Τὸ γὰρ θέλημα τοῦ ἀνθρώπου γέγονεν τεῖχος χαλκοῦν
καὶ ἐμποδίζει τὸν ἀπὸ Θεοῦ φωτισμὸν καὶ τὴν εἰρήνην.
Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής
Ορθόδοξα, Πνευματικά & Ωφέλιμα
Πέμπτη 18 Μαρτίου 2021
Άγιος Νεομάρτυς Μανουήλ από τα Σφακιά της Κρήτης ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού
Η κρητική γη ανέδειξε, και αυτή, μια πληθώρα αγίων της Εκκλησίας μας. Ανάμεσά τους αναδείχτηκαν και πολλοί Νεομάρτυρες, οι οποίοι στα δύσκολα χρόνια της τουρκοκρατίας, έδωσαν τη δική τους μαρτυρία και τη ζωή τους, για τη μόνη σώζουσα πίστη του Χριστού. Ένας από αυτούς υπήρξε και ο ηρωικός Άγιος Νεομάρτυρας Μανουήλ.
Καταγόταν και ζούσε στα Σφακιά της Κρήτης. Γεννήθηκε στο δεύτερο μισό του 18ου αιώνα, από ευσεβείς γονείς, οι οποίοι τον μεγάλωσαν με ευσέβεια και φόβο Θεού.
Εκεί στα τραχιά βουνά της Κρήτης η τουρκική σκλαβιά ήταν αρχικά κάπως ανεκτή, διότι οι αλλόθρησκοι ασιάτες τύραννοι δεν ενδιαφέρονταν για τον άγονο εκείνο τόπο. Όμως όταν οι Σφακιανοί είχαν επαναστατήσει, οι τούρκοι κινήθηκαν με ισχυρό στρατό και τους υπέταξαν, με αποτέλεσμα να ασκήσουν τυραννική εξουσία και να χάσουν τη σχετική ελευθερία που απολάμβαναν. Άρπαξαν τα ζωντανά τους, κατάσχεσαν τα κτήματά τους και τα σπίτια τους και άρπαξαν τα παιδιά τους, τα οποία εξισλάμιζαν με το ζόρι. Τα κορίτσια έκλειναν στα χαρέμια και τα αγόρια τα κατέτασσαν στο διαβόητο τάγμα των Γενιτσάρων.
Μεταξύ των παιδιών που άρπαξαν ήταν και ο Μανουήλ, στον οποίο έκαμαν περιτομή με τη βία. Βλέποντας δε την ανδρεία του και τη λεβεντιά του, θέλησαν να τον προωθήσουν σε υψηλές θέσεις.
Αλλά ο Μανουήλ, όντας θεοσεβής και έχοντας βαθειά στην ψυχή του κρυμμένη την ακράδαντη πίστη του στο Χριστό, ασφυκτιούσε στο τούρκικο περιβάλλον και στεναχωριόταν. Γι’ αυτό έτρεφε μέσα του την ελπίδα πως κάποτε θα έβρισκε την ευκαιρία να αποδράσει και να σωθεί από τη σκλαβιά των ανελέητων Οθωμανών και την πνικτική και νοσηρή ατμόσφαιρα του μουσουλμανισμού. Όταν ήταν αναγκασμένος να παίρνει μέρος στις προσευχές στα τζαμιά και στις άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις, γέμιζε η ψυχή του με λύπη.
Όμως κάποτε του δόθηκε η πολυπόθητη ευκαιρία να αποδράσει. Ξεφεύγοντας από την προσοχή των τούρκων, μπήκε σε καράβι και βρέθηκε στη Μύκονο, όπου δεν τον ήξερε κανένας. Πρώτη του ενέργεια, μόλις πάτησε στο νησί, ήταν να βρει ορθόδοξο ιερέα εξομολόγο, να εξομολογηθεί και να ενταχθεί και πάλι στην Εκκλησία. Βρήκε έναν ενάρετο και σοφό κληρικό στον οποίο εξομολογήθηκε με δάκρυα και αναστεναγμούς την περιπέτειά του και τον ακούσιο εξισλαμισμό του. Εκείνος τον συγχώρεσε, τον έχρισε με Άγιο Μύρο και τον κοινώνησε.
Ο Μανουήλ αποφάσισε να περάσει την υπόλοιπη ζωή του στη Μύκονο. Μάλιστα γνώρισε μια κοπέλα την οποία παντρεύτηκε και έκανε μαζί της έξι παιδιά. Όμως δυστυχώς η σύζυγός του πρόδιδε τη συζυγική πίστη της. Κάποτε αντιλήφθηκε ότι η σύζυγός του τον απατούσε με άλλον άνδρα. Επειδή όμως ήταν πιστός στο Θεό, αγαθός και ανεξίκακος άνθρωπος, δεν την κακοποίησε και ούτε κοινοποίησε σε κανέναν τη μοιχεία της, διότι οι συνέπειες για τις μοιχαλίδες ήταν σκληρές και φοβερά ταπεινωτικές. Γι’ αυτό αποφάσισε να δώσει τόπο στην οργή. Πήρε τα παιδιά του και έφυγε από το σπίτι του, νοικιάζοντας κάπου αλλού, όπου ζούσε ήσυχα, χωρίς να ενοχλεί κανέναν, εργαζόμενος και φροντίζοντας τα παιδιά του.
Ο αδελφός της γυναίκας του (μπατζανάκης του) ήταν ένας πολύ κακός άνθρωπος. Πήγαινε στο σπίτι του, τον έβριζε, τον πίεζε και τον απειλούσε, για να γυρίσει στη γυναίκα του. Αλλά ο Μανουήλ δεν πείθονταν, αλλά και δεν αποκάλυπτε τη μοιχεία της γυναίκας του.
Μετά από καιρό ο Μανουήλ είχε προσληφθεί και εργάζονταν ως ναύτης σε κάποιο καράβι. Κάποτε ταξίδευε προς τη Σάμο, συνοδεύοντας φορτίο με ξύλα. Στο δρόμο συνάντησαν ένα τούρκικο καράβι, ιδιοκτησία του καπετάν πασά, το οποίο είχε αποστολή να περιπολεί και να φυλάει το Αιγαίο από τους πειρατές. Ο τούρκος καπετάνιος πρόσταξε τον έλληνα καπετάνιο να πλησιάσει για έλεγχο. Όμως στο τούρκικο καράβι υπηρετούσε ο δύστροπος μπατζανάκης του Μανουήλ. Μόλις είδε το γαμπρό του έτρεξε στον αγά του καραβιού, καταγγέλλοντάς του ότι ο συγκεκριμένος ναυτικός ήταν μουσουλμάνος τούρκος, ο οποίος αλλαξοπίστησε και έγινε Χριστιανός. Ήταν ένα μεγάλο αδίκημα κατά τον ισλαμικό νόμο, το οποίο επισύρει βαριές ποινές, έως και θάνατο. Ήταν μια ανέλπιστη ευκαιρία για εκείνον, να εκδικηθεί τον απείθαρχο γαμπρό του!
Ο αγάς έδωσε διαταγή στους ναύτες του, να συλλάβουν τον Μανουήλ και να τον φέρουν μπροστά του. Ο Μανουήλ στάθηκε με θάρρος ενώπιον του τούρκου αξιωματούχου και απάντησε ευθαρσώς στις ερωτήσεις του. «Ναι αγά μου, με ανάγκασαν με το ζόρι να γίνω μουσουλμάνος, αλλά γύρισα στην πίστη μου, την οποία έχω από της γέννησής μου». Ο αγάς του είπε: «Μία φορά ήσουν Χριστιανός, ύστερα όμως τούρκεψες με την θέλησή σου, γι’ αυτό πρέπει πάλι να γυρίσεις στην πίστη μας, διότι εάν δεν δεχθείς, πρόκειται να σε παιδεύσω άσπλαχνα, ώσπου να ξεψυχήσεις».
Ο ηρωικός Κρητικός Χριστιανός δεν δείλιασε καθόλου και δεν πτοήθηκε από τις απειλές του αγά, διαβεβαιώνοντάς τον: «Μην κουράζεσαι, εγώ Χριστιανός γεννήθηκα, Χριστιανός είμαι και Χριστιανός θα αποθάνω»! Ο θηριώδης αγάς θύμωσε από τα λόγια του Μάρτυρα και έδωσε διαταγή να τον δέσουν στο κατάρτι και να τον βασανίσουν. Για πολλές ημέρες έμεινε δεμένος, χωρίς τροφή και νερό, κακοποιώντας τον οι ανελέητοι ναύτες.
Αφού τελείωσε η περιπολία στο Αιγαίο, το τούρκικο καράβι έφτασε στη Χίο, στην τούρκικη αρμάδα. Πρώτο τους μέλημα ήταν να παραδώσουν τον Μανουήλ στον τούρκο διοικητή της αρμάδας, τον ναύαρχο Κουτζούκ. Πριν τον παραδώσουν ο Μάρτυρας ζήτησε από κάποιον Υδραίο Χριστιανό ναύτη, ο οποίος υπηρετούσε στο τούρκικο καράβι, να κατέβει στο νησί και να του φέρει ορθόδοξο ιερέα να τον εξομολογήσει και να τον κοινωνήσει. Όμως δυστυχώς κανένας Χιώτης ιερέας δεν τόλμησε να πάει, διότι οι συνέπειες γι’ αυτόν και τους κατοίκους του νησιού, θα ήταν σοβαρές.
Όμως κάποιος ιερέας και πνευματικός έστειλε, με την Υδραίο ναύτη, κρυφά μήνυμα στον Μανουήλ, με σκοπό να τον εμψυχώσει. Να έχει ακράδαντη πίστη στο Χριστό, να προσεύχεται και να είναι χαρούμενος, που ο Θεός τον διάλεξε να βασανιστεί για χάρη Του. Να έχει θάρρος και υπομονή και να μη δειλιάσει, για οτιδήποτε του συμβεί.
Μόλις ο Μανουήλ άκουσε τα λόγια αυτά έλαβε ένα ανεξήγητο θάρρος. Έφυγε από την ψυχή του κάθε σκέψη δειλίας και ηττοπάθειας και αναφώνησε: «Και εγώ τον ίδιο σκοπό έχω. Τί σήμερα να πεθάνω και τί αύριο; Ο κόσμος αυτός είναι προσωρινός. Παρά να πεθάνω αύριο κολασμένος, καλυτέρα να πεθάνω σήμερα για την πίστη μου και να σώσω την ψυχή μου»!
Αυθημερόν ο αγάς του καραβιού παρέδωσε τον Μάρτυρα στον ναύαρχο, απαγγέλλοντας την κατηγορία, που τον βαραίνει: άρνηση της μουσουλμανικής πίστης. Ο τούρκος αξιωματούχος του ζήτησε να ομολογήσει, αν αληθεύει η κατηγορία ότι καταφρόνησε την πίστη στο Ισλάμ. Ο Μανουήλ αποκρίθηκε με παρρησία και θάρρος ότι είναι αλήθεια, ότι γύρισε στο φως και δε σκοπεύει να γυρίσει πάλι στο σκοτάδι της πλάνης. Ο ναύαρχος για να βεβαιωθεί ότι ήταν όντως μουσουλμάνος, διέταξε να τον γυμνώσουν, να δει την περιτομή του. Όταν διαπίστωσε
την περιτομή του του είπε: «Πώς λοιπόν λες, ότι είσαι Χριστιανός, αφού έχει κάμει περιτομή;». Ο Μάρτυρας του αποκρίθηκε· «Από την γέννησή μου Χριστιανός είμαι, ωστόσο σκλαβώθηκα πολύ μικρός και με την βία με τούρκεψαν. Τώρα όμως πάλι Χριστιανός θέλω να είμαι»!
Μόλις άκουσε αυτά ο τούρκος αξιωματούχος έγινε σωστό θηρίο από το θυμό του. Ούρλιαζε, φώναζε και άφριζε το στόμα του, από οργή και αγανάκτηση. Χωρίς να το σκεφτεί πολύ, έβγαλε τη διαταγή: θάνατος δια αποκεφαλισμού! Ο Μάρτυρας άκουσε την απόφαση με θαυμαστή ηρεμία. Το πρόσωπό του έλαμπε από ουράνια χαρά και ανεξήγητη αγαλλίαση. Ύψωσε τα μάτια στον ουρανό και φώναξε με όλη τη δύναμη της φωνής του, να ακουστεί όσο το δυνατόν μακρύτερα: «Δόξα σοι ο Θεός»!
Ο ναύαρχος τον παρέδωσε στους δημίους να εκτελέσουν την απόφασή του. Εκείνοι τον έδεσαν και με βρισιές και ξυλοδαρμούς, τον οδήγησαν μακριά από το παλάτι του πασά, κοντά σε ένα σφαγείο, στην τοποθεσία «Παλαιά Βρύση», για να τον θανατώσουν. Εκείνος γεμάτος χαρά και ανεξήγητη ιλαρότητα στο πρόσωπό του, τους ακολουθούσε, σαν να πήγαινε σε πανηγύρι. Μόλις έφτασαν στο σημείο της εκτέλεσης ο Μάρτυρας γονάτισε μόνος του, χωρίς να τον προστάξουν, αναμένοντας με χαρά το βαρύ και κοφτερό σπαθί, το οποίο θα του έκοβε το νήμα της επίγειας ζωής του και θα του άνοιγε την πόρτα της αιώνιας και αληθινής ζωής.
Ο δήμιος άρπαξε το σπαθί και το ανύψωσε και ήταν έτοιμος να το κατεβάσει στο λαιμό του Μάρτυρα. Αλλά μια ανεξήγητη δειλία τον εμπόδισε να κόψει το κεφάλι του «εξωμότη». Γι’ αυτό πέταξε δίπλα το σπαθί και έφυγε τρέχοντας χωρίς να πει λέξη. Οι παριστάμενοι σάστισαν και έγινε θόρυβος και ταραχή μεταξύ τους, μη μπορώντας να εξηγήσουν τη στάση του δημίου. Ο Μάρτυρας έμεινε γονατισμένος και ατάραχος.
Τότε κάποιος τούρκος υπαξιωματικός, υπηρέτης του πασά, φανατικός μουσουλμάνος, ανάλαβε εκείνος να τον εκτελέσει. Άρπαξε το σπαθί και άρχισε να χτυπά επανειλημμένως το λαιμό του Μάρτυρα, σε πολλά σημεία, χωρίς όμως να μπορέσει να του κόψει το κεφάλι.
Αφού είδε ότι δεν μπορεί να τον αποκεφαλίσει, άρπαξε τον Μάρτυρα, τον έβαλε κάτω και βγάζοντας κοφτερό μαχαίρι από τη ζώνη του, τον έσφαξε σαν πρόβατο! Ήταν 15 Μαρτίου, ημέρα Δευτέρα, ώρα τέσσερις το απόγευμα, του έτους 1792. Οι Χριστιανοί του νησιού έμαθαν το συμβάν και δόξαζαν το Θεό, που αξιώθηκε ο τόπος τους να ποτιστεί με το τιμημένο αίμα ενός ακόμα Μάρτυρα του Χριστού! Πολλοί έτρεχαν στον τόπο του μαρτυρίου να δουν το τίμιο λείψανο, το οποίο φύλαγαν οι τούρκοι, για να μην το πάρουν οι Χριστιανοί, διότι τον θεωρούσαν δικό τους, επειδή είχε υποστεί περιτομή.
Την επόμενη ημέρα, ο τούρκος ναύαρχος, βλέποντας τις εκδηλώσεις χαράς και τιμής προς τον «εξωμότη», έδωσε διαταγή να πάρουν το σώμα του, να του δέσουν βαριά αγκωνάρια και να το ρίξουν στη βαθειά θάλασσα, να μην έχουν τίποτε οι «άπιστοι» από εκείνον και να ξεχαστεί το όνομά του!
Χειρόγραφο του μαρτυρίου του βρίσκεται στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος του Αγίου Όρους.
Η μνήμη του τιμάται στις 15 Μαρτίου, την ημέρα του μαρτυρίου του.
ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ ΑΠΟ TO ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: https://orthopraxia.gr/category/orthodoxia/
Τα ἀποθέματα τῆς ὑπομονῆς και τῆς πίστης (8.3.2021)
Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου
στὸν πανηγυρικὸ Ἑσπερινὸ τῆς ἑορτῆς τῶν ἁγίων Σαράντα Μαρτύρων,
ποὺ τελέσθηκε στὸ πανηγυρίζων ὁμώνυμο ἱερὸ ἐξωκκλήσι
τῆς κοινότητος Λινοῦ τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (8.3.2021).
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ: https://youtu.be/tRlbBVbqpYc
«Ο Κύριος είναι τα πάντα για μένα· εγώ δεν είμαι τίποτα· είμαι αδύναμος και ασήμαντος».
Να λες μέσα σου, μ΄ όλη σου την καρδιά:
«Ο Κύριος είναι τα πάντα για μένα·
εγώ δεν είμαι τίποτα·
είμαι αδύναμος και ασήμαντος».
Να καταφεύγεις στον Κύριο για κάθε τι·
να πιστεύεις πως θα λάβεις απ’ Αυτόν οτιδήποτε
είναι απαραίτητο για τη σωτηρία σου,
αλλά και γι’ αυτήν την πρόσκαιρη ζωή σου.
Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης
Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος
Πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται κανείς τον άνεμο,
που κινείται ακατάπαυστα,
πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται
όσα χαράζουν τα παιδιά πάνω στην άμμο,
όταν παίζουν,
παρά την ανθρώπινη ευτυχία.
Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος
Περί εκτρώσεων - Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης
ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΟ BΙΝΤΕΟ: https://youtu.be/YoV83r5DuAs
"Χωρίς την ψυχήν μας καθαρήν, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία" Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
«Χωρίς την ψυχήν μας καθαρήν, δεν έχουμε κανένα όφελος από τη Θεία Κοινωνία.
Γι’ αυτό να μη διστάζετε, να μην ντρέπεστε και να εξομολογείσθε.
Ό,τι κι αν έχετε κάνει, την πιο μεγάλη αμαρτία,
ο πνευματικός έχει την εξουσία από το Χριστό και από τους Αποστόλους
με το πετραχήλι του να τη συγχωρήσει».
Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης
Τρίτη 16 Μαρτίου 2021
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ-ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ. ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ΗΘΙΚΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΥΤΤΑΡΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΑΠΟ ΕΚΤΡΩΜΕΝΑ ΕΜΒΡΥΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ-ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Ενημέρωση – Διαμαρτυρία
Προς
α. την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας
β. τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, Πρόεδρο της Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδας
Σχετικά με τη χρησιμοποίηση κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα για την ανάπτυξη και παρασκευή εμβολίων, φαρμάκων, καλλυντικών και ενισχυτικών γεύσης.
Με αφορμή αφενός την επισήμανση του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων κ. Σεραφείμ και αφετέρου την ανοιχτή επιστολή προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας, του πατρός Στυλιανού Καρπαθίου, με θέμα τα ηθικά “διλήμματα” που προκύπτουν από τη χρησιμοποίηση κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα για την ανάπτυξη των διαφόρων τύπων εμβολίων για τον Covid-19 (1), θέλουμε να εκφράσουμε την έντονη ανησυχία μας για το γεγονός ότι το μείζον αυτό ζήτημα θεωρήθηκε από την Πολιτεία αλλά όπως φαίνεται και από την Ιεραρχία ως έλασσον. Αυτό συμπεραίνεται από το γεγονός ότι έχει περάσει διάστημα δύο μηνών περίπου και καμία επίσημη απάντηση δε δόθηκε ακόμα δημοσίως στις ενστάσεις των ανωτέρω αναφορών ενώ οι εμβολιασμοί του πληρώματος της Εκκλησίας συνεχίζονται κανονικά, αφού και κάποιοι εκ των αρχιερέων έδωσαν πρώτοι το παράδειγμα.
Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες η ζήτηση και η χρησιμοποίηση κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα όλο και αυξάνεται και αφορά όχι μόνο την ανάπτυξη εμβολίων και φαρμάκων αλλά και τη βελτίωση των προϊόντων ομορφιάς - καλλυντικών καθώς επίσης και των ενισχυτικών γεύσης που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία τροφίμων και αναψυκτικών, τα προϊόντα των οποίων αφθονούν (2). Ο ακριβής αριθμός των εμβρύων που αναλώνονται για την έρευνα και για την παρασκευή όλων των παραπάνω προϊόντων παραμένει άγνωστος. Εδώ θα πρέπει να διευκρινισθεί ότι για όλες αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιούνται κύτταρα και ιστοί από εκτρωθέντα έμβρυα και όχι από έμβρυα που αποβάλλονται χωρίς τη θέληση της μητέρας (αυτόματες αποβολές). Και αυτό διότι τα έμβρυα των αυτόματων αποβολών θεωρούνται ακατάλληλα λόγω του ότι σε μεγάλο ποσοστό έχουν συνυπάρχουσα νοσηρότητα όπως χρωματοσωματικές ανωμαλίες, ιογενείς λοιμώξεις και ιστική ανοξία που οφείλεται στο μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από το θάνατο του εμβρύου μέχρι την έξοδό του από τη μήτρα (3).
Η διαπίστωση της κατάστασης αυτής θα έπρεπε να έχει προκαλέσει την οδύνη και τη φρίκη της πολιτισμένης κοινωνίας μας. Όμως η απομάκρυνσή μας από την Ορθόδοξη Παράδοση έχει σκοτίσει τον νου των περισσοτέρων. Έχουμε την απαίτηση ωστόσο, τουλάχιστον η Ιεραρχία να αντισταθεί με σθένος στην με οποιοδήποτε τρόπο συμμετοχή στο έγκλημα των εκτρώσεων, να ενημερώσει τους πιστούς και να υποστηρίξει την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής. Εν τούτοις, σε ότι αφορά τα νέα εμβόλια, στις 13/01/2021 διαβάσαμε την ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) όπου αναφέρεται ότι η ΔΙΣ “παρακολουθεί στενά το ζήτημα των εμβολιασμών, μέσω της Συνοδικής Επιτροπής Βιοηθικής, η οποία με συνεχείς αναφορές της ενημερώνει το Συνοδικό Σώμα για όλες τις εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό η Ιερά Σύνοδος ενημερώθηκε ότι, κατόπιν γενομένης έρευνας, τα εμβόλια κατά του covid-19 που επί του παρόντος χρησιμοποιούνται στην Πατρίδα μας, δεν απαιτούν την χρήση καλλιεργειών εμβρυϊκών κυττάρων για την παραγωγή τους.” (4). Ειλικρινά απορούμε πώς είναι δυνατόν η έρευνα που έκανε η αρμόδια Επιτροπή να μην οδήγησε, τουλάχιστον στις ελεύθερα προσβάσιμες στο διαδίκτυο έγκυρες πληροφορίες, που αποδεικνύουν ότι για την παρασκευή και των τριών εμβολίων που κυκλοφορούν στην πατρίδα μας μέχρι σήμερα, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ είτε σε στάδια της παραγωγής τους είτε σε στάδια των επιβεβαιωτικών ελέγχων τους (αναγκαία στάδια για να ολοκληρωθεί η παραγωγή), κυτταρικές σειρές από εκτρωθέντα έμβρυα [τόσο της Phizer and BioNTech (5,6), όσο και της Moderna (7) αλλά και της AstraZeneca and University of Oxford (8,9)].
Επίσης, με ιδιαίτερη θλίψη ακούσαμε, δέκα ημέρες αργότερα, τον Πρόεδρο της Επιτροπής Βιοηθικής της Εκκλησίας της Ελλάδας, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαο, να δηλώνει στα πλαίσια μιας Ιερατικής Σύναξης στις 24 /01/2021 ότι η Επιτροπή Βιοηθικής της Εκκλησίας, κάνοντας μια πολύ βιαστική μελέτη, γιατί δεν είχε πολλά περιθώρια χρόνου, απεφάνθη ότι η χρήση των κυτταρικών σειρών “δεν προσκρούει σε κάποιο ηθικό εμπόδιο, γιατί δεν υπάρχει η σκοπιμότητα που οδηγεί στην έκτρωση αλλά είναι εντελώς ανεξάρτητο γεγονός το ένα από το άλλο” (10)!!! Δηλαδή, όπως καταλαβαίνουμε, επειδή η έκτρωση γίνεται με μόνο σκοπό τη δολοφονία του εμβρύου και όχι την μετέπειτα εκμετάλλευσή του, έχουμε δύο πράξεις ανεξάρτητες η μια από την άλλη και επομένως δεν εγείρεται κανένα ηθικό ζήτημα για τη δεύτερη!!! Όμως, οι δύο πράξεις, της έκτρωσης και της χρήσης των κυττάρων του δολοφονηθέντος εμβρύου, σαφώς και δεν είναι ανεξάρτητες, διότι ταυτόχρονα με την έκτρωση γίνεται και η κατάλληλη συλλογή και συντήρηση του εμβρύου, με σκοπό τη χρησιμοποίησή του σε δεύτερο χρόνο. Δυστυχώς, όπως φαίνεται, η βεβιασμένη μελέτη του θέματος λόγω περιορισμένου χρόνου οδήγησε σε λάθος συμπεράσματα. Ελπίζοντας ότι η κρίση της Επιτροπής της Βιοηθικής υπό την Προεδρία του Σεβασμιωτάτου κ. Νικολάου θα είναι τελικά σύμφωνη με τη γνώμη των Αγίων Πατέρων μας, περιμένουμε την επανατοποθέτησή της και την ανόθευτη και δυναμική έκφραση της Ορθόδοξης θέσης πάνω στο μείζον αυτό θέμα.
Επιπλέον, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι σύμφωνα με το Νόμο του Θεού, οποιοδήποτε επίτευγμα, όσο μεγάλο κι αν είναι, ακόμα κι αν λύνει άλυτα προβλήματα, αν έχει σχέση με κάποια αμαρτία, δε γίνεται αποδεκτό από τον Θεό. Κατά τον Άγιο Γρηγόριο τον Θεολόγο “τό καλόν οὐ καλόν, ὅταν μή καλῶς γένηται”, δηλαδή το καλό για να είναι όντως καλό θα πρέπει να γίνεται καλώς, δηλαδή δε θα πρέπει να έχει καμία σχέση με οποιαδήποτε αμαρτία. Ακόμα και αυτοί οι διεφθαρμένοι Φαρισαίοι δε δέχθηκαν τα τριάκοντα αργύρια του Ιούδα, όπως αναφέρει ο ευαγγελιστής Ματθαίος 27/κζ: 6: “οι δε αρχιερείς λαβόντες τα αργύρια είπον• ουκ έξεστι βαλείν αυτά εις τον κορβανάν, επεί τιμή αίματός εστι.”. Δηλαδή τα χρήματα αυτά, αν και ήταν δικά τους (διότι αυτοί τα είχαν δώσει στον Ιούδα) επειδή προέρχονταν πλέον από μισθό αδικίας, τα θεώρησαν μολυσμένα και σύμφωνα με τον Νόμο του Θεού δεν τα έκαναν αποδεκτά για να τα βάλουν στο ταμείο τους. Είναι λοιπόν δυνατόν ο Θεός να αποδεχθεί και να ευλογήσει τις όποιες προσπάθειες για τη βελτίωση της υγείας του σώματος μας, όταν αυτές έχουν σχέση με μια από τις ειδεχθέστερες αμαρτίες, δηλαδή τη δολοφονία αθώων πλασμάτων του; Όταν δηλαδή χρησιμοποιούνται τα κύτταρα των εκτρωθέντων εμβρύων σε κάποια στάδια της παραγωγής των εμβολίων; Αδύνατον! Άμεσα λοιπόν θα πρέπει να καταδικαστεί η χρησιμοποίησή τους τόσο στη βιομηχανία τροφίμων, καλλυντικών όσο και στην έρευνα για την παρασκευή φαρμάκων-εμβολίων και η αντικατάστασή τους με άλλες εναλλακτικές λύσεις που ήδη υπάρχουν. Αντίθετα, θα πρέπει με κάθε τρόπο να στηριχθεί η μητρότητα ώστε να περιορισθούν οι εκτρώσεις που βαρύνουν αφάνταστα την πατρίδα μας αλλά και όλη την ανθρωπότητα. Αν συνεχιστεί αυτό το έγκλημα δε θα αργήσει να έλθει η δίκαιη τιμωρία των ενόχων αλλά και όλων όσων συνηγορούν σε αυτό με τη σιωπή τους.
Ομάδα Ορθόδοξων Χριστιανών Επιστημόνων
1. https://enromiosini.gr/arthrografia/ανοιχτή-επιστολή-του-π-στυλιανού-καρπ/
4. https://www.pemptousia.gr/2021/01/dis-koronoios-ke-theofania/
5. https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2020.09.08.280818v1.full.pdf
7. https://www.nature.com/articles/s41586-020-2622-0
8. https://www.nature.com/articles/s41586-020-2608-y
10. https://orthodoxostypos.gr/τα-ήδη-νεκρωμένα-εμβρυακά-κύτταρα-δεν/
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Ἄν δεις κάποιον νά ἐπιδιώκη πολλά,
νά τόν θεωρῆς φτωχότερο ἀπό ὅλους,
ἔστω κι΄ ἄν έχει ἀποκτήσει περισσότερα χρήματα ἀπό ὅλους.
ἄν πάλι δεις κάποιον πού νά μήν έχει ἀνάγκη πολλῶν,
νά τόν θεωρῆς πιό πλούσιο ἁπ΄ ὅλους,
ἔστω κι΄ ἄν δέν έχει ἀποκτήσει τίποτε...
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
(ΕΠΕ 25, 44
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2021
Οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί της Ουκρανίας έκαναν έκκληση στον Πρόεδρο της χώρας και στις Τοπικές Εκκλησίες
ΝΑ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ...
ΘΑ ΤΗΝ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ... .
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΑΣ ΔΙΔΑΧΑΣ ΤΟΥ ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΑΧΑΡΙΑ
«Ούτε τρίχα δεν θα πέσει από κάποιο κεφάλι, εάν δεν είναι Θέλημα Θεού!
Τις δυστυχίες και τις θλίψεις τις επιτρέπει η Θεία Πρόνοια,
για να μας δοκιμάσει και να μας ενδυναμώσει,
στον πνευματικό μας αγώνα!
Η μεγαλύτερη άσκηση είναι, να υπομένουμε αγόγγυστα,
ως το τέλος των ημερών μας, όλα όσα έρχονται επάνω μας
μέσα στην κοιλάδα αυτή του Κλαυθμώνος!
“ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται” (Ματθ. ΚΔ’13’)».
ΣΤΑΡΕΤΣ ΖΑΧΑΡΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Σχόλια (Atom)