ζωής, όταν έβαζα θεμέλιο.
Ήταν μια ταινία με δύο πυγμάχους που θα έκαναν μια πάλη μεταξύ τους. Ο προπονητής του νεότερου πριν τον αγώνα έλεγε στον αθλητή του:
— Αυτή η τέχνη της πυγμαχίας, προβλέπει θυσίες. Δεν θα πίνεις, δεν θα καπνίζεις, δεν θα ξενυχτάς, δεν θα πηγαίνεις με το άλλο φύλο, για να έχεις υγεία, η οποία θα σε βοηθήσει στην πάλη και στην νίκη! Αν δεν τα φυλάξεις αυτά θα έχεις αποτυχία...
Στη συνέχεια ο πυγμάχος αυτός δεν τήρησε κάποια από αυτά που του είπε ο προπονητής του. Και ο προπονητής του τον είδε και τον έλεγξε:
— Δεν πας καλά! Δεν πρόκειται να προχωρήσουμε έτσι!... Και εσύ χάνεις τους κόπους σου και εγώ τα λόγια μου....
Εκείνος αντέδρασε και όπως ήταν μποξαδόρος δίνει μία στον προπονητή του και τον ρίχνει κάτω! Αλλά μετά από λίγες μέρες έφτασε η ώρα για τον αγώνα!
Προχωρεί στην μάχη δίχως τον προπονητή δίπλα του. Ο άλλος αντίπαλος
είχε βοηθό και καθοδηγητή τον προπονητή του να τον συμβουλεύει, να τον τονώνει, να τον δυναμώνει, να του δίνει αέρα.
Γι' αυτό όταν ξεκίνησε ο αγώνας και όπως ήταν φυσικό, από την αρχή κιόλας, έχανε συνεχώς έδαφος και νικούσε ο άλλος.
Ο προπονητής του που καθόταν ψηλά στο
αμφιθέατρο και παρακολουθούσε από μακριά στενοχωριόταν που τον έβλεπε να χάνει και ας τον είχε χτυπήσει...
Ήξερε πως το ηθικό του έπεσε και δεν θα μπορούσε να κερδίσει. Προβλέποντας ότι πλησίαζε το τέλος, τρέχει κάτω στο ρίνγκ τον πλησίαζει σε μια διακοπή που γίνεται διάλειμμα για ανάπαυση, του μιλάει στο αυτί, τον συμβουλεύει και του δίνει θάρρος.
Αυτό ήταν!... Σηκώνεται ο μαθητής του, αγωνίζεται σωστά και στον τελευταίο γύρο βγάζει τον αντίπαλό του νοκ άουτ και κέρδισε τον αγώνα!
Πράγματι, χωρίς δάσκαλο, χωρίς πνευματικό πατέρα, χωρίς οδηγό, δεν μπορεί κάποιος να προχωρήσει στην πνευματική ζωή.
Γι' αυτό κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει πνευματικό πατέρα, να τον καθοδηγεί, να τον υπακούει και να εξομολογείται σε αυτόν, για να νικήσει τον σατανά και να κερδίσει την Βασιλεία των Ουρανών. Αμήν».
