Η δύναμη τῆς πίστης στον Χριστό, κάνει τον ἄνθρωπο τέλεια καλό... (Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 Στὸν κόσμο οὔτε ὑπῆρξε οὔτε ὑπάρχει καμία δύναμη, 

ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο τέλεια καλό, 

παρὰ μόνον ἡ δύναμη τῆς πίστης στὸν Χριστό. 

(Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)  

"Οι κοσμικοί άνθρωποι με κουράζουν..." έλεγε ό Γέ­ροντας Αμφιλόχιος Μακρής

 

«Οι κοσμικοί άνθρωποι με κουράζουν,

 

έλεγε ό Γέ­ροντας Αμφιλόχιος, 

γιατί όσα έχουν μέσα τους απο­θηκευμένα,

 

έρχονται πάνω μου σαν ηλεκτρικά κύματα».

ΟΙ ΘΕΛΟΝΤΕΣ ΕΥΣΕΒΩΣ ΖΗΝ (Αποσπάσματα ομιλιών του Γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη)

 

ΟΙ ΘΕΛΟΝΤΕΣ ΕΥΣΕΒΩΣ ΖΗΝ (Αποσπάσματα ομιλιών του Γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη)

ΟΙ ΘΕΛΟΝΤΕΣ ΕΥΣΕΒΩΣ ΖΗΝ

(Αποσπάσματα ομιλιών του Γέροντα Αυγουστίνου Καντιώτη)

Μια παραγωγή της Ιεράς Μονής Αγίου Αυγουστίνου Φλωρίνης.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

"Μην αρνηθείτε το Χριστό παίρνοντας την κάρτα του Πολίτη" Γέροντας Αναστάσιος του Κουδουμά

 

«Απαιτείται ομολογία πίστεως και μαρτυρικό φρόνημα. Όσοι Δεσποτάδες και να το πουν, 

μην αρνηθείτε το Χριστό παίρνοντας την κάρτα του Πολίτη».

Γέροντας Αναστάσιος του Κουδουμά

Γέροντας Φιλόθεος: ''Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καί δέν βλέπουν, ἔχουν αὐτιά καί δέν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιρούς καί πονηρές ἡμέρες...''

 

Γιά τήν ἀποστασία καί μετάνοια

Οἱ ἄνθρωποι τρέχουν μέ προθυμία στόν δρόμο τῆς καταστροφῆς. Σέ καμιά ἐποχή δέν ὑπῆρξε τόση κακία, ὅση στίς ἡμέρες μας. Ἄς παρακαλοῦμε τόν πανάγαθο Θεό νά δώσῃ μετάνοια καί ἐπιστροφή καί σέ ἐμᾶς καί σ΄ ὅλα τά ἔθνη.

Ὁ φοβερός κατακλυσμός τῆς ἁμαρτίας ἀπειλεῖ νά καταποντίση ὅλους, λαϊκούς καί κληρικούς, πλούσιους καί πτωχούς, μεγάλους καί μικρούς, ἄνδρες καί γυναῖκες, γέροντες, νέους καί νήπια, ἐπειδή ὅλοι σχεδόν ἔχουμε ξεκλίνει. Ὅσοι δέ ἔχουν ἐκκλίνει ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου, προσπαθοῦν οἱ ἀσεβεῖς, μέ πολλούς τρόπους, νά ἀποπλανήσουν, γιά νά τούς καταστήσουν συνοδοιπόρους στόν δρόμο τῆς ἀπωλείας.

Οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἀνθρώπους ἔχουν μάτια καί δέν βλέπουν, ἔχουν αὐτιά καί δέν ἀκοῦν. Ἔχουμε δύσκολους καιρούς καί πονηρές ἡμέρες. Ὅποιος μπορέση νά σώσῃ τόν ἑαυτό του, θά ὀνομασθῆ μεγάλος· ἐάν σώσῃ καί ἄλλους, θά ὀνομασθῆ μέγιστος...

Ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ ἔφτασε. Τήν συγκρατοῦν οἱ προσευχές καί μεσιτεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας Του, τῶν Ἁγίων στούς Οὐρανούς καί ὀλίγων ἐκλεκτῶν, πού βρίσκονται στήν γῆ. Ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἕτοιμοι καί μετανοημένοι, γιά νά σώσουμε τουλάχιστο τίς ψυχές μας.

Φοβοῦμαι ὅτι πολύ σύντομα θά ἀκολουθήση συμφορά στό ἀνθρώπινο γένος, ἐπειδή οἱ περισσότεροι ἀπό τούς ἄρχοντες καί τόν λαό, τούς κληρικούς καί λαϊκούς, βαδίζουν τόν εὐρύχωρο δρόμο, πού ὁδηγεῖ στήν καταστροφή... Ἐμεῖς μέ ὑπομονή ἄς βαδίζουμε τόν στενό δρόμο τῆς ἀρετῆς, προσβλέποντες στόν Ἀρχηγό τῆς πίστεώς μας καί θεωρώντας τά τοῦ κόσμου σκουπίδια, γιά νά κερδίσουμε τόν Χριστό...

Πραγματι σέ χάος μεγάλο βρίσκεται ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα. Βαδίζει κατά κρημνῶν. Βαδίζει στό σκοτάδι καί χωρίς πυξίδα. Ποῦ τελικά θά καταντήση; Ἐκεῖ πού κατάντησαν ὅλοι οἱ ἁμαρτωλοί καί παραβάτες τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, ἀνά τούς αἰῶνες... Ἡ γενεά μας εἶναι πονηρή καί πρός τούς πονηρούς ὁ Κύριος ἀποστέλλει ἀνάλογες τιμωρίες γιά μετάνοιά τους.

Δύο πράγματα θά ἀναχαιτίσουν τήν ὁρμή τοῦ κόσμου πρός τήν κακία καί τήν ἀπώλεια, ἡ μετάνοια καί ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ. Ἀφοῦ μετάνοια ἀληθινή δέν ὑπάρχει, μένει ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ καί τό ἔλεος Του.

Ὁ καιρός τῆς πρόσκαιρης ζωῆς εἶναι βραχύτατος, οἱ ἡμέρες εἶναι πονηρές, ὁ θάνατος εἶναι ἄδηλος (ἀβέβαιος), καί ἡ ζωή μετά τόν θάνατο εἶναι αἰώνια. Ἐπίσης καί ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν καί ἡ κόλαση εἶναι αἰώνια καί χωρίς τέλος. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς παραγγέλει: Μή γίνεσθε ἄσοφοι ἀλλά σοφοί· μή γίνεσθε ἄφρονες ἀλλά συνιέντες τί τό θέλημα τοῦ Κυρίου.

Λοιπόν ἄσοφος καί ἄφρων εἶναι ἐκεῖνος πού δέν τά σκέπτεται αὐτά καί δέν αἰσθάνεται τίς ἰδικές του ἁμαρτίες γιά νά τίς ἐξαλείψη μέ τήν μετάνοια, τήν ἐξομολόγηση καί τά δάκρυα, ἀλλά ἀμελεῖ, ἀναισθητεῖ καί περιεργάζεται τίς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, κρίνοντας, κατακρίνοντας καί καταδικάζοντας τούς ἄλλους, ὡσάν νά εἶναι αὐτός ὁ κριτής καί δικαστής τῶν ὅλων, καί κωφεύει στήν ἐντολή καί ἀπειλή τοῦ Κυρίου· μή κρίνετε, γιά νά μή κριθῆτε μή καταδικάζετε, γιά νά μή καταδικασθῆτε.

Σοφός καί συνετός καί φρόνιμος εἶναι ἐκεῖνος πού βάζει ὅλες τίς ἁμαρτίες του μπροστά του, καί δέν ἀσχολεῖται μέ τίς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων, ἀλλά κλαίει στοχαζόμενος πώς ἐλύπησε τόν Θεό μέ τίς πολλές ἁμαρτίες του...

Ἀσθένειες τῆς ψυχῆς εἶναι οἱ διάφορες ἁμαρτίες μικρές καί μεγάλες, τίς ὁποῖες δέν εἶναι δυνατόν νά μή ἔχει ἄνθρωπος, ἐπειδή ἀναμάρτητος εἶναι μόνον ὁ Θεός... Οἱ πνευματικοί ἰατροί, μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὅλες τίς ψυχικές ἀσθένειες τίς θεραπεύουν, ἀρκεῖ ὁ ἄνθρωπος νά τίς φανερώση στόν πνευματικό ἰατρό μέ τήν ἐξομολόγηση.

Χωρίς τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως σπάνιοι ἤ ἐλάχιστοι θά σωζόνταν. Ὅλος δέ ὁ βίος μας εἶναι καιρός εὐπρόσδεκτος γιά μετάνοια καί σωτηρία. Εὐτυχής καί μακάριος ὅποιος πεθάνει μέ μετάνοια.

Ὅπως ὁ Χριστός ἐδέχονταν τελῶνες, πόρνες, ἀσώτους, ληστές, ἁμαρτωλούς, ὅταν μέ εἰλικρίνεια μετανοοῦσαν, καί ἔκανε καί κάνει χαρά στούς οὐρανούς γιά ἕνα ἁμαρτωλό μετανοοῦντα, ἔτσι καί ἡ Έκκλησία δέχεται κάθε ἁμαρτωλό, πού μετανοεῖ.

Οὐδέποτε νά ἀπελπισθῆς. Νά μετανοῆς, ἄν ἁμαρτήσης καί νά ζητῆς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ λέγοντας τήν σύντομη προσευχή· Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ, ἐλέησόν με...

Ἐάν, μέ προσοχή καί διάκριση, ἐξετάσωμε τούς ἑαυτούς μας, τότε θά βροῦμε ὅτι εἴμαστε ἐλλιπεῖς σέ ὅλα καί ἁμαρτωλοί, καί φίλαυτοι, καί κενόδοξοι, καί ἀνθρωπάρεσκοι καί ὑπερήφανοι... Μετάνοια εἰλικρινῆ δέν ἔχομε καί τά πταίσματα τῶν ἀδελφῶν μας δέν συγχωροῦμε. Ἐάν εἴχαμε θερμή πίστη, ἀγάπη καθαρά καί ταπείνωση πραγματική, ποτέ δέν θά ἁμαρτάναμε.

Σήμερον, δυστυχῶς, ὅλοι σχεδόν τρέχουν στήν ἁμαρτία, σάν τά ἀχαλίνωτα ἄλογα, καί λαϊκοί καί κληρικοί, καί πλούσιοι καί πτωχοί, καί μεγάλοι καί μικροί, καί ἄνδρες καί γυναῖκες.

Τρέχουν μέ μεγάλη προθυμία στήν ἁμαρτία, στόν δρόμο τῆς ἀπωλείας, τῆς ἀπιστίας, τῆς ἀσεβείας, τῆς ἀσωτίας, τῆς ἀκολασίας, τῆς καταφρονήσεως, τῆς παρακοῆς πρός τόν Θεό καί ὑπακοῆς στόν Διάβολο. Σήμερον ἡ ἀληθινή μετάνοια τῶν ἀνθρώπων σπανίζει.

Πρίν ἔλθη ἡ φοβερή ἡμέρα τοῦ θανάτου ἄς φροντίσουμε νά καθαρίσουμε τήν ψυχή μας μέ τήν μετάνοια καί ἐξομολόγηση, καί νά πλουτίσουμε τόν ἑαυτό μας μέ ἔργα ἀγαθά, νά κοσμίσουμε τίς ψυχές μας μέ ἀρετές. Γνώρισμα τῆς ἀληθινῆς μετάνοιας εἶναι ἡ βαθειά συναίσθηση, ἡ συντριβή καί ἡ θλίψη τῆς καρδιᾶς, διότι ἐλύπησε μέ τήν ἁμαρτία τόν φιλάνθρωπο Θεό.

Εἶναι ἡ κατάνυξη, οἱ ἀναστεναγμοί, οἱ προσευχές, οἱ νηστεῖες, οἱ ἀγρυπνίες, τά δάκρυα. Αὐτή ἡ μετάνοια εἶναι γνήσια, ὠφέλιμος, παρέχει ἄφεση ἁμαρτιῶν καί καθιστᾶ τόν ἁμαρτωλό ἀπό ἐχθρό φίλο τοῦ Θεοῦ. Τέτοια μετάνοια πρέπει νά ἔχουμε ὅσες φορές ἁμαρτήσουμε.

Ἐάν δέν μετανοήσουν τώρα οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά ἐξακολουθοῦν τίς ἁμαρτίες καί τίς κακίες, θά μετανοήσουν ὅταν ἔλθη ἡ ὀργή τοῦ Θεοῦ, ἀλλά θά εἶναι ἀργά. Ὁ Θεός δέν θά τούς ἀκούη, ὅπως δέν τόν ἄκουσαν ἐκεῖνοι ὅταν τούς παράγγειλε νά φυλάξουν τόν νόμο Του καί τίς ἐντολές Του...

Ὅλα τά ἄψυχα στοιχεῖα θά ἐξεγερθοῦν ἐναντίον τῶν βλασφήμων, τῶν ἀσεβῶν, τῶν ἀπίστων, τῶν αἰσχρῶν, τῶν μιαρῶν, τῶν παγκακίστων ἀνθρώπων, πού ἔχουν μορφή ἀνθρώπων, ἀλλά ψυχή ἀγρίων θηρίων καί ἀκαθάρτων γουρουνιῶν, κυλιομένων στόν βοῦρκο τῆς ἀκαθαρσίας...

Τότε καί μόνον ὁ κλῆρος θά ἐξυψωθῆ, θά λάμψη ἡ εὐσέβεια καί ἡ Ὀρθόδοξη πίστη θά ἐξαπλωθῆ στά πέρατα τῆς Οἰκουμένης, ὅταν ἄξιοι ποιμένες θά ποιμαίνουν τά λογικά τους ποίμνια μέ ὁσιότητα καί δικαιοσύνη.

Ἄς μή μᾶς διαφεύγει, ὅτι ἡ παρατηρούμενη σήμερα καταφρόνηση τοῦ Κλήρου ἀπό μέρους τοῦ λαοῦ καί ἡ ἐπικρατοῦσα καί αὐξανόμενη ἀσέβεια προέρχεται ἐξ αἰτίας ἐκείνων τῶν κληρικῶν πού νεωτερίζουν καί κάμνουν μεταρρυθμίσεις στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ...

Πηγή: «Πατρικές Συμβουλές Γέροντος ΦιλοθέουΖερβάκου»

Ἀπό τό ἡμερολόγιο τοῦ ἐκδοτικοῦ οἴκου «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»

"όταν σε επισκεφτεί ο άνθρωπος, που εσύ γνωρίζεις ότι αυτός πολλά είπε για σένα, να τον δεχτής τόσο όμορφα, σαν να σε εγκωμίασε"

Πόσες φορές, όταν συναντήσουμε τον άνθρωπο, με τον οποίο είμεθα στενοχωρημένοι ή έχουμε λογισμούς, γιατί μας κατηγόρησε, μας κουτσομπόλεψε, μας πρόδωσε και τόσα άλλα, κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε, πως δεν τον βλέπουμε, για να μη τον χαιρετίσουμε!

Λένε οι Άγιοι Πατέρες και οι Ασκηταί της ερήμου, οι οποίοι εφήρμοσαν με ακρίβεια το Ευαγγέλιο, ότι όταν σε επισκεφτεί ο άνθρωπος, που εσύ γνωρίζεις ότι αυτός πολλά είπε για σένα, μη δείξεις πρόσωπο σκυθρωπό ή ότι κάτι γνωρίζεις.

Να τον δεχτής τόσο όμορφα, τόσο καλά, σαν να σε επήνεσε, σαν να σε εγκωμίασε, σαν να σε ετίμησε ενώπιον των ανθρώπων! Αυτή η στάση εκφράζει πολλή πνευματικότητα και απόλυτη εφαρμογή του Ευαγγελικού πνεύματος.

Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

‘Παιδί μου, πρόσεχε την φαντασία.." Γέροντας Εφραίμ Φλιοθεϊτης

 

Παιδί μου, πρόσεχε την φαντασίαν, από την φαντασίαν ξεκινούν όλα τα αμαρτήματα, είναι η ρίζα της αμαρτίας, δια τούτο πρόσεχε. 

Μόλις έλθη η φαντασία προσώπου ή πράξεως, κάτι που είδες ή άκουσες, αμέσως δίωκε αυτήν από τον νουν σου με οργήν και με την ευχήν, σύντομα την ευχήν και έντονα, και αμέσως νοερώς με πόνον να παρακαλής την Παναγίαν μας να σε βοηθήση και ελπίζω εις τον Θεόν να τύχης της νίκης. 

Υπερηφανεύθης και δια τούτο σου εσήκωσε πόλεμον ο διάβολος. Τώρα ταπεινώσου, εξευτέλιζε τον εαυτόν σου, μέσα σου ύβριζέ τον και ο Θεός βλέποντας την ταπείνωσίν σου θα σε βοηθήση. 

Όπως φεύγης την φωτιά δια να μη καής και το φίδι δια να μη σε τσιμπήση, ούτω φεύγε και περισσότερον την φαντασίαν του διαβόλου!

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ ΦΙΛΟΘΕΪΤΗΣ

Ὅταν η νοικοκυρά εργάζεται μέσα στο σπίτι της να λέει ταυτοχρόνως και την ευχή.. Θα φύγουν όλοι οι λογισμοί!

 

Ὅταν ἔχετε χρόνο εἰς τὸ σπίτι σας καὶ τὴν ἀπαιτουμένη ἡσυχία

ἀρχίσετε νὰ λέγετε μὲ κατάνυξι τὰ λόγια τῆς εὐχῆς:

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με.

Καθὼς περνάει ὁ χρόνος ἡ προφορικὴ αὐτὴ εὐχή,

ἑλκύει τὸν νοῦν πρὸς τὰ ἔσω καὶ

συγχρόνως δημιουργεῖται εἰς τὴν ψυχὴν ἕνα ἄλλο κλίμα.

Αἰσθάνεται ἡ ψυχὴ χαρά, εἰρήνη, γλυκύτητα εἰς τὸ στόμα.

Δὲν θέλει καθόλου νὰ διακόπτῃ τὴν εὐχήν.

Καὶ ὅταν ἐκ τῶν πραγμάτων ἀναγκάζεται νὰ διακόψῃ τὴν εὐχήν,

τὸ αἰσθάνεται αὐτὸ ἡ ψυχὴ μέσα της ὡσὰν μιὰ ἔλλειψι.

Ὅταν ἡ οἰκοκυρὰ ἐργάζεται μέσα εἰς τὸ σπίτι της

καὶ μαγειρεύει ἢ πλένει ἢ ὁτιδήποτε ἄλλο κάνει,

ἂς λέγη ταυτοχρόνως καὶ τὴν εὐχὴν ἐκφώνως.

Θὰ φύγουν ὅλοι οἱ λογισμοὶ καὶ τὸ σπίτι της

θὰ γίνῃ ἕνας αἰσθητὸς παράδεισος.

Ὅλα τότε θὰ εἶναι ὄμορφα καὶ γαλήνια εἰς τὸ σπίτι της

καὶ τὰ λόγια τῆς εὐχῆς, ὡσὰν ἕνα ἱερὸ ἄσμα,

θὰ διαποτίζουν τὴν ψυχήν της

καὶ ὅταν θὰ ἔλθουν τὰ παιδιά της ἀπὸ τὸ σχολεῖον

καὶ ὁ ἄνδρας της ἀπὸ τὴν ἐργασίαν,

θὰ τοὺς ὑποδεχθῆ μὲ τὴν θερμότητα τῆς εὐχόμενης καρδίας της

καὶ θὰ τοὺς ἀφαίρεση τὸν κόπον καὶ τὸ ἄγχος.

Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

«Γλυκιά μου Μανούλα, βοήθησέ με, οδήγησέ με πώς να σωθώ... »

 

Γίνου λοιπόν ένα παιδάκι μικρόν, με την παιδικήν του απλότητα, 

και ρίξου στους πόδας της γλυκιάς σου Μανούλας, της Παναχράντου Μητρός Του, 

όπου βαστάζει ως βρέφος μικρόν, τον Μέγαν Θεόν.

Και κλάψε και φώναζε με αγάπη πολλήν:

«Γλυκιά μου Μανούλα, βοήθησέ με, οδήγησέ με πώς να σωθώ! 

Μεσίτευσε, Μάνα μου, εις τον Υιόν σου να με οδηγήσει πώς να σωθώ. 

Τι είναι το θέλημά Του να κάνω, και τι από Αυτόν να ζητώ. 

Να μου ανοίξει τους οφθαλμούς της ψυχής, όπου είναι κλειστοί και δεν Τον βλέπω, 

όταν εκείνος με βλέπει εις κάθε στιγμή, αλλά συνεχώς των λυπώ.»

Όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής

"η πρώτη σου σκέψη, η πρώτη σου πράξη να είναι και πάλι η προσευχή του Ιησού..."

Φωτογραφία από τον Γεώργιο Παπαδημόπουλο: "Κάπου στο Αγιο όρος..."'

Ὅταν πᾶς γιά ὕπνο, ἐπανάλαβε τήν προσευχή καί ἀποκοιμήσου μέ αὐτήν. Ἄσκησε ἔτσι τόν ἑαυτό σου ὥστε, ξυπνώντας, ἡ πρώτη σου σκέψη, ἡ πρώτη σου λέξη καί πράξη νά εἶναι καί πάλι ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ.

Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ

 

"Από πάνω πατέρα, από τον ουρανό υπάρχει και άλλος δρόμος! Μήπως μας βλέπουν από εκεί"

 

Ένας πατέρας πήγε κάποτε να κλέψει.

Πήρε μαζί και το γιό του, μαθητή του δημοτικού, και του είπε :

- Θα κοιτάς αυτόν το δρόμο αριστερά, θα κοιτάς και αυτόν το δρόμο δεξιά. 

Εάν δεις κάποιον να έρχεται, να με ειδοποιήσεις σφυρίζοντας.

- Άλλος δρόμος πατέρα δεν υπάρχει ; ρώτησε ο γιός.

- Όχι, αυτούς που σου λέω εγώ..

- Υπάρχει και άλλος δρόμος πατέρα !

- Ποιός είναι ο άλλος δρόμος ;

- Από πάνω πατέρα, από τον ουρανό υπάρχει και άλλος δρόμος. 

Μήπως μας βλέπουν από εκεί;

Ο πατέρας συγκλονίστηκε από τα λόγια του παιδιού του και δεν έκανε την κλοπή !

Πήρε το παιδί του και έφυγε μετανοιωμένος

Δημήτριος Παναγόπουλος

"Δίδαξε με Κύριε να προσεύχομαι. Δεν ξέρω να προσεύχομαι..." Στάρετς Σαμψών Σίβερ

 

"Δίδαξε μὲ Κύριε, νὰ προσεύχομαι. Δὲν ξέρω νὰ προσεύχομαι..."

Στάρετς Σαμψὼν Σίβερ 

"Η μασκοφορία στους ναούς αποτελεί αίρεση και όποιος βρίσκεται σε αίρεση θα πρέπει και πάλι να επαναχρισθεί!!! Αυτή είναι η τάξη της εκκλησίας!

Π. Στυλιανός Καρπαθίου:

"Η ΜΑΣΚΟΦΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΙΡΕΣΗ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΧΡΙΣΘΕΙ, ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!"

 

"Να, αυτό είναι το θέλημα του Θεού το αγαθό" Αββάς Δωρόθεος

Αββάς Δωρόθεος

"...Τόσο αγαθούς μας θέλει ο Θεός, ώστε ακόμα και σ’ αυτές τις συμφορές που Εκείνος επιτρέπει δεν θέλει να συγκατατεθούμε με το θέλημά μας. Αλλά τι επιθυμεί να θέλουμε; Το θέλημά Του το αγαθό, αυτό που γίνεται, όπως είπαμε, «κατ’ ευδοκίαν». Το αγαθό δε θέλημα είναι καθετί που γίνεται σύμφωνα με την εντολή που μας έδωσε, όπως το να αγαπάει ο ένας τον άλλο, να συμπάσχει, να ελεεί, και τα παρόμοια. Να, αυτό είναι το θέλημα του Θεού το αγαθό.

Ποιο είναι όμως και το ευάρεστο; Γιατί, βέβαια, δεν σημαίνει ότι κάνοντας κανείς το αγαθό, οπωσδήποτε είναι και ευάρεστο στο Θεό. Και σας λέω ένα παράδειγμα. Τυχαίνει να βρει κάποιος μια ορφανή, πτωχή και όμορφη κοπέλα που του αρέσει, επειδή είναι όμορφη και την παίρνει και την ανατρέφει με το πρόσχημα ότι ανατρέφει μια ορφανή. Δέστε, και θέλημα Θεού είναι αυτό και αγαθό, δεν είναι όμως και ευάρεστο. 

Ευάρεστο είναι όταν κάνει κανείς λ.χ. ελεημοσύνη, να μην την κάνει από κάποιο ανθρώπινο λογισμό, αλλά για το ίδιο το καλό, για την ίδια τη συμπάθεια. Αυτό είναι το ευάρεστο στο Θεό.

Το τέλειο επίσης είναι όταν κάνει κανείς ελεημοσύνη να μην την κάνει στενόκαρδα, ούτε με απροθυμία και καταφρόνηση, αλλά με όλη του τη δύναμη με όλη του την προαίρεση, δίνοντας με τέτοιο τρόπο σαν να παίρνει ο ίδιος, ευεργετώντας έτσι, σαν να δεχόταν ο ίδιος την ευεργεσία. Τότε το θέλημα του Θεού γίνεται τέλειο. 

Και έτσι φτάνει να κάνει κανείς το θέλημα του Θεού, όπως λέει και ο Απόστολος, «το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο». Να, αυτό ακριβώς είναι εκείνο που γίνεται με επίγνωση..."

Από το Γεροντικό

Γέροντας Εφραίμ: Ταπείνωση

Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει ἐμᾶς ἂν μάθουμε ὅτι ἡ φωνὴ ἦταν τοῦ Πατρὸς ἢ ὁ Θεὸς μιλεῖ δι᾿ ἀγγέλου γιὰ τό ῾να καὶ τ᾿ ἄλλο. Εἰς τί θὰ μᾶς ὠφελήσει εἰς τὸν δρόμο τῆς σωτηρίας μας, ἂν γνωρίζουμε αὐτό; Ἐσὺ μιλᾶς θεολογικά. Τί θὰ μᾶς ὠφελήσει; Τίποτε. Θὰ σὲ προσβάλω. Ἄφησες τὸ δρόμο τῆς ταπεινώσεως καὶ πιάνεις ὑψηλὰ ἐπίπεδα θεολογικά. Ὄχι. Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο κι ἀκολούθησε τὸ δρόμο τῆς καλογερικῆς. «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με», «Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ἐλέησόν με». Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο τῆς ἐρεύνης, διότι...

Ἦρθε κάποιος στὸ σπίτι καὶ λέει: «Πάτερ, τὸ σῶμα ποὺ μεταλαμβάνομε εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὸ εἴπανε λέει...» Λέω: «Πάτερ, δὲν μποροῦμε νὰ θεολογήσουμε, διότι δὲν εἴμαστε θεολόγοι. Μεταλαμβάνουμε Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ. Περισσότερο δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε, μήπως καὶ πέσουμε σὲ κάνα δογματικὸ λάθος καὶ θὰ τὸ βροῦμε ἐμπόδιο μετὰ τὸ θάνατό μας».

Τέτοια δὲν μᾶς ὠφελοῦν, πάτερ. Ἄφησε αὐτὸν τὸ δρόμο καὶ πάρε τὸ δρόμο τῆς ὑπακοῆς καὶ ἄφησε τὰ ὑψηλὰ ἐπίπεδα.

*

Αἱ θλίψεις γεννοῦν τὴν ταπείνωση καὶ ἡ ταπείνωση ἔχει κατόπιν!! Συντρίβεται ὁ ἄνθρωπος, συντρίβεται ὁ ἄνθρωπος μέσα του.

 

Γέρων Ἐφραὶμ Κατουνακιώτης - Λόγοι Διαδαχῆς

ΠΗΓΗ: https://agiosmgefiras.blogspot.com/2012/07/blog-post_2182.html