Το ελάφι και ο Άγιος Παΐσιος

 

[Μια αδημοσίευτη φωτογραφία, που συνοδεύεται από μια αδημοσίευτη ιστορία]

Μια αδημοσίευτη ιστορία που ειπώθηκε σήμερα από ένα συνταξιούχο δάσκαλο στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής Σαββαθιανών για τον Άγιο Παΐσιο

Κάποτε ο ηγούμενος της Μονής Κουτλουμουσίου π. Χριστόδουλος είχε ένα πρόβλημα και θεώρησε ότι πρέπει να πάει νωρίς το πρωί στον Άγιο Παΐσιο να τον συμβουλευτεί.

Όταν έφτασε το κελί του Αγίου εκείνος ήταν μόνος.

Καθώς μιλούσαν, έξω από το κελί του παρουσιάστηκε ένα ελάφι.

Βλέποντας το ο Άγιος του είπε

« Σου έχω πει να μην κυκλοφορείς το πρωί γιατί μπορεί να σε σκοτώσουν»

Το ελάφι σήκωσε το ένα ποδαράκι του και τότε ο Άγιος κατάλαβε ότι ήταν σπασμένο.

Πάει μέσα στο κελί του και επιστρέφει με ένα ξύλο το οποίο το έδεσε στο σπασμένο πόδι του ελαφιού σαν να ήταν γύψος.

Του είπε 

« Θα επιστρέψεις μετά από 25 μέρες να βγάλουμε το γύψο »

Ο ηγούμενος σημείωσε την ημερομηνία και μετά από 25 ημέρες επέστρεψε στο κελί του Αγίου για να δει εάν θα έρθει το ελάφι.

Δεν πέρασε αρκετή ώρα και το ελάφι εμφανίστηκε ξανά στην πόρτα του Αγίου Παΐσίου

Το πόδι του ελαφιού είχε γίνει καλά.

Ο Άγιος Παΐσιος αφαίρεσε το «γύψο» και είπε πάλι στο ελάφι « Πρόσεχε μην κυκλοφορείς το πρωί γιατί κινδυνεύεις»...

Θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού.

Γέροντας Ευθύμιος: Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός

 Σεβαστή Γερόντισσα, εὐλογεῖτε.

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας πρό καιροῦ, καί ζητῶ νά μέ συγχωρέσετε πού καθυστέρησα νά σᾶς ἀπαντήσω, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου.

Δυσκολεύομαι, πράγματι, νά ἀπαντῶ στά γράμματα, ἀλλά, ἐπειδή εἶδα τήν ἀνησυχία σας γιά ὅσα συμβαίνουν στίς μέρες μας καί τήν καλή σας διάθεση νά ἐνεργῆτε σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, σᾶς ἀπαντῶ.

Δέν σᾶς γνωρίζω, καί εἶναι δύσκολο νά μέ συναντήσετε, ὅπως ἐπιθυμεῖτε. Στήν ἐρώτησή σας, ἄν μπορῆτε τήν ἀπάντησή μου νά τήν κοινοποιήσετε καί σέ ἄλλους, δέν ἔχω ἀντίρρηση.

Ἄλλωστε, οἱ ἀπόψεις μου γιά τόν κορωνοϊό καί τό ἐμβόλιο εἶναι γνωστές, καί αὐτά περίπου λέγω καί στούς προσκυνητές, ὅταν μέ ἐρωτοῦν.

Καθημερινῶς, «ὡς κύματα θαλάσσης κυμαινομένης» καταφθάνουν προσκυνητές στό Ἅγιον Ὄρος, καί κάποιοι μέχρι τό Κελλί μας. Ὅλοι αὐτοί, καθώς καί ὅσοι στέλνουν γράμματα, ἔχουν μία ἀγωνία καί ἕνα ἐρώτημα: «Τί θά γίνη μέ τό ὑποχρεωτικό ἐμβόλιο;». Ὅλα τά ὑπόλοιπα προβλήματα πού τούς ἔπνιγαν μέχρι τώρα τέθηκαν σέ δεύτερη μοῖρα.

Ὁ ἐξοχώτατος Πρωθυπουργός τῆς χώρας μας, στήν προσπάθειά του γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ἐπιδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ἔχει ἐπιβάλει ἕναν αὐστηρό ἔλεγχο, πού φαίνεται ὅτι ξεπερνᾶ τίς ἀντοχές τοῦ λαοῦ.

Ἐπέβαλε τά πιό αὐστηρά περιοριστικά μέτρα, τά μεγαλύτερα πρόστιμα καί τούς πιό παρατεταμένους ἐγκλεισμούς ἀπό ὅλες τίς χῶρες τῆς Εὐρώπης.

Ἀναρμοδίως ἐπενέβη στά τῆς λατρείας τῆς Ἐκκλησίας, κλείνοντας τούς Ναούς καί στερώντας τούς πιστούς ἀπό τήν βοήθεια τῶν ἁγιαστικῶν Μυστηρίων μέ μέτρα ἐξαιρετικά αὐστηρά καί ἄνισα γιά τούς χριστιανούς.

Οἱ ἐνέργειές του ἀποκαλύπτουν τήν διάθεσή του νά ταπεινώση καί νά ἀποδυναμώση τήν Ἐκκλησία.

Αὐτήν τήν ἀντισυνταγματική καί παράνομη προσπάθεια τοῦ Πρωθυπουργοῦ ἀνέλαβαν μέ θεῖο ζῆλο νά θέσουν σέ ἐφαρμογή κάποιοι Ἐπίσκοποι, ἀπειλώντας καί ἐκβιάζοντας ἱερεῖς, μοναχούς καί τόν λαό τοῦ Θεοῦ νά ἐμβολιασθοῦν. Ἔχουν αὐτήν τήν ἐξουσία νά τούς ἐκβιάζουν νά ἐμβολιασθοῦν παρά τήν θέλησή τους;

Ὁ Σωτήρας μας Χριστός θεράπευε μόνο ὅσους ζητοῦσαν τήν θεραπεία. Τούς ἄλλους ἀσθενεῖς, πρίν τούς θεραπεύση, πρῶτα τούς ρωτοῦσε: «Θέλεις ὑγιής γενέσθαι;».

Οὔτε μᾶς θεραπεύει, οὔτε μᾶς σώζει χωρίς τήν θέλησή μας, καίτοι ἐπιθυμεῖ πολύ τήν σωτηρία μας. Δέν καταργεῖ τήν ἐλευθερία μας ὁ Θεός, σέβεται τό αὐτεξούσιο, πού ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωσε. Κατά τόν ἅγιο Χρυσόστομο «Μή βουλομένους οὐ βιάζεται ὁ Θεός» (PG 51,143).

Οἱ σημερινοί «σωτῆρες» μας δέν μᾶς ὑπολογίζουν. Μέ τό πρόσχημα τῆς ὑγείας καταργοῦν τήν ἐλευθερία μας. Ὑστερα ἀπό τόν φόβο τοῦ ἰοῦ, ἦλθε ἡ τρομοκρατία ἐξ αἰτίας τοῦ ὑποχρεωτικοῦ ἐμβολιασμοῦ.

Ζοῦμε δυστυχῶς τόν διχασμό, τό μῖσος καί τήν διάκριση τοῦ λαοῦ σέ κατηγορίες ἀνθρώπων. Ἡ σημερινή κατάσταση θυμίζει λίγο τήν Ἑλλάδα κατά τόν ἐμφύλιο πόλεμο. Προετοιμάζει καί προϊδεάζει τήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ὅπως τότε θά ἀποκλείωνται ἀπό τίς ἀγοραπωλησίες, τίς δημόσιες θέσεις καί τά ταξίδια ὅσοι δέν θά ἔχουν τό χάραγμα, παρομοίως, ἄν ἐφαρμοσθῆ τό πιστοποιητικό ἐμβολιασμοῦ, θά ἀποκλείωνται ἀπό παντοῦ ὅσοι δέν θά ἐμβολιασθοῦν. Τά κοινά στοιχεῖα εἶναι φόβος, ἐξαναγκασμός, παρακολούθηση.

Τό θέμα τοῦ κορωνοϊοῦ εἶναι βεβαίως, ἐκ πρώτης ὄψεως ἰατρικό, ἔγινε, ὅμως, περισσότερο πολιτικό ϙπιό πολύ ὁμιλοῦν οἱ πολιτικοί καί οἱ δημοσιογράφοιϙ, εἶναι καί οἰκονομικό, καί ἔγινε ἄριστο μέσο ἐπιβολῆς καί ἐλέγχου. Ὁπωσδήποτε, εἶναι καί πνευματικό, καθότι μέ τήν πρόφασή του καταργεῖται τό αὐτεξούσιό μας ἐνῶ γιά τήν παρασκευή τοῦ ἐμβολίου χρησιμοποιήθηκαν κύτταρα ἀπό ἐκτρωμένο ἔμβρυο.

Ὑπάρχουν διαδιδόμενες μαρτυρίες, οἱ ὁποῖες συνεχῶς αὐξάνουν, ὅτι στά ἀεροδρόμια ὑπάρχει μηχάνημα πού ἀναγνωρίζει τούς ἐμβολιασμένους καί ὅτι σέ ὁρισμένα κινητά τηλέφωνα μέ μιά συγκεκριμένη ἐφαρμογή, ὅταν πλησιάση ἐμβολιασμένος, ἐμφανίζεται ἕνας δωδεκαψήφιος ἀριθμός, στοιχεῖα ἀποδεικτικά ὅτι μέσῳ τοῦ ἐμβολίου μπορεῖ ὁ ἐμβολιασμένος νά παρακολουθῆται.

Γι' ὅλα αὐτά θά μᾶς διαφωτίσουν οἱ εἰδικοί καί πιστεύω ὅτι ὁ Θεός θά ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια.

Διατέθηκαν πολλά χρήματα καί ἔγινε πολλή διαφήμιση γι' αὐτό τό περίφημο ἐμβόλιο. Ἀρκετοί τό ἔκαναν μέ τήν πρόθεση νά προστατέψουν τήν ὑγεία τους. Δικαίωμά τους. Εὐχώμαστε εἰλικρινά κανείς ἀπό τούς ἐμβολιασθέντες νά μήν πάθη τίποτε.

Ἄς ἀφήσουν, ὅμως, ἥσυχους καί ἐλεύθερους τούς ἀνθρώπους νά ἀποφασίσουν. Ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, κανείς δέν πρέπει ϙκαί δέν ἔχει τό διακαίωμαϙ νά τούς ἐξαναγκάση μέ ὁποιονδήποτε τρόπο νά ἐμβολιασθοῦν.

Δέν εἴμαστε γενικῶς κατά τῶν ἐμβολίων. Τά παλαιά δοκιμασμένα ἐμβόλια ἔσωσαν πολλούς. Τά νεώτερα ἔχουν ἀρκετές ἀνεπιθύμητες ἐνέργειες. Γι' αὐτό εἰδικά τό ἐμβόλιο οἱ ἄνθρωποι ἔχουν δικαιολογημένους φόβους.

Εἶναι ἕνα ἐμβόλιο πού ἀκόμα πρίν τήν παρασκευή του ἔγινε μέ νόμο ὑποχρεωτικό, ἦραν τίς εὐθύνες καί τίς ἀποζημιώσεις ἀπό τίς παρασκευάστριες ἑταιρεῖες, τόσο γρήγορα τέθηκε σέ χρήση χωρίς νά δοκιμασθῆ ἐπαρκῶς, δέν καλύπτει πλήρως τούς ἐμβολιασμένους, καί κάθε μέρα πληροφορούμαστε σοβαρές παρενέργειες καί θανάτους ἐμβολιασμένων. Αὐτά τά στοιχεῖα τά μαθαίνομε ὄχι μόνο ἀπό στατιστικές ἀλλά καί ἀπό ἀνθρώπους γνωστούς καί συγγενεῖς.

Ὅπως θρηνήσαμε τόν θάνατο γνωστῶν καί συγγενικῶν προσώπων ἀπό τόν κορωνοϊό, ἔτσι τώρα θρηνοῦμε γιά ἀρρώστους καί πεθαμένους ἀπό τό ἐμβόλιο. Ἀπό τήν Σκύλλα (ἰό) ἡ μόνη λύση εἶναι νά πᾶμε στήν Χάρυβδη (ἐμβόλιο προβληματικό); Δέν ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό;

Δέν εἶμαι γιατρός γιά νά ἐκφέρω γνώμη. Γνωρίζω, ὅμως, γιατρούς πού ἀντιμετώπισαν ἐπιτυχῶς μέ ἀντιβιώσεις, βιταμίνες καί ἄλλα φάρμακα τούς νοσήσαντες ἀπό τόν ἰό. Γιατρός γνωστός μου ἔδωσε ἀντιβίωση καί ἄλλα φάρμακα σέ ἑκατοντάδες ἀσθενεῖς καί κανείς δέν πέθανε.

Ὑπάρχει θεραπεία γιά τόν ἰό, ἀλλά κάποιοι δέν τήν θέλουν. Μόνο τό ἐμβόλιο προβάλλουν. Διάβασα τίς γνωστές δηλώσεις τοῦ Γάλλου ἐπιστήμονα Luc Antoine Montagnier, κατόχου τοῦ βραβείου Νόμπελ, ὁ ὁποῖος εἶπε: «Ὑπάρχουν ἀποτελεσματικές θεραπεῖες πού εἶναι καί φθηνές, ὅπως ἡ ἀζιθρομυκίνη καί ἡ ὑδροξυχλωροκίνη. Τό ἐμβόλιο δέν εἶναι θεραπεία. Ἡ ἔρευνα πρέπει νά στραφῆ πρός τήν θεραπευτική ἀντιμετώπιση».

Ἄν ὄντως ἦταν ἐπαρκῶς δοκιμασμένο καί προφύλασσε ἀποτελεσματικά χωρίς παρενέργειες καί θανάτους, ὁ κόσμος θά ἐπληροφορεῖτο ἐσωτερικά καί δέν θά χρειαζόταν ὅλη αὐτή ἡ προπαγάνδα καί ἡ πίεση.

Μόνοι τους θά ζητοῦσαν τό ἐμβόλιο. Ἀρκετά ταλαιπωρήθηκε ὁ λαός μας ἀπό αὐτήν τήν ἐπώδυνη ἱστορία τοῦ κορωνοϊοῦ. Ἄς ἀφήσουν, ἐπί τέλους, τόν καθένα νά ἐνεργήση ἐλεύθερα κατά τήν κρίση του, χωρίς πιέσεις.

Στά δύσκολα χρόνια πού ζοῦμε, περισσότερο ἀπό κάθε ἄλλη ἐποχή, ἡ καταφυγή μας καί ἡ σωτηρία μας εἶναι ἡ Ἐκκλησία μας. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὄχι μόνο ἡ κιβωτός πού μᾶς σώζει, ἀλλά εἶναι γιά τά δύσκολα.

Ὅπου ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀνθρώπινη προσπάθεια ἀδυνατοῦν νά βοηθήσουν, ἡ Ἐκκλησία, ὅταν χρησιμοποιήση τά πνευματικά της μέσα καί τά δικά της σωτήρια φάρμακα, κάνει τά ἀδύνατα δυνατά καί θεραπεύει κάθε ἀσθένεια καί δύναται νά ἐξαφανίση κάθε ἐπιδημία, ὅσο μεταδοτική καί θανατηφόρα καί ἄν εἶναι αὐτή, ὅπως διδάσκει ἡ Ἐκκλησιαστική μας ἱστορία.

Ὅπως ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε, πού προεικόνιζε τήν Ἐκκλησία, περιεῖχε ζῶα καθαρά καί μή καθαρά, ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία μας περιλαμβάνει ἁγίους καί ἁμαρτωλούς, δικαίους καί ἀδίκους, μασκοφόρους καί μή, ἐμβολιασμένους καί μή.

Ὅλοι χωρᾶνε στόν Οἶκο τοῦ Θεοῦ. Ἔμεῖς δέν πρέπει νά χωρίζωμε τούς ἀνθρώπους, οὔτε νά θεωροῦμε τούς ἐμβολιασμένους σάν χαραγμένους ἀρνητές τοῦ Χριστοῦ.

Οὔτε πάλι οἱ ἐμβολιασμένοι νά ἐλέγχουν καί νά πιέζουν ἀφόρητα ὅσους δέν θέλουν νά κάνουν τό ἐμβόλιο, ὅπως συνήθως συμβαίνει.

Ἴσως στό μέλλον, ὅταν ἀποκαλυφθῆ ἡ ἀλήθεια γιά τό ἐμβόλιο, πολλοί νά μετανοιώσουν πού τό ἔκαναν, ὅπως ἤδη μετάνοιωσαν μερικοί. Ἤδη ἀνακοινώθηκε ὅτι δύο γνωστές ἑταιρεῖες, ἀπέσυραν τά ἐμβόλιά τους ὡς ἐπικίνδυνα.

Μέ τέτοια ἐμβόλια ὁ Πρωθυπουργός προσπαθεῖ νά κτίση τό πολυδιαφημισμένο τεῖχος τῆς ἀνοσίας; Καί γιά ὅσους ἔπαθαν ἀνήκεστη βλάβη τῆς ὑγείας τους καί γιά ὅσους πέθαναν, δέν ἔχει εὐθύνη;

Παίζουν μέ τήν ὑγεία καί τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων; Εἶναι δυνατόν πλέον νά πιστέψομε ὅτι αὐτοί ἐνδιαφέρονται γιά τήν ὑγεία μας;

Σεβαστή Γερόντισσα. Μέ αὐτά τά λίγα ἀποτυπώνω τόν πόνο μου καί ἀπαντῶ στήν ἐρώτησή σας, πού εἶναι παρόμοια μέ τήν ἀγωνία καί τόν προβληματισμό πλήθους ἀνθρώπων. Ἀνησυχῶ γιά τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ μας.

Τά κόμματα ἀνέκαθεν κομμάτιαζαν καί χώριζαν τόν λαό. Ἡ Ἐκκλησία μᾶς ἑνώνει μεταξύ μας σέ ἕνα σῶμα μέ κεφαλή τόν Χριστό. Ἀκόμα καί τό ὄνομα Ἐκκλησία εἶναι ὄνομα ἑνότητος. Ἡ ἱστορία διδάσκει ὅτι ὅσες φορές ὁ λαός χωρίστηκε, ἐπακολούθησε καταστροφή.

Ὅσες φορές οἱ ἐχθροί τοῦ Ἔθνους μας σχεδίαζαν καί «ἐμελέτησαν κακά» γιά μᾶς, προηγουμένως παρασκεύαζαν τήν διαίρεση τοῦ λαοῦ.

Πρίν τήν Ἅλωση τόν εἶχαν διαιρέσει μέ ψευδοενώσεις σέ ἑνωτικούς καί σέ ἀνθενωτικούς· πρίν τήν Μικρασιαστική καταστροφή σέ Βασιλικούς καί σέ Βενιζελικούς· πρίν τόν ἐμφύλιο πόλεμο διακρίνονταν σέ κομμουνιστές καί σέ Ἐθνικόφρονες καί πρίν τήν εἰσβολή τῶν Τούρκων στήν Κύπρο, ὁ λαός εἶχε χωρισθῆ σέ Μακαριακούς καί Ἀντιμακαριακούς.

Σέ παρόμοιες περιπτώσεις ἡ λύση δέν εἶναι ἡ ὑποταγή τῆς Ἀληθείας, στήν πλάνη χάριν τῆς ἑνότητος, ἀλλά ὁ ἀνιδιοτελής ἀγῶνας γιά τήν ἐπικράτηση τῆς Ἀληθείας ἡ ὁποῖα μᾶς ἐλευθερώνει.

Ἔχομε ἀνάγκη ἀπό μετάνοια καί προσευχή γιά νά δώση ὁ Θεός τέλος στήν δοκιμασία. Τό Ἅγιο Πνεῦμα πού γιορτάζομε τήν ἐπιφοίτησή Του, «καλεῖ πάντας εἰς ἑνότητα».

Ἐπειδή εἶναι καί Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, εἴθε νά μᾶς ἀποκαλύψη ὅλη τήν ἀλήθεια γιά τά ἐμβόλια.

Εὔχομαι ὁ τριαδικός Θεός νά δίνη τήν χάρη Του σέ ὅσους ἐνεργοῦν μέ πόνο καί εἰλικρίνεια γιά τήν ὑγεία τῶν ἀνθρώπων, σέ ὅσους σέβονται τήν ἐλευθερία καί σέ ὅσους ἀγωνίζονται γιά τήν ἑνότητα τοῦ λαοῦ, δίνοντας ἐλπίδα καί ἐνισχύοντας τήν πίστη του.

Μέ τήν ἐν Χριστῷ φιλαδελφία μου
καί ἄπειρες εὐχές

Ἱερομ. Εὐθύμιος
Καλύβη Ἀναστάσεως
Ἅγιον Ὄρος
7/20 Ἰουνίου 2021

πηγή:  enromiosini , romfea

24 ΙΟΥΝΙΟΥ – ΤΟ ΓΕΝΕΘΛΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ: ΜΕΓΑΛΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

 

Η Αγία μας Εκκλησία τρία μόνο Γενέθλια τιμά καί εορτάζει:
1) του Δεσπότου και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στις 25 Δεκεμβρίου
2) της Παναχράντου Αυτού Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας στις 8 Σεπτεμβρίου και
3) του ενδόξου Προφήτου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου στις 24 Ιουνίου.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
http://www.youtube.com/watch?v=QA-3eMEB6iA
http://www.youtube.com/watch?v=dEAoUc9qjYQ
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Προφῆτα καὶ Πρόδρομε, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, ἀξίως εὐφημῆσαι σέ, οὐκ εὐποροῦμεν ἠμεῖς, οἱ πόθω τιμῶντες σέ, στείρωσις γὰρ τεκούσης, καὶ πατρὸς ἀφωνία, λέλυται τὴ ἐνδόξω, καὶ σεπτή σου γεννήσει, καὶ σάρκωσις Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, κόσμω κηρύττεται.

Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἡ πρὶν στείρα σήμερον, Χριστοῦ τὸν Πρόδρομον τίκτει, καὶ αὐτὸς τὸ πλήρωμα, πάσης τῆς προφητείας, ὅνπερ γάρ, προανεκήρυξαν οἱ Προφῆται, τοῦτον δή, ἐν Ἰορδάνῃ χειροθετήσας, ἀνεδείχθη Θεοῦ Λόγου, Προφήτης Κῆρυξ ὁμοὺ καὶ Πρόδρομος.

Πατήστε εδώ
για να διαβάσετε την Παράκληση:
 https://agiatriasskepehmas.blogspot.com/2021/01/5-2020.html

Ἡ νη­στεί­α τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων

Ἀ­πὸ τὴν Δευ­τέ­ρα με­τὰ τὴν Κυ­ρι­α­κὴ τῶν Ἁ­γί­ων Πάν­των 

ἀρ­χί­ζει και ἡ νη­στεί­α τῶν Ἁ­γί­ων Ἀ­πο­στό­λων, 

ἡ νη­στεί­α δη­λα­δὴ ποὺ εἶ­ναι ἀ­φι­ε­ρω­μέ­νη 

στοὺς Ἁ­γί­ους Ἀ­πο­στό­λους 

Επειδή οι απόστολοι είχαν αρχίσει το κήρυγμα μετά την Πεντηκοστή, οι μετ’ αυτήν ημέρες ήσαν αφιερωμένες σ’ αυτούς. 

Κα­τά τήν πε­ρί­ο­δο τῆς νη­στεί­ας αὐ­τή­ς δεν κα­τα­λύ­ου­με κρέ­ας, 

γα­λα­κτε­ρά καί αὐ­γά, ἐ­νώ ε­πι­τρέ­πε­ται ἡ κα­τά­λυ­ση ψα­ρι­οῦ. 

(Φυ­σι­κά πάν­το­τε ἐ­κτός Τε­τάρ­της καί Πα­ρα­σκευ­ῆς).

Ἄν ἡ ἑ­ορ­τή τῶν Ἄγ. Ἀ­πο­στό­λων Πέ­τρου καί Παύ­λου πέ­σει 

Τε­τάρ­τη ἤ Πα­ρα­σκευ­ή, κα­τα­λύ­ου­με μό­νο ψά­ρι.

Ψά­ρι κα­τα­λύ­ου­με καί κα­τά τήν ἑ­ορ­τή 

τοῦ Γε­νε­σί­ου τοῦ Τι­μί­ου Προ­δρό­μου (24 Ἰ­ου­νί­ου), 

ὁ­ποι­α­δή­πο­τε ἡ­μέ­ρα κι ἄν πέ­σει.

Η νηστεία αυτή είναι αρχαιοπαράδοτος στην Εκκλησία μας.

Πρώτος ο Μέγας Αθανάσιος αναφέρει νηστεία μιάς εβδομάδος μετά την Πεντηκοστή. «Τη γαρ εβδομάδι μετά την αγίαν πεντηκοστήν ο λαός νηστεύσας εξήλθε περί το κοιμητήριον εύξασθαι» (εγράφη περί το 357). Αυτός μεν αναφέρει την νηστεία αυτή αμέσως μετά την Πεντηκοστή, αλλά το βιβλίο των Αποστολικών Διαταγών, το οποίο έχει γραφεί πενήντα περίπου έτη αργότερα και απηχεί αποστολοπαράδοτες εντολές και συνήθειες, την αναφέρουν μία εβδομάδα μετά την Πεντηκοστή, δηλαδή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων.«Μετά ουν το εορτάσαι υμάς την πεντηκοστήν εορτάσατε μίαν εβδομάδα και μετ’ εκείνην νηστεύσατε μίαν, δίκαιον γαρ και ευφρανθήναι επί τη εκ Θεού δωρεά και νηστεύσαι μετά την άνεσιν».

Όπως φαίνεται από το χωρίο των Αποστολικών Διαταγών, η περί ης ο λόγος νηστεία σχετιζόταν με την χαρμόσυνη περίοδο από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή, μετά την οποία έπρεπε να επέλθει κάποιας μορφής αντίδραση, ώστε να μετριασθεί η χαρμόσυνη διάθεση.

 στοιχεία από: Ορθόδοξος Συναξαριστής antexoume.wordpress.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

«Οἱ δὲ εὐθέως ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ» (Ματθ. 4,20)

Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱερό ναὸ της Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Σκοπιᾶς – Φλωρίνης τὴν 20-6-1971. ολόκληρη η ομιλία ΕΔΩ 

Ἀπὸ τὴν ἑβδομάδα, ἀγαπητοί μου, ἀπὸ τὴν ἑβδομάδα ποὺ ἀκολουθεῖ μετὰ τὴν Κυρι­ακὴ τῶν ἁγίων Πάντων ἕως τὶς 29 Ἰουνίου εἶ­νε περίοδος νηστείας· εἶνε ἡ νηστεία τῶν ἁ­γί­ων ἀποστόλων. Μὲ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ ἡμερολο­γίου δυστυχῶς ὡρισμένες χρονιές, ὅταν τὸ Πάσχα πέφτῃ ἀργά, ἡ νηστεία αὐτὴ μειώνε­­ται καὶ κάποτε μηδενίζεται. Ἡ νηστεία αὐ­τὴ εἶνε σχετικῶς εὔκολη, διότι ἐπιτρέπεται τὸ ψάρι. Δὲν ξέρω ἂν ἐσεῖς τὴν τηρῆτε.
Ἡ νηστεία αὐτὴ θεσπίσθηκε γιὰ νὰ προετοι­μάζῃ τοὺς Χριστιανοὺς γιὰ τὴ μεγάλη ἑορτὴ τῶν ἀποστόλων. Καὶ ἡ σημερινὴ Κυριακή, ἡ δευτέρα (Β΄) Κυριακὴ τοῦ Ματθαίου, τὶς περισσότερες φορὲς πέφτει μέσα στὴ νηστεία τῶν ἁ­γί­ων ἀποστόλων. Γι᾿ αὐτὸ καὶ τὸ εὐαγγέλιο ποὺ ἀκούσαμε σήμερα εἶνε σχετικὸ μὲ τοὺς ἁγίους ἀποστόλους. […]

Τοὺς γιορτάζουμε. Τί πρέπει νὰ κάνουμε; Νὰ νηστέψουμε αὐτὲς τὶς μέρες. Νὰ προετοι­μαστοῦμε, νὰ ἐξομολογηθοῦμε, νὰ πᾶμε νὰ κοινωνήσουμε. Κι ὅταν χτυπήσουν οἱ καμπάνες στὴ γιορτὴ τῶν ἁγίων ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου, νὰ πλησιάσουμε κ᾿ ἐμεῖς καὶ νὰ τοὺς ἐκφράσουμε τὴν εὐγνωμοσύνη μας..

Τί ἄλλο νὰ κάνουμε; Νὰ θυμηθοῦμε. Εἴπαμε· ἐργατικοὶ ἦταν αὐτοί, δούλευαν ὅλη νύχτα στὴ λίμνη. Ἐργατικοὶ αὐτοί, ἐργατικοὶ κ᾿ ἐμεῖς. Ἐργατικὸς πρέπει νὰ εἶνε ὁ ἄνθρωπος. Πότε ὅμως ἐργατικός; Σᾶς τό ᾿πα καὶ ἄλλοτε, τὸ ἐπαναλαμβάνω καὶ τώρα· Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο δουλειά, σὰν τὰ μυρμήγκια. Εἶνε εὐλογημένη ἡ δουλειά. Κυριακὴ ὅμως ὄχι. Τὶς ἄλλες μέρες δουλειά! Γιατὶ τὸ νερὸ ποὺ δὲν τρέχει σκουληκιάζει, καὶ τὸ σίδερο ποὺ δὲν δουλεύει τὴ γῆ σκουριάζει· καὶ ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν δουλεύει σαπίζει. Δουλειὰ ὅλες τὶς καθημερινές. Κυριακὴ πρωὶ ὅμως; ἦρθε ἡ ὥρα; χτύπησε ἡ καμπάνα; Νὰ σταματήσουν ὅλα. Ἡ γυναίκα θ᾿ ἀφήσῃ τὸ ῥάψιμο, τὸ σκούπισμα, τὸ μαγειρειό. Ὁ ἄντρας θ᾿ ἀφήσῃ τὴν τσάπα, ὁ τσοπᾶνος τὰ πρόβατα στὸ μαντρί, ὁ δάσκαλος τὸ σχολεῖο, ὁ ὑπάλληλος τὸ γραφεῖο, οἱ πάντες. Φτερὰ στὰ πόδια καὶ ὅλοι στὴν ἐκκλησία. Τὸ κάνουμε; εὐλογία· δὲν τὸ κάνουμε; θὰ τὸ πληρώσου­­με, θά ᾿ρθῃ ἡ ὥρα αὐτή… Σᾶς πονῶ καὶ σᾶς φωνάζω, πρὶν νά᾿ νε ἀργά. Χτυπάει ἡ καμ­πάνα καὶ περνᾶνε τὰ ἅγια καὶ διαβάζεται τὸ Εὐ­αγγέλιο, καὶ κάθεσαι ἐσὺ μὲ τὸ τσιγάρο στὸ στόμα καὶ κοροϊδεύεις μέσ᾿ στὴν πλατεῖα; ἔρ­χεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ!….

Ἂς πέσουμε κι ἂς παρακαλέσουμε νὰ γίνῃ ἵλεως ὁ Θεός. Καὶ νὰ μιμηθοῦμε τοὺς ἀποστό­λους, γιὰ νὰ ἔχουμε τὴν εὐχὴ τῶν ἁγίων ἀ­ποστόλων καὶ τῶν ἁγίων πατέρων. Εἴθε ὁ Θεὸς διὰ τῶν πρεσβειῶν καὶ τῆς Παναγίας Θεοτόκου νὰ ἐλεήσῃ καὶ σώσῃ πάντας ἡμᾶς· ἀμήν.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

επιμέλεια ανάρτησης: Αντέχουμε…

Οι αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού

 

- Γέροντα, όταν με αδικούν, ή καρδιά μου σκληραίνει. 

- Για νά μη σκληραίνη, ποτέ να μή σκέφτεσαι ότι φταίει ή πόσο φταίει ό άλλος πού σέ αδικεί, άλλα πόσο φταις εσύ. 

Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους, όλοι τους λένε ότι έχουν δίκαιο, μόνον πού παίρνουν περισσότερο δίκαιο άπ' όσο δικαιούνται, γι' αυτό καί διαφωνούν συνέχεια. 

Πηγαίνουν στην αστυνομία π.χ., καί ό καθένας λέει: με έδειρε ό τάδε - δεν λέει πόσο τον έδειρε αυτός! - καί τού κάνει μήνυση.

Άν σκεφτόμασταν ότι ό πιο αδικημένος είναι ό Χριστός, θά δεχόμασταν με χαρά τήν αδικία. 

Ένώ ήταν Θεός, κατέβηκε στην γη άπό πολλή αγάπη καί κλείσθηκε εννιά μήνες στην κοιλιά τής Παναγίας. 

Ύστερα, τριάντα χρόνια έζησε αθόρυβα. Άπό δεκαπέντε μέχρι τριάντα χρόνων δούλευε μαραγκός στους Εβραίους. Καί τί εργαλεία είχαν τότε; Ξύλινα πριόνια χρησιμοποιούσαν, μέ κάτι καβίλιες ξύλινες. 

Τού έδιναν καί κάτι σανίδια... καί Τού έλεγαν: 

Φτιάξε αυτό, φτιάξε εκείνο.... 

Καί πώς νά τά πλανίση; 

Πλανίζονταν μ' εκείνα τά γύφτικα σίδερα, πού χρησιμοποιούσαν τότε γιά πλάνες; 

Ξέρεις τί ζόρικα είναι; 

Άντε ύστερα, τρία χρόνια ταλαιπωρία! Ξυπόλυτος να πηγαίνη από έδώ-άπό εκεί, γιά νά κηρύττη! 

Θεράπευε αρρώστους, μέ λάσπη άνοιγε τά μάτια των τυφλών, καί αυτοί ζητούσαν πάλι σημεία. Έβγαζε τά δαιμόνια άπό τους δαιμονισμένους, άλλα δυστυχώς οι αχάριστοι άνθρωποι Του έλεγαν πώς είχε δαιμόνιο! 

Καί ενώ τόσοι είχαν μιλήσει καί προφητεύσει γι' Αυτόν, τόσα θαύματα έκανε, καί τελικά όνειδισμούς, σταύρωμα. 

Για αυτό και οι  αδικημένοι είναι τα πιο αγαπημένα παιδιά του Χριστού.  Γιατί ώς αδικημένοι έχουν στην καρδιά τους τον αδικημένο Χριστό καί άγάλλονται στην εξορία καί στην φυλακή σάν νά βρίσκωνται στον Παράδεισο, διότι, όπου Χριστός έκεϊ Παράδεισος. - 

Μπορεί, Γέροντα, νά βρεθή κανείς μέ φορτίο μεγαλύτερο άπό αυτό πού μπορεί νά σηκώση; 

- Ό Θεός δέν επιτρέπει φορτίο πάνω άπό τις δυνάμεις μας. Οι αδιάκριτοι άνθρωποι φορτώνουν βαρύ φορτίο στους άλλους. Πολλές φορές ό Καλός Θεός αφήνει τους καλούς ανθρώπους στά χέρια τών κακών, γιά νά μαζέψουν μισθό ουράνιο.

 -Το παράπονο, Γέροντα, έχει σχέση μέ τήν αχαριστία; 

- Ναί. Μπορεί μάλιστα κάποιος, ένώ τόν φροντίζουν γιά το καλό του, νά μήν το καταλαβαίνη, νά νιώθη αδικημένος καί νά παραπονηται.

 Άν δέν παρακολουθη τόν εαυτό του, μπορεί, όταν κάνη ένα σφάλμα καί του λένε νά προσεχή, νά νομίζη ότι τόν αδικούν καί νά φθάνη στην αναίδεια. 

Μιά αδελφή λ.χ. βάζει περισσότερο φάρμακο καί καίει μέ το ράντισμα τά φύλλα άπό τις ελιές. Της κάνουν παρατήρηση καί, αντί νά συναισθανθή το λάθος της καί νά πή εύλόγησον, νιώθει αδικημένη καί κλαίει. 

Μέ αδικούν, λέει. Άν έπεφτε ακρίδα καί χαλούσε τά δένδρα, δέν θά μιλούσαν, ένώ τώρα πού τά χάλασα εγώ, φωνάζουν. Χριστέ μου, μόνον Έσύ μέ καταλαβαίνεις, καί δώσ' του δάκρυα!  Μπορεί νά νιώθη καί χαρά, γιατί σκέφτεται ότι θά έχη μισθό άπό τήν αδικία πού δέχτηκε και να εύγνωμονη τον Χριστό! Αυτό είναι μιά λανθασμένη κατάσταση, είναι μεγάλη πλάνη.

Πηγή: Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Λόγοι, Πνευματικός Αγώνας

Το κομποσχοίνι είναι το σχοινί το οποίο τραβάμε μία-δύο-πέντε-δέκα φορές και ξεπαγώνουν τα πνευματικά λάδια και παίρνει μπρός η πνευματική μηχανή ...

 

Γέροντα, τί σημαίνουν οι τριάντα τρείς, οι πενήντα, οι εκατό και οι τριακόσιοι κόμποι που έχουν τα κομποσχοίνια; 

Μόνον ο αριθμός τριάντα τρία είναι συμβολικός· συμβολίζει τα τριάντα τρία χρόνια που έζησε ο Χριστός επάνω στην γή. Οι άλλοι αριθμοί απλώς μας βοηθούν να μετράμε τις μετάνοιες που κάνουμε ή πόσες φορές θα πούμε την ευχή.“Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με” 

Μερικές μηχανές έχουν ένα σχοινί με μια χειρολαβή στην άκρη καί, όταν θέλης να τις βάλης μπρός, τραβάς μερικές φορές το σχοινί με δύναμη, μέχρι να ξεπαγώσουν τα παγωμένα λάδια. 

Έτσι και το κομποσχοίνι είναι το σχοινί το οποίο τραβάμε μία-δύο-πέντε-δέκα φορές και ξεπαγώνουν τα πνευματικά λάδια και παίρνει μπρός η πνευματική μηχανή της αδιαλείπτου προσευχής, οπότε δουλεύει μετά μόνη της η καρδιά στην ευχή. “Κύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με” 

Αλλά, και όταν η καρδιά πάρη μπρός στην ευχή, και πάλι δεν πρέπει να καταργήσουμε το κομποσχοίνι, για να μην παρακινηθούν και άλλοι να το καταργήσουν, ενώ δεν πήρε ακόμη μπρός η καρδιά τους στην ευχή

Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου

Ο μοναχός... ο αλκοολικός.

Κάποτε στο Άγιον Όρος ήταν ένας μοναχός που διέμενε στις Καρυές.

Έπινε καθημερινά και μεθούσε και γινόταν αιτία να σκανδαλίζονται οι προσκυνητές.

Κάποια στιγμή πέθανε και ανακουφισμένοι κάποιοι πιστοί πήγαν στον γέροντα Παϊσιο να του πουν με ιδιαίτερη χαρά ότι επιτέλους λύθηκε αυτό το τεράστιο πρόβλημα.

Ο π. Παϊσιος τους απάντησε ότι γνώριζε για το θάνατο του μοναχού,

αφού είδε ολόκληρο τάγμα αγγέλων που ήρθαν να παραλάβουν την ψυχή του.

Οι προσκυνητές απόρησαν και διαμαρτυρήθηκαν και κάποιοι προσπαθούσαν να εξηγήσουν στον γέροντα Παΐσιο για ποιον ακριβώς μιλούσαν, νομίζοντας ότι δεν κατάλαβε ο γέροντας.

Ο γέροντας Παΐσιος τους διηγήθηκε:

"Ο συγκεκριμένος μοναχός γεννήθηκε στη Μ. Ασία, λίγο πριν την

καταστροφή όταν οι Τούρκοι μάζευαν όλα τα αγόρια. Για να μην το πάρουν από τους γονείς του, αυτοί το έπαιρναν μαζί τους στο θερισμό και για να μην κλαίει, του έβαζαν λίγο ρακί στο γάλα για να κοιμάται.

Ως εκ τούτου μεγαλώνοντας έγινε αλκοολικός. Κάποια στιγμή και μετά από αποτρεπτικές απαντήσεις από διάφορους γιατρούς να μην κάνει οικογένεια, ανέβηκε στο Όρος και έγινε μοναχός. Εκεί βρήκε γέροντα και του είπε ότι είναι αλκοολικός.

Του είπε ο γέροντας να κάνει μετάνοιες και προσευχές κάθε βράδυ και να παρακαλεί την Παναγία να τον βοηθήσει να μειώσει κατά 1, τα ποτήρια που έπινε.

Μετά ένα χρόνο κατάφερε με αγώνα και μετάνοια να κάνει τα 20 ποτήρια που έπινε, 19 ποτήρια. Ο αγώνας συνέχισε με την πάροδο των χρόνων και έφτασε τα 2-3 ποτήρια, με τα οποία όμως πάλι μεθούσε."

Ο κόσμος έβλεπε χρόνια ένα αλκοολικό μοναχό που σκανδάλιζε τους προσκυνητές, ο Θεός έβλεπε ένα αγωνιστή μαχητή που με μεγάλο αγώνα αγωνίστηκε να μειώσει το πάθος του.

Χωρίς να ξέρουμε γιατί ο κάθε ένας προσπαθεί να κάνει αυτό που θέλει να κάνει, με ποιο δικαίωμα να κρίνουμε την προσπάθεια του;

Αγίου Παΐσιου Αγιορείτου