Ο Γέροντας Παΐσιος διηγήθηκε κάποτε:
Ήταν του αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτου. Περνούσα μια περίοδο με πολλές στενοχώριες, και εξ αιτίας αυτών είχα δυνατούς πονοκεφάλους. Από την πίεσι χτυπούσε το μάτι μου και κινδύνευα να πάθω εγκεφαλικό. Το ένιωθα σαν να χτυπούσε κάποιος από μέσα με σφυρί και ήθελε να πεταχτή έξω.
Κατά ἡ ώρα 9:00 το βράδυ (κοσμική ώρα), ενώ είχα ξαπλώσει στο κρεβάτι, είδα έναν Άγγελο πολύ ωραίο, σαν να βγήκε από μέσα μου, με μορφή μικρού παιδιού δώδεκα χρονών. Τα μαλλάκια του ήταν κατάξανθα μέχρι τούς ώμους. Μου χαμογέλασε και πέρασε απαλά το χέρι του πάνω από τα μάτια μου.
Αμέσως μου έφυγε όλη η στενοχώρια και έπαψαν οι πόνοι. Ένιωθα τέτοια γλυκύτητα πού προτιμούσα να ξαναπονέσω, αρκεί να δω και πάλι τον φύλακα Άγγελο μου.
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΠΙΣΤΕΥΩ" ΩΣ ΓΝΩΣΙΣ ΚΑΙ ΒΙΩΜΑ
του π. Στεφάνου Αναγνωστοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.