"Αν θες να απαλλαγείς από τη θλίψη, μην προσκολλάσαι με την καρδιά σου σε κανένα και σε τίποτε. Η θλίψη πηγάζει από την προσκόλληση στα ορατά πράγματα"
Όσιος Νίκων της Όπτινα
Όσιος Νίκων της Όπτινα
*** *** ***
Αυτό το παράδειγμα το αναφέρω για να προβληματίζομαστε κάθε φορά που τίθονται ερωτήματα και γίνονται συζητήσεις, είτε πνευματικές, είτε όχι, αν κληθούμε να απαντήσουμε, θα ωφελήσουμε ή κάποιος θέλει απλά να μας εμπαίξει. Συμπέρασμα, δεν απαντάμε σε όλα και σε όλους, αν δεν αναγνωρίζουμε την πρόθεση του άλλου.
(ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ)
Ο Σταυρός,ειναι ελπίδα των Χριστιανών,σωτήρας των απεγνωσμένων, λιμάνι γι'αυτους που βρίσκονται σε δύσκολες βιοτικές περιστάσεις, γιατρός για τους ασθενείς. Απομακρυνει τα πάθη, δίνει την υγεία,δίνει τη ζωή στους πνευματικά νεκρούς, καθοδηγεί στην ευσέβεια.
Ο Σταυρός είναι όπλο κατά των εχθρών, πνευματική ράβδος για τους βασιλείς.
Το καλλος του βασιλικού στέμματος. Ειναι το στήριγμα της πίστεως, πνευματική βακτηρία για τα γηρατειά, οδηγός των τυφλών,φως για τους σκοτισμένους, παιδαγωγός των αφρόνων,δάσκαλος των νηπίων,συντριβή της αμαρτιας, φανερωση μετανοιας. Αποτελεί εγγύηση αρετής και δικαιοσύνης.
Αγιος Ανδρέας Κρήτης
«Όση είναι η ευλάβεια που έχουμε προς τον Τίμιο Σταυρό, τόση είναι και η δύναμη που παίρνουμε από αυτόν»
Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Αγιος Ιγνάτιος Θεοφόρος
«Από την πρώτη ηλικία να περιφρουρείτε τα παιδιά με όπλα πνευματικά και να τα εκπαιδεύετε να κάνουν με το χέρι το σημείο του Σταυρού. Και πριν μπορέσουν να κάνουν αυτά με το χέρι τους, να κάνετε εσείς οι ίδιοι σε αυτά το σημείο του Σταυρού σωστά»
Ιερός Χρυσόστομος
" Μην αμελείς και μη θεωρείς ασήμαντο να κάμεις παντού και πάντοτε το σημείο του Σταυρού, επειδή μπορείς να το κάνεις χωρίς κόπο και δαπάνη. Ακριβώς, επειδή αυτή η δυνατότητα είναι ένα ξεχωριστό δώρο του Θεού σ’ εσένα, κάνε το σημείο του Σταυρού για να τιμάς από ευγνωμοσύνη τον ευεργέτη σου "
Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων
Η θλίψη σας και η προσευχή σας γι’ αυτούς είναι ευάρεστη στο Θεό.
Αν δεν έχει σβηστεί καθετί καλό από τις ψυχές τους, αν υπάρχει ακόμα μέσα τους κάτι, που να επιτρέπει και στην προσευχή σας να καρποφορήσει και στη χάρη του Θεού να ενεργήσει, τότε θα συνέλθουν, θα μετανοήσουν, θα δουν το φως του Κυρίου και θ’ ακολουθήσουν το δρόμο Του.
Να προσεύχεστε όσο μπορείτε πιο εγκάρδια.
Η θερμή και καλοπροαίρετη προσευχή σας δεν θ’ αφήσει αδιάφορες τις ψυχές τους – γιατί οι ψυχές επικοινωνούν μυστικά – και δεν θα μείνει ατελέσφορη:
Θα σκορπίσει τους ολέθριους λογισμούς τους και θα τις οδηγήσει στη θεογνωσία.
Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος
«Χειραγωγία στην πνευματική ζωή»
εκδ. Ιερά Μονή Παρακλήτου
Και τους μαζεύει ο Θεός, για να μην βρεθούν άνθρωποι να Τον κρατήσουν στην “οργή” Του.
Είναι σαν να πάει ο πατέρας να χτυπήσει το παιδί όταν φταίει και πάει και η μητέρα να το προστατέψει.
Και λέει ο πατέρας στη μητέρα:
– Φεύγα από μπροστά μου…
Δημήτριος Παναγόπουλος ο Ιεροκήρυκας (1916 – 1982)
http://apantaortodoxias.blogspot.com , http://hristospanagia3.blogspot.com,https://panagia-ierosolymitissa.blogspot.com https://orthopraxia.gr/category/orthodoxia/
ΠΗΓΗ: Νεότητα ΕΡΩ
Λέει στο Γεροντικό, ότι όταν κάποιος πνίγεται και δεν ξέρεις κολύμπι, μην πέσεις στην θάλασσα για να τον σώσεις. Δώσε του το ραβδί σου. Εάν τώρα αυτός που πνίγεται, τραβήξει το ραβδί σου, έχει καλώς... Εάν πάλι δεν μπορεί να σωθεί και τραβάει και σένα μέσα στο νερό, τότε άσε το ραβδί σου στα χέρια του για να σωθείς... Μην το ξεχνούμε αυτό ποτέ: Δεν σημαίνει, ότι για να σώσω τον άλλο πρέπει να χαθώ εγώ!
π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Κάποια φορά, ο Γέροντας «είχε φύγει» από το σώμα του. Όταν επέστρεψε, μετά από ώρες, είπε τι είδε και που πήγε:
-Έλειπα από το πρωί, δεν ήμουνα εδώ. Είχα φύγει από τον κόσμο αυτό, είχα πάει στον άλλο κόσμο.
-Γέροντά µου, μέχρι που πήγες;
-Μέχρι την πόρτα (του Παραδείσου).
-Πώς ήταν αυτή η πόρτα, μεγάλη, μικρή;
-Ο μισός Ουρανός είναι η πόρτα. Αλλά είναι μικρή για τους κακούς, ενώ για τους καλούς είναι ανοιχτή παντοτινά. Εκεί μέσα είναι και ψάλλουν εκατομμύρια Άγγελοι. Να ακούσεις αυτή την ψαλμωδία … δεν λέγεται.
Άμα ακούσεις τους Αγγέλους να ψάλλουν, θα σε πάρει ένα νέφος και θα σε ανεβάζει επάνω και συ θα κοιτάζεις και µόνο θα ακούς θα αλλοιωθείς τελείως ψυχικά και δεν θα θυμάσαι κανένα πράγμα της γης.
-Τους είδες, Γέροντα;
-Εγώ δεν μπήκα ούτε στην πόρτα. Απ’ έξω τους έβλεπα και τους κοίταζα και άκουγα τις ωραίες φωνές.
Λέω: «Θεέ µου, µη με στερήσεις από τη μεγάλη αυτή χαρά».
Γιατί, άμα φτάσει το μυαλό σας στην πόρτα εκεί, θα ακούσετε µιά ψαλμωδία, που δεν έχει γίνει ποτέ εδώ στον κόσμο.
Οι Άγγελοι, βλέπεις, είναι ασώματοι, δεν έχουν την ίδια υφή που έχουμε εμείς.
Είναι τόσο γλυκείς και δυνατοί που, άμα ακούσεις χίλιους Αγγέλους να ψάλλουν, χαλάει ο κόσμος από την ακοή που γίνεται με την ψαλμωδία.
Λες: «Τι είναι αυτό»; Δεν λέγονται αυτά τα πράγματα, µ’ ακούς; Αλλά βλέπεις ότι είναι άλλα, αυτά είναι αγγελικά και οι Άγγελοι είναι αιώνιοι, δεν είναι προσωρινοί. Δεν είναι κράτος πού ζούνε πεντακόσια, χίλια χρόνια και μετά να πεθαίνουν. δεν πεθαίνουν ποτέ.
Είναι αιώνιοι. Εκεί, λοιπόν, είναι κάποιοι που λάμπουν σαν τον ήλιο, όπως η Παρθενία (η πρώην ηγουμένη της Μονής Δαδίου).
Διδακτικά και προφητικά αποφθέγματα του γέροντος Αμβροσίου Λάζαρη Πνευματικού της Ι. Μovής Δαδίου «Παναγία η Γαυριώτισσα»
simeiakairwn.wordpress
Κάποτε γνώρισα μια χριστιανή, η οποία σε ώρα γαλήνης με κάποια υπερτροφική αυτοπεποίθηση έλεγε: «Εγώ πιστεύω βαθιά, μα πολύ βαθιά στον Θεό».
Όταν όμως την επισκέφθηκαν διάφορες δοκιμασίες, γόγγυζε τόσο κατά της Πρόνοιας του Θεού, ώστε αν την άκουγε ένας πιστός έπρεπε να σφαλίσει τα αυτιά του για να μην την ακούει.
Τέτοιους δυστυχώς Χριστιανούς, άνδρες και γυναίκες, συναντούμε κάθε μέρα πολλούς. Και όμως λίγοι συναισθάνονται την αμαρτία τους και την εξομολογούνται.
Η επιπόλαιη και ρηχή πίστη μερικών Χριστιανών φαίνεται προπάντων όταν συμβεί να πάθουν κάτι ή να αρρωστήσουν.
Περνούν μια ζωή μαρτυρική. Βλέπουν ένα σπυράκι και υποπτεύονται αμέσως το κακό.
Νηστεύουν μία μέρα και αισθάνονται δήθεν τα γόνατά τους να τρέμουν.
Άλλοτε πάλι ξεροβήχουν, διότι νομίζουν ότι έχουν κολλήσει αρρώστια. Δεν προφταίνει να περάσει η μία ιδέα και τη διαδέχεται η άλλη.
Αυτά τα άτομα αποτελούν παθολογικά φαινόμενα αξιολύπητα, που μόνο μία πίστη βαθιά στον Κύριο θα μπορούσε να τα απαλλάξει από την κατάσταση αυτή και να τα κάνει να αισθανθούν τη χαρά της ζωής.
Αναφέρω παραδείγματα μερικών Χριστιανών, δήθεν πιστών.
Όταν συμβεί, λόγου χάρη, να πάρουν μια γριππούλα και αδιαθετήσουν, αμέσως ανησυχούν, γίνονται ταυτοχρόνως και ιδιότροποι, νευρικοί, τυραννικοί στους άλλους.
Θα πείτε, ανθρώπινη αδυναμία!
Ναι, ανθρώπινη αδυναμία, αλλά που έχει την αιτία της στην ολιγοπιστία μας και πρέπει να το εξομολογηθούμε.
Άλλοι πάλι, τους οποίους ο Θεός, δοκιμάζοντάς τους, επιτρέπει να μείνουν ένα χρονικό διάστημα άρρωστοι μελαγχολούν, διότι δεν μπορούν, π.χ., να πάνε στην Εκκλησία, να πάρουν μέρος στις τελετές, να νηστέψουν, να κάνουν δήθεν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Λες και το να υποταχθούν στο θέλημα του Θεού δεν ήταν καθήκον.
Τόσο επιφανειακή θρησκευτικότητα έχουν.
Δημήτριος Παναγόπουλος
Πολλές φορές, ο φτωχότερος άνθρωπος που δεν έχει τίποτα πάνω στη γη, αλλά διακονεί τον Θεό, πολλές φορές αυτός ο άνθρωπος, είναι πιό πλούσιος ακόμα και από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου.
Ο πλούτος του είναι η Θεία Χάρη, η καθαρότητα της καρδιάς, η αγάπη και η συμπάθεια για τους πεινασμένους και δυστυχισμένους αδελφούς του.
Αλλά πρώτ’ απ’ όλα ο πλούτος τους είναι η θερμή αγάπη του Θεού, του Σωτήρα μας Ιησού Χριστού…
Για τον Θεό τα πάντα είναι δυνατά.
Αυτός μπορεί να στερήσει των πνευματικών αγαθών τους σκληρόκαρδους και άσπλαχνους πλούσιους ανθρώπους.
Και μπορεί να δώσει την μεγαλύτερη χαρά εν Κυρίω στους πιό φτωχούς και τους πιό περιφρονημένους ανθρώπους, που πεθαίνουν της πείνας.
ΑΓΙΟΣ ΛΟΥΚΑΣ Ο ΙΑΤΡΟΣ