυκτέρευσαν ότι θα απέθνησκα.

Εφώναξαν όλους κοντά μου.

Τους ευχήθην δια τελευταίαν φοράν.

Έκλαιον επάνω μου νυχθημερόν. Τέλος και πάλιν εγύρισα.

Μου έστειλαν ένα ιδιότροπον φάρμακον και αυτό, μετά Θεόν, ήτο η θεραπεία μου.

Είχα σαράντα ημέρες να φάγω. Όταν επήρα το φάρμακον, έφαγα, εκοιμήθην, εκαλυτέρευσα.

Δόξα σοι ο Θεός! Άρχισα κάπως να κινούμαι, να γράφω.

Ενόσω, παιδί μου, ζώ, θα σε εύχωμαι· έως να γράψης ότι έγινες καλά.

Αν πάλιν αποθάνω, θα ενθυμήσαι ότι το Γεροντάκι αυτό αρρώστησε και απέθανε δια να σώση ημάς.

Θάρρος! Δεν είσαι μόνον εσύ.

Κόσμος είναι πολύς.

Εγώ, ήλθαν κοντά μου πολλοί, και με προσευχήν και νηστείαν εθεραπεύθησαν.

Τώρα όμως, δεν με ακούει ο Κύριος, δια να μάθω και τα φάρμακα και τους ιατρούς.

Να γίνω συγκαταβατικός εις τους άλλους.

Εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος!

Εγώ ο πτωχός ασκητής όλο εις την έρημον εγήρασα και ήθελα μόνον με την πίστιν να θεραπεύσω.

Τώρα μανθάνω και εγώ ότι χρειάζονται και τα φάρμακα και η χάρις.

Λοιπόν τώρα θα λέγω και εγώ ωσάν τον Άγιον: Κύτταξε να γίνης καλά· να διορθώσης τα νεύρα σου με ό,τι τρόπον ημπορείς, και θα εύρης πάλιν την προσευχήν σου και την ειρήνην.

Φρόντισε να βοηθήσης όσον ημπορείς τον εαυτόν σου.

Να επιβάλλεσαι εις την όρεξιν να μην τρώγης ό,τι γνωρίζεις πως είναι βλαπτικόν της υγείας σου.

και θα σου λογισθή ως νηστεία ενώπιον του Κυρίου.

Και, μη λέγης, παιδί μου, με τον λογισμόν σου, διατί το ένα και διατί το αλλο. Άβυσσος τα κρίματα του Θεού.

Ας έχη δόξαν ο Κύριος όπου όλους μας αγαπά. Η αγάπη του εις τας ασθενείας μας και θλίψεις γνωρίζεται.

«Η γάρ δύναμίς μου, λέγει, εν ασθενείαις τελειούται».

Αυτή του Χριστού η αγάπη έκαμε και εμένα να λυπηθώ και να πάσχω μαζί σου. Όμως μη φοβήσαι τον πειρασμόν.

Δοκιμασία είναι.

Αφήνει ο Θεός όσον νομίζει και εις το τέλος η αγαθότης του θα νικήση.

Εγώ τώρα εικοσιπέντε δράμια ψωμί την ημέρα και ολίγον φαγάκι και αγρυπνία όλην την νύκτα.

Έρχεται ο Σατανάς μακρυά και ουρλιάζει, αλλά δεν πλησιάζει.

Πηγαίνει στ’ αδέλφια σου και με φαντασίες τους φοβερίζει.

Ας μη φοβούνται. Εμένα οκτώ χρόνια εις την αρχήν με πολεμούσαν οι Δαίμονες παντοιοτρόπως και πλάι δεν εκοιμήθην.

Όρθιος μόνον ή ολίγον καθήμενος.

Λοιπόν μη φοβήσθε.

Μόνον προσευχή, πίστις θερμή και δάκρυα. Μόνον οταν αμαρτάνη κανείς, αυτός να φοβήται τον διάβολον.

Τότε ημπορεί ο εχθρός να του κάμη κακόν, διότι αφήνει ο Κύριος.

Γέροντος Ιωσήφ, Έκφρασις μοναχικής εμπειρίας, Επιστολή 49, έκδ. Ι. Μ. Φιλοθέου, Άγιον Όρος 62003, σσ. 283-285.

www.pemptousia.gr